Είναι τέχνη ένας λευκός άσπρος πίνακας; Είναι τέχνη να αποκεφαλίζω ζωντανά περιστέρια ή να πετάω σε τοίχους έντρομες γάτες; Είναι τέχνη να πετσοκόβομαι και με το αίμα μου να δημιουργώ; Ερωτήματα που απασχολούν, προβληματίζουν φιλότεχνους και μη. Όπως και ο νεαρός καλλιτέχνης που για την εικαστική του περφόρμανς "Κωλογραφίες", τοποθέτησε πινέλα ζωγραφικής στον πρωκτό του ζωγραφίζοντας τα έργα του, προκαλώντας όπως ήταν φυσικό σάλο, αλλά και θαυμασμό… Στο πρόσωπο αυτό απευθυνθήκαμε να μας δώσει «εξηγήσεις» και είναι προς τιμήν του που απάντησε και στις 37! «τολμηρές» η αν θέλετε περίεργες ερωτήσεις…
.
Για όσους δεν γνωρίζουν τίποτα περί «Κωλογραφίες», πριν διαβάσουν τη συνέντευξη, θα τους προτείναμε να δουν πρώτα το βίντεο.
https://vimeo.com/133518676
-Δημήτρη λίγα λόγια για σένα, να μάθει ο κόσμος ποιος είσαι, γιατί βέβαιο είναι πως δεν είσαι ο καλλιτέχνης που ζωγραφίζει με το πινέλο στον πρωκτό…
Δεν είμαι καλλιτέχνης, είμαι Άνθρωπος. Γεννήθηκα από μια Μήτρα, και από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ερμήνευα τα πάντα γύρο μέσω δημιουργικών πράξεων, θες ζωγραφική, θες γράψιμο, μουσική ή και ερωτικών αργότερα.
-Μια εικόνα από την παιδική σου ηλικία που υπάρχει έως σήμερα έντονα στο μυαλό σου, αν υπάρχει βέβαια…
Τα τελευταία χρόνια συνειδητοποιώ πως ελάχιστες εικόνες έχω από το παρελθόν μου, όσο πιο πρόσφατο μάλιστα τόσο πιο αχνό.
-Ένα ευχάριστο γεγονός και ένα δυσάρεστο που σου συνέβη –γενικά και θα ήθελες να ξαναζήσεις το πρώτο και να αποφύγεις το δεύτερο…
Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με την Ιαπωνική γλώσσα και ένιωσα πως υπάρχει θεός και μιλάει ιαπωνικά! Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άσχημο που θα ήθελα να είχα αποφύγει. Τα λάθη και τα αρνητικά βιώματα, κρύβουν χρυσάφι μέσα τους.
-Ηταν πρώτη σου επιλογή η Καλών Τεχνών και η τελευταία;
Ήταν η τελευταία επιλογή, αλλά η ζωή μας οδηγεί περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε…
-Καλλιτέχνες που με το ένα η άλλο τρόπο επηρέασαν την σκέψη σου και γιατί;
Λίγοι καλλιτέχνες με την συμβατική έννοια της λέξης με έχουν επηρεάσει. Βασικές επιρροές στο έργο και στη σκέψη μου είναι τα βιώματα μου, και κάποιοι φωτισμένοι άνθρωποι με τους οποίους είχα την τύχη να έρθω σε επαφή μέσω του έργου τους, ένας από τους πιο βασικούς είναι ο Marquis De Sade, τον οποίο θεωρώ Μεσσία (λυτρωτή της ανθρωπότητας) και όχι έναν απλό συγγραφέα.
-Από την πολύβουη και εξωστρεφή Πάτρα έως την ακριτική Φλώρινα, ο δρόμος μακρύς μα κυρίως μοναχικός… Πως το αντιμετωπίζεις 4 χρόνια που ζεις εκεί;
Η μοναχικότητα τελικά είναι το καλύτερο μέρος. 4 χρόνια στην Φλώρινα, με τα καλά και τα κακά της, είχε ενδιαφέρον να με παρατηρώ καθώς ο χρόνος και οι εμπειρίες με διαμορφώνανε σαν πυλό. Η Πάτρα όπως κάθε πόλη έχει πολλή «φασαρία», έχει τα θετικά της σαφώς, μα δεν θεωρώ πως οι πόλεις είναι ιδανικά μέρη για να κατανοήσει κανείς τι σημαίνει η έννοια «Άνθρωπος». Για να ακούσουμε, πρέπει να κάνουμε ησυχία.
-Ποια είναι η καθημερινότητα ενός σπουδαστή που «φιλοξενείται» στην Φλώρινα, χειμώνα καλοκαίρι;
Πολύ δύσκολη ερώτηση, καθώς πέραν του προσωπικού lifestyle δεν είμαι και αρκετά κοινωνικός. Ωστόσο ο καθένας ζει το δράμα του, χαχα…
-Ποια είναι η δική σου καθημερινότητα στην Φλώρινα όταν δεν βρίσκεσαι στη σχολή σου;
Βρίσκομαι στον χώρο μου μόνος μου πολλές, πολλές ώρες. Τότε ακριβώς είναι που το οτιδήποτε μπορεί να εκραγεί σκορπίζοντας παντού, δημιουργικό νέκταρ! Για κάτι τέτοιες στιγμές ζούμε... Ο περισσότερος χρόνος ωστόσο αφιερώνεται στα Ιαπωνικά μου, το μεγάλο μου πάθος.
-Ώσπου σου γεννιέται η ιδέα μιας τολμηρότατης μα και προκλητικής εικαστικής περφόρμανς με τον τίτλο «Κωλο-γραφίες»… Πριν μπούμε στο περιεχόμενο, πες μας αρχικά πως σου ήρθε αυτή η «αδιανόητη» για τους πάντες [;] ιδέα;
Συχνή ερώτηση από πολλούς, και η απάντηση είναι απλή μα δύσκολη. Οι «κωλογραφίες» είναι η εκδήλωση μιας συμπυκνωμένης κριτικής σε όλα - όσα. Είναι φορέας Ιδεών και όχι ένα εικαστικό έργο. Δεν αναφέρεται σε εικαστικούς μονάχα, αλλά στην Ανθρωπότητα. Αν κανείς επιθυμεί να κατανοήσει τις Ιδέες, αρκεί να αφουγκραστεί για λίγο.
-Ποιες συστολές είχες στο μυαλό σου σκεπτόμενος την πραγματοποίηση αυτής της δουλειάς;
Δεν είχα συστολές, όταν πας στο πόλεμο δεν σε παίρνει να φοβηθείς, απλά πολεμάς.
-Ποια είναι η άποψη σου για το ότι η Τέχνη οφείλει να προκαλεί;
Οφείλει να προκαλεί την σκέψη μας, την θέση μας απέναντι στα πράγματα, μα πάνω απ’ όλα η Τέχνη είναι κάτι σαν εφαρμοσμένη φιλοσοφία. Και η πραγματική της ουσία της έχει μείνει απαράλλαχτη σε όλη την ιστορία της. Όπως και ο Άνθρωπος.
-Μια περφόρμανς που σ΄ έχει στοιχειώσει κι ας είδες στο youtube; Με λίγα λόγια περιέγραψε την μας…
Δεν παρακολουθώ performance, δεν βρίσκω ενδιαφέρον. Ωστόσο θα δώσω το βραβείο του στοιχειώματος σε διάφορες ανθρώπινες πράξεις που βλέπω καθημερινά να συμβαίνουν στο κόσμο.
-Και τώρα είσαι γυμνός σε δημόσιο χώρο, τοποθετείς τα πινέλα σου στο πρωκτό σου και με ένα είδος ιεροτελεστίας αρχίζεις και ζωγραφίζεις… Ποια τα συναισθήματα σου αυτή την στιγμή;
Ειλικρινά, θυμάμαι μια φλογερή γαλήνη, ήταν ένα αρκετά αντιφατικό συναίσθημα που λίγες φορές έχω νοιώσει, και θυμάμαι αμυδρά.
-Η σεξουαλικότητα σου υποδεικνύει κάτι συγκεκριμένο την ώρα που ζωγραφίζεις με αυτόν τον τρόπο;
Η σεξουαλικότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι όλων των ζώων. Ο ερωτισμός από την άλλη είναι καθαρά Άνθρώπινος και τα όρια του είναι τόσο θολά όσο και η φουρτουνιασμένη θάλασσα με άμμο. Μη ξεχνάτε, πως είμαστε φιλήδονα όντα, σκεφτείτε κάθε πράξη σας και κάθε κέρδος που έχετε κάθε φορά.
-Θεωρείς τα έργα, «Οι Κωλο-γραφίες», έργα τέχνης;
Δεν έχει σημασία αν είναι έργα τέχνης ή απλά γραφήματα του κώλου. Είναι έργα τέχνης. Είναι επίσης του κώλου. Τι σημασία έχει πως ονομάζουμε τα πράγματα; Ας προσπαθήσουμε να αφήσουμε τις συμβάσεις έστω για λίγο. Λέμε περισσότερα απ’ όσα γνωρίζουμε.
-Η Τέχνη κατά κύριο λόγο είναι συναίσθημα, ποια συναισθήματα ευελπιστείς να περάσεις στον κόσμο με την συγκεκριμένη «εργασία» σου και ποια μηνύματα;
Αυτό της αφύπνισης. Ο κόσμος δεν έχει ιδέα γιατί καυλώνει ή γιατί γελάει όταν δει έναν γυμνό κώλο. Η άγνοια του αυτή είναι πολύ επικίνδυνη και πολύ θλιβερή.
-Πρακτικό το θέμα, αλλά πόσο «βολικό» είναι ένα πινέλο ζωγραφικής «καρφωμένο» στο πρωκτό σου και πως αυτό κατευθύνεται από σένα και όχι «εξ ανάγκης»;
Προτείνω να δοκιμάσετε. Αν θέλουμε να έχουμε άποψη για κάτι καλό είναι να την έχουμε βιωματικά. Προφανώς ήταν δική μου επιλογή, αλλά ταυτόχρονα «εξαναγκαστική» καθώς ήταν ο μόνος τρόπος τη δεδομένη χρονική περίοδο να εκφράσω όσα ήθελα. Οπότε αν θες, με «εξανάγκασα».
-Πόσες πρόβες χρειάστηκαν για να ανταπεξέλθεις στην δοκιμασία αυτής της περφόρμανς;
Ποτέ δεν κάνω πρόβες πριν. Ωστόσο είχαν προηγηθεί 8 κωλογραφίες ακόμα σπίτι μου. Ένα από τα στοιχεία του έργου ήταν αυτό του αυθορμητισμού και του να αφεθείς τελείως.
-Το συγκεκριμένο κοινό, όπως μου είπες, ήταν οι περισσότεροι συμφοιτητές σου, πως αντέδρασαν βλέποντας σε και τι κράτησες από την παρουσία τους;
Οι αντιδράσεις δεν είναι αυτές της κάμερας, είναι τα σχόλια που μπορεί κανείς εύκολα να δει σε κάθε ανάρτηση του βίντεο. Αναμενόμενες αντιδράσεις καθώς ανατροφοδοτούν το έργο μου. Καμία επανάσταση δεν ξεκίνησε με αποδοχή και χαρές.
-Το προτζεκτ φαντάζομαι θα εχουν γνώση και οι καθηγητές σου. Ποια η γνώμη τους σχετικά;
Οι καθηγητές είναι και αυτοί άνθρωποι, δεν θα τους κατατάξω σε διαφορετική μοίρα ως προς τη σχέση τους με το έργο μου. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως έχω την ευλογία να υπάρχουν καθηγητές με τους οποίους έχω ποιοτική και πολύ εποικοδομητική επικοινωνία.
-Για να κλείσουμε τα «περι γνωστών και φίλων», οι γονείς σου ενημερώθηκαν περι «Κωλο-γραφίες»; Αν ναι, ποια η αντίδραση τους;
Έχω πολύ καλή σχέση και με την οικογένεια μου.
-Βλέποντας το βίντεο που έχεις αναρτήσει, στο τέλος μιλάς με το κοινό, σαν να εξηγείς, σα να δίνεις οδηγίες… παρά την άνεση σου, κάτι ψάχνεις; Γιατί το κάνεις αυτό;
Ψάχνω… ψάχνω… συνέχεια κάτι ψάχνουμε, σωστά;
-Πόσα views έκανε το συγκεκριμένο βίντεο στο vimeo;
Οι προβολές αυξάνονται με τα λεπτά, τελευταία φορά που κοίταξα ήταν 199 χιλιάδες.
-Με τη μεγάλη δημοσίευση που έχει πάρει η αιρετική σου περφόρμανς, όπως χαρακτηρίζεται, έχεις και πολλά αρνητικά σχόλια. Ένα από αυτά, ο «Καλλιτέχνης του Κώλου»… Πως τα αντιμετωπίζεις; Αν σε αγγίζουν;
Το είπα και πριν, τα αβάσιμα και αγχωμένα αρνητικά σχόλια ισχυροποιούν το point μου.
-Σαφώς δεν είναι κατανοητή στους πολλούς και εύκολα παρεξηγείται και ακόμα πιο εύκολα να χαρακτηρίζεσαι με ύβρεις. Τι έχεις να τους πεις;
Έχω να τους πω πως, είναι πολύ ευτυχισμένοι στο κόσμο που ζουν και που είναι βολεμένοι με την κοιμισμένη συνείδηση και πνεύμα τους.
-Πολλοί θα σε χαρακτήριζαν ψώνιο που επιζητά δημοσιότητα, άλλοι άρρωστο, ανώμαλο, ούφο… Τα έχεις ακούσει δημόσια, πίσω από την πλάτη σου, η δεν υπάρχουν αυτά τα σχόλια;
Ακούγονται συχνά, δεν μπορώ να κάνω ή να πω κάτι για να τους αλλάξω τη γνώμη, υγεία. Όλοι πεθαίνουμε στο τέλος.
-Στον αντίποδα θα σε εχουν συγχαρεί για την τόλμη σου να εκτεθείς δημόσια με το έργο σου και με τη δύναμη του διαδικτύου θα σ΄ έχει μάθει και ξένος πληθυσμός; Ποια τα θετικά τους μηνύματα;
Γενικά επεκτείνεται το έργο μου, και τα θετικά σχόλια συχνά περιέχουν μηνύματα ευγνωμοσύνης.
-Στο προφίλ σου στο f/b είδα να ποστάρεις το πέος σου σε πλήρη στύση… Πόσο ακραίος μπορείς να γίνεις και γιατί το κάνεις;
Η ακραιότητα του καυλωμένου πέους είναι η ακραιότητα της γέννησης και το δράμα της ζωής.
-Αν θέλεις απαντάς καθότι είναι προσωπικό. Το σεξ τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;
Προτιμώ να αναφέρομαι στον Ερωτισμό και όχι στο πεζό/αναπαραγωγικό σεξ της διείσδυσης. Ο Ερωτισμός λοιπόν, είναι το μόνο αντίδοτο της ζωής. Αυτός είναι ένας από τους ρόλους του.
–Παράλληλα με σχόλια σου δείχνεις ένα άτομο «σκοτεινό», αντισυμβατικό… δύσκολο, ίσως και απόμακρο, που δεν έχει θέση σε αυτή την ταλαίπωρη χώρα. Ισχυει;
Το όνειρο μου είναι να ζήσω στην Ιαπωνία και όταν πεθαίνω να έχω θέα το βουνό Φούτζι. Δεν τα πάω καλά με τους ανθρώπους γενικά, αλλά κάθε φορά που επικοινωνώ με ιάπωνες νοιώθω κάτι σαν ευτυχία.
-Θεωρείς τον έλληνα φιλότεχνο ενημερωμένο και έτοιμο να δεχτεί μια τόσο ακραία, για πολλούς, περφόρμανς;
Τι να σου πω, αν γραφτό σε βιβλίο ιστορίας κάποια μέρα θα το δεχτεί, τότε δεν θα τον ενδιαφέρει η αυτοσυνείδηση του, θα του το έχουν πει ότι είναι αποδεκτό το έργο μου, όπως έχει συμβεί με πάμπολλους στο παρελθόν. Είναι τα πράγματα πολύ πιο περίεργα για να τα απαντήσουμε αποφασιστικά και μονολεκτικά.
-Καταλαβαινω τον τίτλο «Κωλο-γραφίες», παρόλα αυτά δεν τον θεωρώ «καλλιτεχνικό»… Πιασαρικο μεν αλλά ακούγεται κάπως, κάπως φθηνό για μια τόσο εξεζητημένη εργασία; Κάνω λάθος;
Γνωρίζεις τον ορισμό «αμφισημία»;
-Οι περφόρμανς που περιέχουν γυμνό, έχουν πάντα και ένα κοινό «ύποπτο», ένα κοινό που βρίσκονται μόνο και μόνο για να δουν το πουλί σου, το σώμα σου και όλα αυτά που θα κάνεις… Σε ερεθίζει να έχεις απέναντι σου ένα και ένα τέτοιο κοινό;
Ποιος δεν έχει σχέση με την ηδονοβλεψία; Ωστόσο όχι, δεν έχει τύχει να με ερεθίσει κατά τη διάρκεια performance, είναι στιγμές που ξέρεις πως σε παρακολουθούν αλλά ο μόνος παλμός σε όλο το χώρο είναι ο δικός σου.
-Εστιάστηκαν οι περισσότερες ερωτήσεις στις «Κωλογραφίες», αναπόφευκτα… αλλά βρέθηκες πρόσφατα και Θεσσαλονίκη όπου παρουσίασες μια άλλου τύπου περφόρμανς… με πολύ δυνατά μηνύματα. Και εκεί μεταμορφώθηκες...
Ήταν συμμετοχή στην έκθεση του Γ. Πανταζή και Χ. Κοντοσφύρη (συναδέλφων) εν ονόματι «Νέα Ισημερία» και η performance μου είχε τίτλο «Σαδιστική Άνοιξη». Υπήρξε μεταμόρφωση ναι, πάντα υπάρχει, συνεχώς και παντού αυτή η συνθήκη. Ωστόσο στο έργο μου προτιμώ να αποκλείω τον διάλογο με λόγια, απευθύνομαι στην Διαίσθηση, στο Πνεύμα.
-Τι ακολουθεί Δημήτρη μετά από εδώ;
Ποιος ξέρει. Ακολουθεί η ζωή υποθέτω…
-«Είναι αυτονόητο πως ένα ή δύο μεγάλα και σεβαστικά πάθη είναι αυτά που με κρατούν όρθιο και όχι τα πόδια μου». Είναι γραμμένο από σένα και είναι υπέροχο… Θα μας αποκαλύψεις τα πάθη σου;
Ναι, 2 πάθη έχω. Την Ιαπωνική γλώσσα και….
-Σκέψου τον εαυτό σου μετά από 20 χρόνια… Πες μου πως ποθείς να είναι;
Να βρίσκομαι εκεί που, δεν ξέρω πως θέλω να βρίσκομαι.
Σε ευχαριστώ.
=========================================================================================
.
-Στις 4/6/2016, στο θέατρο της Α.Σ.Κ.Τ στα πλαίσια του ASFA BBQ, στις 19:00, ο Δ.Α. θα παρουσιάσει το επόμενο του έργο.
ΠΗΓΗ: http://www.kulturosupa.gr/index.php/interviews/andreosopoulos-sinentefxsi-kulturosupa-14294/#.V0nmXPmLTcc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου