95 φοιτητές – εκκολαπτόμενοι καλλιτέχνες στο ΚΣΤΘ Στο πλαίσιο της 8ης Μπιενάλε των Φοιτητών των Σχολών Καλών Τεχνών Ελλάδoς

Η διοργάνωση έρχεται σε απόλυτη συνάφεια με τους ιδρυτικούς σκοπούς του ΚΣΤΘ που είναιμεταξύ άλλων η έρευνα και η προώθηση της πειραματικής καλλιτεχνικής έκφρασης με άξονα τηδιαθεματικότητα, την υβριδικότητα και τη σχέση της τέχνης με την κοινωνική πραγματικότητα, καθώς και η συγκρότηση δικτύων ανταλλαγής πολιτισμικού προϊόντος και η στήριξη των καλλιτεχνών στα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, η 8η Μπιενάλε των Φοιτητών των Σχολών Καλών Τεχνών Ελλάδoς έρχεται και δίνει το στίγμα της, πέντε μόλις μήνες πριν από την 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Διακόσια είκοσι έξι λεπτά με τον Λάσλο Κρασναχορκάι

ΤΡΙΤΗ, 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017 07:10

Του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη 

Φωτογραφίες Μαρίλη Ζάρκου

Η ιστορία αρχίζει με μια ανάρτηση του φίλου μου Βάσου Γεώργα στο facebook. Λέει: Τι να πεις αν μπει ξαφνικά ο Λάσλο Κρασναχορκάι [László Krasznahorkai, 05.01.1954] στο βιβλιοπωλείο σου, μέρα μεσημέρι, και σου ζητήσει τα βιβλία του στα ελληνικά; Θεωρήσαμε αρχικά ότι επρόκειτο για χιούμορ. Του στυλ: Ο Ρασκόλνικοφ στην Κυψέλη, όπως συνήθιζε να λέει ο αείμνηστος φίλος ποιητής Τάσος Δενέγρης. Μετά, θυμηθήκαμε την ιστορία της γνωριμίας των μπορχεσιανών μεταφραστών με τον ίδιο τον Μπόρχες: τον είδαν στον καθρέφτη (και ξέρουμε τη γόνιμη ιδεοληψία του Μπόρχες με τους καθρέφτες) του Ζωναρά, ενόσω έπιναν καφέ και συζητούσαν το ενδεχόμενο να έχει αυτοκτονήσει ο Μπόρχες. Να ᾽σου, λοιπόν, ο Μπόρχες, το είδωλο του Μπόρχες μάλλον, και εν συνεχεία ο ίδιος, με σάρκα και οστά, στην Πανεπιστημίου. Όλα είναι εφικτά, τα πάντα είναι ανοιχτά, όλα συνδέονται.

Διάλογοι με το Malevich 6

Διάλογοι με το Malevich 5

Διάλογοι με το Malevich 4

Διάλογοι με το Malevich 3

Διάλογοι με το Malevich 2

Διάλογοι με το Malevich 1

M.Α.G :: LONDON SPECIAL // Επεισόδιο 7ο

M.A.G :: Art for Change 2017 @ Faust // Open Calling for Artists all over Greece

Ανοιχτο κάλεσμα συμμετοχής καλλιτεχνών από όλη την Ελλάδα.

Το Music Art Magazine(MAG) απευθύνει πρόσκληση ενδιαφέροντος προς εικαστικούς δημιουργούς για επιλογή έργων που θα επιλεγούν για το event Art for change του Mag που θα γίνει 24-25-26 Μαΐου στον πολυχώρο τέχνης Faust στην Αθήνα. 

Ένα πρωτοποριακό project έρχεται να αναστατώσει το κόσμο της τέχνης και των καλλιτεχνών. 

Η Τεχνολογία και η τρελή πορεία της αλλάζει τα πάντα και μαζί τα βασικά θεμέλια του ανθρώπινου πνεύματος και πολιτισμού, ένα απο τα οποία ειναι και η Τέχνη, αλλά συνάμα και ο πολιτισμός. Οι αλλαγές δεν συντελούνται μόνο στη εξέλιξη της καλλιτεχνικής έκφρασης αλλά και στη ψηφιοποίηση και στην δημοσιοποίηση μέσα απο τα social media των πάντων με τέτοιο τρόπο ώστε ο βασικός πόθος των καλλιτεχνών και των οπαδών τους να αγγίζουν, να ακούνε και να οσφραίνονται τα δημιουργήματα τους, κάτι το οποίο αποτελεί πολύπλοκη πρόκληση!

Το project MAG αποτελεί ένα φιλόδοξο project που θα αναστατώσει το δίκτυο Τέχνη, Καλλιτέχνης, κοινό, χώρος Τέχνης και «Πολιτισμός».

Στο σημείο αυτό αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα interactive event με την μορφή ενός τουρ καλλιτεχνών που θα συνδυάζει μουσική – εικαστικά – street art - ποίηση – ιστορία και θα λειτουργεί κομβικά σε κάθε μέρος που θα λαμβάνει χώρα, αφήνοντας ένα στίγμα το οποίο είναι βασισμένο στην ιστορία και τον πολιτισμό κάθε στάσης, κάθε τόπου, κάθε βήματος που θα γίνεται.

Στο πλαίσιο της πρόσκλησης ενδιαφέροντος το MAG ζητά από κάθε ενδιαφερόμενο να μας υποβάλλει στην διεύθυνση mag@musicartmagazine.com με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που θα φέρει τίτλο “Ενδιαφέρον Συμμετοχής για το Art for Change ” τα ακόλουθα:

• 1 – 3 έργα σε διαστάσεις μέχρι 1.50χ1.50

• 1 – 3 έργα σε φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης σε αρχεία μορφής: jpg

• Αρχείο κειμένου με σημείωμα διαστάσεων και υλικοτεχνική περιγραφή των έργων

• Πρόσφατο βιογραφικό σε μορφή κειμένου στην Ελληνική Γλώσσα

• Στοιχεία άμεσης επικοινωνίας (απαραίτητα email)

Προθεσμία Υποβολής: έως τις 5 Μαΐου 2017.

(Τα έργα θα μαζευτούν 3 ημέρες νωρίτερα της εκδήλωσης στο Faust, δηλαδή στις 21 Μαΐου).

Για κάθε πληροφορία ή διευκρίνιση σχετικά με αυτή την πρόσκληση μπορείτε να επικοινωνείτε με τον Διευθυντή της εκδήλωσης Ανδρέα Σμυρλή Λιακατά στο 

τηλ: 6974414214 και e-mail: mag@musicartmagazine.com

event @ M.A.G  ART FOR CHANGE 2017

Βασίλης Κατσιβελάκης - Φραντς Κάφκα, Η αποικία των τιμωρημένων

Έργο-πτυχιακή εργασία γλυπτικής, παρουσιάστηκε στο Β΄εργαστήριο γλυπτικής της ΑΣΚΤ το 2008- το έργο είναι εμπνευσμένο από την μηχανή βασανισμού που περιγράφει ο F.K στο μυθιστόρημα ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΊΑ ΤΩΝ ΤΙΜΩΡΗΜΈΝΩΝ

Κλωτσίματα

Περίεργα βράδια 

και περίεργες πτυχές

στιγμές ολοκαυτώματος 

ανεμοδαρμένες από σκιές

Πέτα τη καρδιά σου, μπορεί να πεθάνεις

λύτρωση φοβερότερη του πάθους

ο έρωτας έλεγαν πως θα είναι η κηδεία των καρδιών

που παίξανε και κλώτσησαν σαν σε κυνηγητό παιδιών

Ποιος είναι ο τρελός

ποιος ο δικαιωματούχος.

Παραλαβή έργων-Έκθεση "Εικαστικά Τετραγωνικά"

Καλούνται όσοι φοιτητές της Καλών Τεχνών Φλώρινας συμμετείχαν στην έκθεση "Εικαστικά Τετραγωνικά" που διεξήχθη στην Πτολεμαϊδα, να παραλάβουν τα έργα τους. Ο χώρος παραλαβής είναι το υπόγειο του 3ου εργαστηρίου, κατόπιν συνεννοήσεως με την Αγάπη Μαντζιώρη. 

Ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σας και θα χαρούμε να συνεργαστούμε ξανά.

Πηνελόπη Γαίτη: «Γ. Xαλεπάς-οδός Δαφνομήλη […] κλειστές πόρτες μνήμης»

Μια πόρτα φτάνει για να κρύψει τη μνήμη. Ας ανασκαλευτούν για λίγο τα παλιά. Τότε τον Σεπτεμβρη του 1930, που ήρθε ο Γ. Χαλεπάς στην Αθήνα. Η Τήνος, η γενέτειρα, έμεινε πίσω. Το σπίτι του Πύργου ήταν πια κλειστό. Ακόμη κι αν έμειναν ανοιχτά κάποια παράθυρά του, όλα πια εκεί είχαν κάνει τον κύκλο τους. Για να δούμε τι θα βγει και στην Αθήνα.Το σπίτι της Δαφνομήλη [...] είναι πια η νέα ζωή, πρέπει να γίνει, για να αποκτήσουν όλα διαφορετικό νόημα και να ξεκινήσει ακόμη ένας κύκλος δημιουργίας που θα’ναι ο στερνός. Όμως εκείνη τη μέρα του Σεπτέμβρη δεν σκεφτόταν καν το τέλος. Έχει η δημιουργία όρια; Υπάρχουν μέσα στις υπερβάσεις και παραβάσεις; Η μοίρα απόσωσε να παίζει το παιχνίδι της ή όχι;

Οκτώ χρόνια βάστηξε το πανηγύρι της χαράς και σε αυτό το σπίτι και μετά σιωπή και φυγή (5 Σεπτεμβρίου 1938).

Στα σπίτια μένουν άνθρωποι, θνητοί με τις χαρές και τις λύπες τους. Εκείνοι που είχαν ακούσει τον ήχο της φωνής του έφυγαν σιγά-σιγά: Ειρήνη, Βασίλης, Κατερίνα, Αλίκη...κι ήρθαν αλλοι, να πάρουν τη θέση τους στη σκυταλοδρομία ...κι οι πόρτες μνήμης ήταν κλειστές ....το μούχρωμα είχε θολώσει τα πάντα: σπίτια, δρόμους, ακόμα και τις μνήμες...ίσως....καλό βράδυ Γιαννούλη.....

Στοιβάζοντας τη μνήμη – Άννα Καμπουρίδου

Άννα Καμπουρίδου, Φωτογραφία αστικής αυλής.

Στοιβάζοντας πράγματα σε μια γωνιά 

είναι σαν να δημιουργούμε έναν μικροοργανισμό.

spoiler "elpis"

 ...Έχοντας ολοκληρώσει τη μελέτη στην ψυχολογία, το σενάριο του βίντεο, την ηχογράφηση της αφήγησης και τη μίξη μουσικής, μένει το τελευταίο κομμάτι για την ολοκλήρωση της πτυχιακής μου που είναι το εικαστικό. Φωτογραφίες έργων από το 1998 μέχρι σήμερα, επεξεργάζονται και μοντάρονται μία μία ώστε να δημιουργηθεί μια σκηνοθετημένη αλληλουχία εικόνων που θα συμβαδίζει με την αφήγηση αλλά και θα τη βοηθά εκφραστικά.

Κύρια στοιχεία της παρουσίασης είναι η κλιμάκωση από το σκοτάδι στο φως, οι στιγμιαίες εκρήξεις των εικόνων σε σημεία, όπως και οι επαφές στα όρια των εικόνων. Έχοντας τη γνώση του κρυφού αυτού μηχανισμού, από τις παρουσιάσεις της "λάμψης" από το Χάρη Κοντοσφύρη, με το σταμάτημα και τη συνέχεια της ταινίας, ώστε να δούμε τα κοινά κόκκινα σημεία που έρχονταν στο ίδιο σημείο ανά διαφορετικά καρέ, οι εικόνες ακολουθούν φανερά πλέον αυτή την τακτική. 

Το ζητούμενο των παύσεων που μελετούσα στη μουσική μέσω των κρουστών, μεταφέρθηκε από τις παρτιτούρες στην εικόνα, όχι όμως όπως περίμενα. Η αφήγηση δε σταματά, δεν έχει παύσεις όπως θα χρειαζόταν άλλωστε. Σταματά μόνο το φως και αφήνει το θεατή να χαθεί, να βυθιστεί και να έχει το χρόνο οπτικά, να αναλογιστεί πού βρίσκεται.

https://greenpoet.bandcamp.com/track/sad-night

Μάξιμος (Μαρία Τασούλα), 12ο εξάμηνο

DOCUMENTA 14: Γιορτή τέχνης και πολιτισμού στην Αθήνα

    H τέχνη δεν γνωρίζει σύνορα, είναι πέρα από τόπο κι από χρόνο. Αναμοχλεύει και συμπυκνώνει πάθη, λάθη, προβληματισμούς, δημιουργεί στιγμές, είναι στιγμές...Η γέννηση της Documenta βρίσκεται αρκετά χρόνια πίσω, στη δεκαετία του 1950. Η Ευρώπη ξεκινούσε τη νέα πορεία της αφήνοντας πίσω τα σκοτεινά χρόνια του Β΄Παγκοσμίου πολέμου προσπαθώντας να γιατρέψει τις πληγές της σε κάθε επίπεδο. Η Γερμανία, μια χώρα διαιρεμένη σε Ανατολική και Δυτική Γερμανία, τραβούσε πια το δικό της δρόμο με το βλέμμα στο μέλλον

    Στο Κάσελ, μια πόλη του γερμανικού βορρά γεννιέται η πρωτη Documenta (1955) συνεχίζοντας την πορεία της ως σημέρα αγκαλιάζοντας τη δυτικοευρωπαϊκή μοντέρνα τέχνη και διάγοντας σημαντικότατο πολιτισμικό έργο.

    Φέτος οι δρόμοι της Documenta διασταυρώνονται με τους δρόμους της Αθήνας. Δύο τόποι διαφορετικοί, με διαφορετικές πολιτιστικές και κοινωνικές προσλαμβάνουσες ενώνονται δημιουργικά κάτω από το όραμα της τέχνης με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τρόπο. Η Αθήνα, η παλιά αρχαία ελληνική μητρόπολη, μετατρέπεται σε μια ευρωπαϊκή μητρόπολη τέχνης φιλοξενώντας σημαντικές εκθέσεις, performances και δράσεις υπό την σκέπη της Documenta 14. Πολλοί δημόσιοι χώροι, Μουσεία, ιστορικές τοποθεσίες, εκθεσιακοί χώροι και Ιδρύματά της συμμετέχουν σε αυτή με ποικίλες εκδηλώσεις προφέροντας στο κοινό τη δυνατότητα της επιλογής  και της συνύπαρξης πολλών και διαφορετικών καλλιτέχνών .

   Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ)  στην καρδιά της πόλης, θρέφεται από το θόρυβο και τη βοή της. Συμμετέχει κι αυτό στη Documenta 14. κρύβοντας μέσα του έργα τέχνης καλλιτεχνών με διαφορετικά πολιτιστικά και πολιτισμικά βιώματα που όμως όλα μαζί συνυπάρχουν και δημιουργούν την ευρωπαϊκή τέχνη του 2017: Ηans Haacke. Πία Ντάβου, Dan Peterman, Tracy Rose, Beau Dick και πολλοί αλλοι καλλιτέχνες... μέσα στον λευκό απρόσωπο χώρο του Μουσείου, όπου συνυπάρχουν ξύλινες μάσκες, αναποδογυρισμένα γραφεία, κουτιά μικρά και μεγάλα με κάθε λογής μνήμες, τοιχογραφίες, βιντεάκια, χάρτες, διατηρημενο χιόνι από παλιότερους Ολυμπιακούς αγώνες, λέξεις και μη λέξεις από νήμα, σχέδια της Ακρόπολης .....όλα μαζί ως απόσταγμα τέχνης και πολιτισμού, το καθένα με τη δική του ιδιαιτερότητα, με το δικό του μήνυμα να εκφράζει τον δημιουργό του κι ανάμεσα σε όλα αυτά να περιπλανάται ένα ετερόκλητο χρωματιστό πλήθος που τα κοινωνεί λαίμαργα μέσα από τις δικές του προσλαμβάνουσες για να πάρει τις εικόνες τους μαζί του ως αποσκευή τέχνης και να χαθεί μετά από κάποιες ωρες μέσα στην πολύβουη αχανή πόλη για ακομη μια φορά........

Επιμέλεια, φωτογραφίες: Πηνελόπη Γαίτη

Χρόνης Μπότσογλου: Απέναντι του βουνού. Έκθεση στο Αρχοντικό Βέργου από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης στην Καστορία

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης και η Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Καστοριάς εγκαινιάζουν στο Αρχοντικό Βέργου την έκθεση “Χρόνης Μπότσογλου: Απέναντι του βουνού”, το Σάββατο 6 Μαΐου 2017 στις 19:30 μ.μ.

Στα εγκαίνια θα παραβρεθούν ο καλλιτέχνης Χρόνης Μπότσογλου και η σύζυγός του, ο διευθυντής του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης Διονύσης Καψάλης και η επιμελήτρια της έκθεσης (που παρουσιάστηκε μέχρι τώρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη) Μαρία Αλεξίου.

Sketches

Μερικα γρηγορα σχεδια-concept arts

Μια δραματοποιημένη εικαστική έκθεση

Video από την πρώτη δραματοποιημένη εικαστική έκθεση "Με τα εντελώς απαραίτητα", που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του φεστιβάλ "Η Πτολεμαϊδα γιορτάζει". Τα έργα της εικαστικής ομάδας ΕνΦλω παρουσιάζουν οι: Μαριάνθη Σφακιανάκη, Άννα Τούμπαρη και Γλύκα Τερζή. Δραματοποιηση/Σκηνοθεσία: Αλεξάνδρα Τσιτσιντά. Video : Αντωνακάκη Σοφία

Ανδρεοσόπουλος Δημήτρης

Οι εφιάλτες και τα όνειρα μου

όλα φτιαγμένα από σένα

η απουσία σου πανταχού παρούσα

διαφυγή πια καμία

Αθήνα-Documenta 14-Rasheed Araeen: « Τροφή για σκέψη-τροφή για αλλαγή»

   Η Documenta 14 εξελίσσεται δυναμικά σε περισσότερους από 40 χώρους σε όλοκληρη την Αθήνα που για 3 μήνες (Απρίλιος –Ιούλιος) θα είναι κομμάτι της πόλης αφήνοντας το δικό της στίγμα μέσα από τη ματιά, την απόψη και την αισθητική των καλλιτεχνών που συμμετέχουν σε αυτή. Ανάμεσα σε αυτούς και ο σημαντικός πακιστανός καλλιτέχνης Rasheed Araeen. Ζωγράφος, γλύπτης και συγγραφέας. Η ενασχόλησή του με την εννοιολογική τέχνη δίνει τη δυνατότητα στον 82άχρονο καλλιτέχνη να εκφραστεί με ποικίλους τρόπους αναδεικνύοντας με τρόπο άμεσο και καίριο την καλλιτεχνική του ταυτότητα. Στην Documenta συμμετέχει με την εγκατάσταση «Food for thought-Thought for Change», η οποία εξελίσσεται καθημερινά στις 13.00 και στις 15.00 στην καρδιά της αθηναϊκής μεγαλούπολης, στην πλατεία Κοτζιά. Το φαγητό, η τροφή είναι ο πρωταγωνιστής της εγκατάστασης και μαζί του οι άνθρωποι της πόλης που ως συμμετέχοντες –συνδαιτημόνες το γεύονται στα τραπέζια που έχουν στηθεί γνώριζοντας ο ένας τον άλλο, συζητώντας για το περιβάλλον, τις αλλάγές, τη φύση, την πόλη και τον κόσμο γύρω τους που αλλάζει και μεταβάλλεται καθημερινά. Για τον Rasheed την αφορμή την δίδει ένας πακιστανικός γάμος, τα εδέσματα που προσφέρονται σε αυτόν και η συνύπαρξη των ανθρώπων σε ένα χαρούμενο ξεκίνημα ζωής, μια αφορμή για την ανάπτυξη νέων σχέσεων και ανθρώπινης διάδρασης. Στην πλατεία Κοτζιά η διάδραση μεταξύ των ανθρώπων διευρύνεται με αποτέλεσμα να ενώνονται και να συνλειτουργούν τέχνη, κουλτούρα και ανθρώπινες σχέσεις μοναδικά, απλά και άμεσα, έτσι όπως ακριβώς και στη ζωή: ένα χαμόγελο, μια ζεστή χειραψία, απλές, λιτές γεύσεις και ομορφιά ζωής.....

Φωτογραφίες-Επιμέλεια:Πηνελόπη Γαίτη

 

Human Rights?H20-Διεθνής έκθεση στο Rovereto της Ιταλίας με συμμετοχή της Μαρί Θεοφίλου, απόφοιτης του 3εργαστηρίου του ΤΕΕΤ

   

       "Intitled", charcoal and oil colours on paper, 60x100cm, 2017

                                        (water, freedom, source of life, tomb...)

Ιωσηφίνα Μακρή :: RELIGION & OTHER SINS

 r e l i g i o n   &   o t h e r    s i n s .   m i x e d   m e d i a  .   2 0 1 7 .

Documenta 14: Μπήκαμε πρώτοι στην κορυφαία έκθεση τέχνης!

Λίγο προτού παραδοθούμε στους ρυθμούς της Documenta 14, της σημαντικότερης έκθεσης σύγχρονης τέχνης στον κόσμο, που από τις 8/4 και μέχρι τα μέσα Ιουλίου κάνει απόβαση στην πόλη μας απλωμένη σε πάνω από 40 σημεία, επισκεπτόμαστε πρώτοι τους δύο βασικούς εκθεσιακούς χώρους και φτιάχνουμε (όσο αυτό είναι δυνατόν ) έναν οδηγό πλοήγησης.

«Ο φύλακας των χαμένων ψιθύρων» Εικαστική συνομιλία Χριστίνας Τζάνης και Χάρη Κοντοσφύρη στον εκθεσιακό χώρο του οργανισμού Όστεν Σκοπίων 20/4/2017

εγκαίνια 20,20 μ.μ 20/04/2017

Ακρότατα πλάσματα ανήλικων αισθήσεων με ενήλικες παραισθήσεις είναι τα όντα που δημιουργεί η Χριστίνα Τζάνη στο χαρτί της. Τα όντα αυτά μεσήλικης εμπειρίας φέρονται σκανδαλωδώς ως παιδιά. Την αθωότητα την χρειάζονται για να υποδυθούν την υποκρισία πού εκλύει η καθημερινή παραμονή στην κοινωνία. Η προσδοκία για τις ομοειδής μάσκες εξαγνίζονται από τις σιωπές και τις ψιθυριστές συζητήσεις. Το ακατάληπτο των ψιθύρων προστατεύει αυτά τα μικρά πλάσματα με πολλά αποσιωπητικά. Η τρωτή ζωή τους άπροικη και πονεμένη γίνετε μια γκρίνια που γλιστρά από το κάτω μέρος της γλώσσας σαν να  συμμετέχει η στοματική κοιλότητα στο κύμα απανωτών ψιθυρισμάτων. Βελάσματα συλλαβών απλώνονται στην συνάθροιση.

Απέναντι στη documenta14, έργα ψυχικά ασθενών και ανώνυμων καλλιτεχνών: Το «Ελλαδικό Αντιπαράδειγμα»!

Αστέρης Κανούσης 

Ο Θανάσης Μουτσόπουλος, ο αρχιτέκτονας, ιστορικός τέχνης και Καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης, είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικός απέναντι στη documenta14 και της αντιπαρατίθεται με έναν ιδιαίτερο και πολύ ενδιαφέροντα τρόπο.

Winetopia project

Εικαστική έκθεση «Συναύγεια». Στα πλαίσια της οινικής εκδήλωσης  «Ανοικτές Πόρτες» για το οινοποιείο Porto Carras στο ομώνυμο Θέρετρο στην Χαλκιδική.

Παρακάτω θα βρείτε πληροφορίες και όρους συμμετοχής στο project, καθώς και φωτογραφικό υλικό από τα 17.000 στρέμματα του κτήματος Porto Carras .Σε αυτό το περιβάλλον συνεχίζουν να συνυπάρχουν πεύκα, ελιές, αμπέλια για 60 χρόνια. Σήμερα παράγονται 28 ποικιλίες κρaσιού βιολογικής καλλιέργειας.

Ιωσηφίνα Μακρή // Αρχείο :: Λονδίνο '17

Η αριστεία ως παράφραση της αριστοκρατίας

sxoleia_mathites.jpg

Αυτό που περιγράφουν ως αριστεία είναι στην πραγματικότητα σκέτος ανταγωνισμός, μια συνθήκη αντιπαλότητας όπου επικρατεί ο ισχυρός | ΕUROKINISSI/ ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Συντάκτης: 

Θωμάς Τσαλαπάτης

Η αριστεία μοιάζει να έχει κατοχυρωθεί ως κεντρικό ιδεολόγημα στον δημόσιο λόγο. Ως μια φράση που επανέρχεται, ικανή ώστε να περιγράψει διαφορές, ιδεολογικές αποστάσεις και διαφορετικές αφετηρίες.

Μια φράση-σημαία για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Θεόδωρο Φορτσάκη ή τον Σταύρο Θεοδωράκη.