Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Performance for (not) sale

Τίτλος:Διαπραγμάτευση Θυμαπάτης
Οδηγίες: Κάθεσαι σε κάποιο σημείο που θες (ελεύθερη επιλογή) με θεατές ή χωρίς (ελέυθερη επιλογή) και με κινητό ή κάμερα (ελεύθερη επιλογή) βγάζεις συνεχόμενα σέλφι για όσο χρόνο θες.
Τεκμηρίωση: Είναι μια διαπραγμάτευση της έννοιας του χρόνου με αρχή μέση και τέλος -ενάντια στην έννοια του άχρονου, άπειρου παρόντος- σαν συμβατική και αφηρημένη ιδέα. Συν οτιδήποτε παρατηρήσεις κάνει ο εκτελεστής και συμπεράσματα βρει, σε έναν διάλογο πάντα με τη ποιότητα ζωής και δημιουργίας.


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2018

Διάκριση στον διαγωνισμό ζωγραφικής για την αναπηρία.-Κοινωνικοί προβληματισμοί. Αγάπη Μαντζιώρη



Τίτλος έργου: "Ανατροπή". Διαστάσεις: 60Χ80 εκ.



Το τμήμα ειδικής αγωγής της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας σε σύμπραξη με την Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας διοργάνωσε διαγωνισμό ζωγραφικής για την αναπηρία. 
Το έργο μου "Ανατροπή" διακρίθηκε στον εν λόγο διαγωνισμό. Στο συγκεκριμένο έργο αναπαρίσταται μια γυναίκα σε αναπηρικό καροτσάκι με ένα παιδί στην αγκαλιά της.Το ερέθισμα πάρθηκε από πραγματικό γεγονός όπου όπως και στα υπόλοιπα έργα μου, εμπνέομαι από βιωματικές καταστάσεις. Η γυναίκα αυτή έχοντας στα αδύναμα πόδια της ένα δυνατό παιδί, αντλεί δύναμη από την συντροφικότητα του. Και το ίδιο όμως το κοριτσάκι ενδυναμώνεται από την σχέση του με την γυναίκα, καθώς μέσα από αυτή την επαφή μαθαίνει να αγωνίζεται στην ζωή του, εκτιμώντας τις στιγμές της καθημερινότητας. Οι δυο τους αποτελούν ένα σώμα την δεδομένη στιγμή. Το αναπηρικό καροτσάκι μεταμορφώνεται σε μια ενεργητική σπείρα, που η δίνη της είναι ικανή να συντρίψει οποιαδήποτε παθογένεια της κοινωνίας: την προκατάληψη, τις διακρίσεις, την έλλειψη προσβασιμότητας και την εν γένει στέρηση δικαιωμάτων σε αυτούς τους συνανθρώπους μας. Κανένα εμπόδιο δεν είναι ικανό να φράξει τον δρόμο τους. Γυναίκα και παιδί σε συνεργασία, δίνουν τέτοια ώθηση στο καρότσι που μετατρέπεται σε διαστημικό όχημα που ταξιδεύει με μεταφυσικό τρόπο προς νέους, άγνωστους κόσμους. Εκτοπίζει προβληματικές δομές, τρέποντας σε φυγή όσους αντιμετωπίζουν αρνητικά την διαφορετικότητα. Το ίδιο το καρότσι παράλληλα σκάβει βαθιά για να εκριζώσει την επιφανειακή σκέψη, ενώ οι δύο ανθρώπινες μορφές έχουν την τάση να εκτιναχθούν και από το ίδιο το όχημα. Ως αυτόνομες οντότητες να περιπλανηθούν σε υπερβατικούς αιθέρες. Τίποτα δεν είναι στατικό, φέροντας την δυναμική της δράσης ανθρώπων με τρομερό ψυχικό σθένος. 

Κατάθεση προσωπικού βιώματος

"Γειά σου Αγάπη, τι κάνεις;" Ακούστηκε η φωνή του Γιώργου μέσα στο ασανσέρ όπου βρίσκονταν ο

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018

Ο Γιώργος Λάππας και η εξόρυξη των εικόνων ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΙΡΤΖΙΛΑΚΗ






Η έκθεση του  950-2016) στον νέο χώρο της γκαλερίCitronne στην Αθήνα θέτει το ζήτημα της επανεκτίμησης του έργου – τριανταένα χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή του στη Γκαλερί Ζουμπουλάκη το 1987, και τριάντα χρόνια από την ολοκλήρωσή του στο Aperto της 43ης Μπιενάλε της Βενετίας το 1988.
Η πρόκληση είναι ερεθιστική γι αυτόν το πληθυσμό αλληλοεξαρτώμενων γλυπτών που αποτελείται από εκατόν εξήντα τέσσερις «πλάκες-μήτρες» (χάρτες), και τρείς χιλιάδες «στοιχεία». Πρόκειται, δίχως άλλο, για ένα από τα σημαντικότερα έργα της ελληνικής μεταπολεμικής γλυπτικής, που η αχλή του ξεπερνά κατά πολύ μια τέτοια συμβατική διατύπωση.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018

Πηνελόπη Γαίτη: « Σάρκα από τζιν σε ένα σεντόνι»



  




Σαν μια λευκή οθόνη, σαν μια ζεστή αγκαλιά. Περιμένοντας το σώμα. Μαζί του σε σύμπράξη κάθε νύχτα, για μέρες, για χρόνια, για μια ζωή. Μέχρι την τελευταία στιγμή. Μια επιφάνεια: νωθρή, βουβή, παράξενη που εκπέμπει όνειρα. Ένας χρωματιστός παράδεισος: χαμόγελα και αναστεναγμοί. Με την αίσθηση της γυμνότητας, της απαγόρευσης, της αλήθειας, της επιτήδευσης, του φθαρτού, της αιώνιας αυταπάτης, της δροσιάς των αισθήσεων. Μια επιφάνεια γαλήνης, πόνου, ερωτικής δίψας και σπασμένων ονείρων που δέχεται το ανθρώπινο σώμα που μιλά με τον δικό του τρόπο.