Αφροδίτη Δάφνου, Υλικά: πενάκι και μαρκαδόροι σε χαρτί, Διαστάσεις: 23 x 17 cm. |
«Καμιά φορά είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε την
πραγματική παραφροσύνη του φρενοβλαβή ή ίσως και του ραψωδού, από τον
φαινομενικό παραλογισμό κάποιου που είναι πραγματικά εμπνευσμένος – όπως ο
φιλόσοφος που απλώς φαίνεται τρελός, επειδή εκστασιάζεται και ζαλίζεται στη θέα
της πραγματικής ομορφιάς. Αλλά εδώ ο Πλάτων φαίνεται να μας διαβεβαιώνει ότι
υπάρχει μια διαφορά, ότι ο καλλιτέχνης μπορεί να έχει τη δική του ενόραση στη
φύση της ιδανικής ομορφιάς, έστω και αν η προσπάθειά του να τη φέρει και να την
εγκαθιδρύσει στη γη προϋποθέτει μια κατάσταση έμπνευσης, στην οποία δεν
συνειδητοποιεί πλήρως τι πρόκειται να κάνει, αλλά, σαν να λέγαμε, κυριεύεται
και χειραγωγείται από δημιουργικές δυνάμεις, που ποιητικά ή συμβατικά
ονομάζονται Μούσες. Έτσι, ακόμη και αν ο ποιητής (όπως και ο μάντης) δε
γνωρίζει τι κάνει, μπορεί να έχει να πει κάτι αξιόλογο.»
Monroe C. Beardsley, Ιστορία των αισθητικών
θεωριών, Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 1989
Αφροδίτη Δάφνου, Υλικά: πενάκι σε χαρτί, Διαστάσεις: 23 x 17 cm. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου