Αναστασία Γιοβανογλου
2016 Άτιτλο
…………………………………………………………………………………………
Οι μέρες περνούν, ο χρόνος
κυλά, φεύγουν τα χρόνια ….
Τι έχει μείνει, τι έχει ουσία ..
Τα λάθη γράφτηκαν στο
δέρμα μας με πυρωμένο σίδερο .
Τυφλοί και κουφοί προσκυνάμε την καθημερινότητα .
Γινόμαστε νωθροί ,άπραγοι στον πόλεμο που μαίνεται μέσα μας
ακολουθούμε κουφάρια,
να μας δείξουν το δρόμο
ραδιοκύματα μας καινέ ότι έχει απομένει …
βουβοί καταπίνουμε ένα σορό βρώμικες εικόνες .
Ξεχάσαμε την αλήθεια μας και στέκουμε δήθεν προσκυνητές σε ψεύτικες
άξιες
ούτε μανά ,ούτε συχώρεση μας περιμένει ..
Βρήκαμε ένα κόσμο και τον κάναμε κόλαση
αιωνία να καιγόμαστε μέσα του…
Κι ο ύπνος να μας παίρνεις ξέπνοους ,σχεδόν νεκρούς
εκεί στο νεκροκρέβατο
μόνοι, να μας χτυπάει αλύπητα η τρελά ..
Όνειρα δεν βλέπουμε πια ,μόνο εφιάλτες
γιατί χάθηκε κι ο κόσμος τον ονείρων ..
Μόνο η μνήμες μείνανε , διπλωμένες μες το σκοτάδι
Αναδυόμενες μέσα στη
λίμνη του χάους μας
Να μας κρατάνε το χέρι στο πέρας της ζωής.
Αναστασια Γιοβανογλου ( Περι Πτυχιακής )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου