Η συγκεκριμένη σειρά έργων κατατάσσεται στην
διττή παραστατική ζωγραφική. Έχουν δύο όψεις και πραγματοποιήθηκαν αρχικά
σε μικρές διαστάσεις (Α4 & Α3), με υλικά όπως μαρκαδόροι και χρωματιστά μολύβια. Tο
2015 άρχισε η διαδικασία δημιουργίας τους σε μεγαλύτερα μεγέθη (πάνω από 1,5 μέτρο ύψος και 60
εκ. πλάτος), με βασικό υλικό τα λάδια. Η αντιμετώπισή τους είναι σαν δύο διαφορετικά
έργα που πραγματοποιούν μία τελική σύνθεση. 1+1=1.
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016
Ευγένιος Τριβιζάς : Θεωρώ το ελληνικό σχολειό βαρετό και εχθρό της δημιουργικότητας.
Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Σεπτεμβρίου του 1946. Με σπουδές σε Ελλάδα και Αγγλία, είναι κάτοχος πτυχίων Νομικής και Οικονομικών. Ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου και από το 1978 ο διδάκτωρ, πλέον, Τριβιζάς, είναι καθηγητής Εγκληματολογίας και Συγκριτικού Ποινικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στην Αγγλία.Έχει διδάξει σε αρκετά ακόμη πανεπιστήμια της Αγγλίας, ενώ για πέντε χρόνια υπήρξε καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ετικέτες
Αρθρα,
Δημοσιεύσεις του 3ικαστικού 3ργαστηρίου,
Εικαστικές Σκέψεις,
Εκπαίδευση,
Demi Gardenia
blogger : gardeniasart.blogspot.gr
facebook : gardeniasart
“Thess International Short Film Festival (TiSFF)” στην αίθουσα «Θ. Αγγελόπουλος»
Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης – Thess International Short Film Festival (TiSFF), με την υποστήριξη του Εργαστηρίου Πολυμέσων της Σχολής ΚαλώνΤεχνών Φλώρινας ΤΕΕΤ / ΠΔΜ και τη συνεργασία της Λέσχης Πολιτισμού Φλώρινας και της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας διοργανώνουν στις 30 και 31 Μαρτίου 2016 μια παρουσίαση επιλεγμένων ταινιών μικρού μήκους στην αίθουσα «Θ. Αγγελόπουλος» του Πολιτιστικού Κέντρου Φλώρινας στις7:00μ.μ.
ΓΛΥΚΑ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, Συμμετοχή στην βραδιά ποίησης Αμυνταίου για τους πρόσφυγες
Γλύκα Διονυσοπούλου, Ταυτότητα, Ακρυλικό, γύψος, collage και νήματα σε μουσαμά, 40x60εκ., 2015. |
Μέσα στο εικαστικό πεδίο
του παρόντος έργου προσπαθώ να εναρμονίσω την συλλογική και την ατομική
ταυτότητα, αντλώντας εικόνες και λέξεις από την ποίηση του Γιώργου Δελιόπουλου
και επιχειρώντας την απόδοσή τους μέσω της
εκφραστικής λιτότητας και της περιορισμένης χρωματικής κλίμακας.
ΓΛΥΚΑ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, Ο "Λαθρεπιβάτης" του Θάνου Μπλιούμη
Θάνος Μπλιούμης, #makingamovie |
Ο Θάνος Μπλιούμης στην
μικρού μήκους ταινία του «Λαθρεπιβάτης» αναπτύσσει έναν τελείως πρωτότυπο τρόπο
αντίληψης της πραγματικότητας, ανανεώνοντας και συμπληρώνοντας την ελληνική
σεναριογραφία. Στον φανταστικό του κόσμο, οι σκηνές αποκτούν μια απροσδιόριστη
ονειρική διάσταση, την ίδια στιγμή που το εξωπραγματικό συμπορεύεται αρμονικά
με το απροσδόκητο με τέτοιο τρόπο, που το παράδοξο και το παράλογο να παίζει το
ρόλο ενός απραγματοποίητου πόθου για το αδύνατο, το ανέφικτο, το πέρα από τις δυνάμεις
μας, το άπιαστο που παίρνει την χροιά του υπερπραγματικού.
Τρίτη 29 Μαρτίου 2016
Εκθέσεις τεχνών σε «Ένα μισοάδειο ποτήρι»
Εκθέσεις τεχνών σε «Ένα μισοάδειο ποτήρι»
Ανοιχτό κάλεσμα συμμετοχών
«Το κρασί είναι εμφιαλωμένη ποίηση» είχε πει ο μεθυστικός Σκωτσέζος
συγγραφέας Ρόμπερτ Λουί Στίβενσον και μέσα στα λόγια του συναντάμε ωκεανούς
αλήθειας αλλεπάλληλων συνδυασμών, όπου ανάλογα με τις προσωπικές σταγόνες από
τις προτιμήσεις αλλά και τους πειραματισμούς μας, συνθέτονται τα καλύτερα
κοκτέιλ από συζητήσεις, γνωριμίες και συναντήσεις σε δοσολογίες από ατέλειωτες
μέρες και νύχτες, ζυμώνοντας την ίδια τη ζωή μας σε τέχνη.
Αφήνοντας όπως ο Χάμφρι Μπόγκαρντ τον υπόλοιπο κόσμο γύρω στα τρία ποτά
πίσω, εύκολα θυμόμαστε το πάθος του Τζάκσον Πόλλοκ για την τέχνη και το ποτό. Ο
Ρεμπώ επίσης έβλεπε την τέχνη ως αλχημική και έναν τρόπο να αλλάζει την
πραγματικότητα. Ο Έντμουντ Γουάιτ, σημειώνει το ποτό ως καλλιτεχνικό εργαλείο
που αποδιοργανώνει τις αισθήσεις του και του δείχνει μία νέα πραγματικότητα.
Ο Τζακ Νίκολσον θεωρεί τη μπύρα ως το καλύτερο ποτό στον κόσμο. Ο Τσαρλς
Μπουκόφσκι από την άλλη, έγραφε βυθιζόμενος σε ένα υποβρύχιο. Ο Έρνεστ Χέμινγουει
εμπνεόταν από το ντάκιουρι. Ο Βίνσεντ Βαν Γκόγκ, ο Πολ Γκογκέν, ο Τουλούζ
Λωτρέκ, έβρισκαν τις μούσες τους σε ένα μισοάδειο ποτήρι αψέντι και «Πιείτε για
μένα, πιείτε στην υγειά μου, ξέρετε ότι εγώ δεν μπορώ να πιω πια» Ήταν τα
τελευταία λόγια του Πάμπλο Πικάσο αφήνοντάς μας με ένα μισοάδειο ποτήρι να
κάνουμε πρόποση στην διάχυση της τέχνης, την διάδοση και την σύνδεσή της με την
καθημερινότητά μας, διοργανώνοντας σειρές από εκθέσεις ζωγραφικής, χαρακτικής,
φωτογραφίας, μικρογλυπτών και εγκαταστάσεων σε «Ένα μισοάδειο ποτήρι», στην
Ισαύρων 5 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης (Ναυαρίνο).
Εκεί, ξεκινώντας από αρχές Μαΐου, το μισοάδειο ποτήρι μας γεμίζει τέχνη μέχρι τα χείλη και μας σερβίρει σειρές από εικοσαήμερες εκθέσεις ελεύθερης θεματολογίας, νέων καλλιτεχνών, φοιτητών και αποφοίτων, σχολών καλών τεχνών των ΑΠΘ, ΣΚΤΦ και ΑΣΚΤ, με προτάσεις και προπόσεις στην υγειά μας και στην τέχνη. Στην ίδια τη ζωή.
Ένα μισοάδειο ποτήρι ~ All day café - bar ~ Ισαύρων 5 Ναυαρίνο.
- · Οι ενδιαφερόμενοι εκθέτες θα πρέπει να αποστείλουν δείγμα δουλειάς τους σε πορτφόλιο μαζί με σύντομο βιογραφικό στο rimosargirios@gmail.com,
- · Η θεματολογία της έκθεσης για κάθε μορφή συμμετοχής (ζωγραφική, φωτογραφία, χαρακτική κτλ) είναι ελεύθερη και αδέσμευτη από τους τίτλους έργων που θα συμμετέχουν.
- · Οι διαστάσεις των έργων με τα οποία θα συμμετέχουν οι ενδιαφερόμενοι εκθέτες θα είναι συγκεκριμένες και δεσμευτικές λόγω και του περιορισμένου εκθεσιακού χώρου.
- · Η διάρκεια των εκθέσεων ορίζεται σε είκοσι ημέρες και οι εκθέσεις διαδέχονται η μια την άλλη βάσει της σειράς προτεραιότητας της εκδήλωσης ενδιαφέροντος και της συνάφειας του είδους των έργων (π.χ. μόνο φωτογραφία η μόνο χαρακτικά, μόνο ζωγραφικά κτλ).
- · Οι ενδιαφερόμενοι εκθέτες είναι υπεύθυνοι για το κόστος μεταφοράς των έργων από και προς το χώρο είτε ταχυδρομικώς είτε αυτοπροσώπως.
- · Τα έργα με τα οποία θα συμμετέχουν οι ενδιαφερόμενοι εκθέτες – δημιουργοί θα πρέπει να είναι τελαρωμένα και με τον απαραίτητο εξοπλισμό ανάρτησης.
- · Οι υπεύθυνοι του χώρου σε συνεργασία με την επιμέλεια των εκθέσεων έχουν την ευθύνη κυκλοφορίας έντυπου και ψηφιακού διαφημιστικού υλικού σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης.
- · Οι υπεύθυνοι του χώρου σε συνεργασία με την επιμέλεια των εκθέσεων δεν λαμβάνουν καμία μίσθωση η ποσοστό από τυχόν πωλήσεις η παραγγελίες και ο άμεσα εμπλεκόμενος είναι ο εκθέτης – δημιουργός.
- · Η εκδήλωση ενδιαφέροντος μπορεί να είναι είτε ατομικά είτε ομαδικά.
Επιμέλεια εκθέσεων και συντονισμός Ρήμος Αργύριος - Τηλ: 6978398673
Εκδήλωση ενδιαφέροντος με αποστολή portfolio στο: rimosargirios@gmail.com
Κωνσταντίνωφ Χριστιάν: Ομάδα Εσωστρέφειας. Η τρίτη σκ3ψη
Καλούνται
όσοι ενδιαφέρονται για τον φιλοσοφικό ιστορικό ποιητικό λόγο να
ορίσουν ένα τρόπο ανταλλαγής ιδεών και σκέψεων με συζητήσεις στο προβληματισμό
για τον Νεο-Καλλιτέχνη. Θα γίνονται συναντήσεις ανεξάρτητες από το πρόγραμμα
της σχολής. Η θεματολογία, χωρίς όρια.
Μέσο συμμετοχής, ένα βιβλίο ή ένα τετράδιο σημειώσεων που μπορούν να γίνουν αφορμή για συζήτηση. Μέρος συναντήσεων - Υπόγειο 3ικαστικού 3ργαστηρίου. (Επιτρέπονται και ακροατές στον χώρο.)
Μέσο συμμετοχής, ένα βιβλίο ή ένα τετράδιο σημειώσεων που μπορούν να γίνουν αφορμή για συζήτηση. Μέρος συναντήσεων - Υπόγειο 3ικαστικού 3ργαστηρίου. (Επιτρέπονται και ακροατές στον χώρο.)
Πρώτη
συνάντηση, Δευτέρα 4 Απριλίου - ώρα 18:00
Για
περισσότερες πληροφορίες
Ενημέρωση για το project "Analog out"/ Athens Science Festival
Σας ενημερώνουμε ότι το project "Analog out" που θα παρουσιαζόταν στο Athens Science Festival, για τεχνικούς λόγους δεν θα πραγματοποιηθεί. Ωστόσο σκοπεύουμε μελλοντικά να επαναφέρουμε την ιδέα και να παρουσιαστεί εντός ενός νέου πλαισίου. Όταν εμφανιστεί η ευκαιρία θα γίνει εκ νέου ανοιχτό κάλεσμα. Ευχαριστούμε για τη κατανόηση.
ομάδα Μακρύ Όχημα
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016
Άγγελος Πατσιάς: 'Breaking the walls between School and Society' @ TEDx Thessaloniki
Ο Άγγελος Πατσιάς, ένας νεαρός δάσκαλος από τη Δράμα, διαμόρφωσε ένα αλλιώτικο σχολείο στο ορεινό χωριό του Φουρφουρά, στο Ρέθυμνο της Κρήτης.
Τα τελευταία 5 χρόνια, μαζί με μια ομάδα δασκάλων, επιχειρούν να αλλάξουν τα δεδομένα της διδασκαλίας όπως την ξέραμε.
Δεξιά βρίσκεται η βιντεοσκοπημένη παρουσίαση της σχετικής ομιλίας του στα πλαίσια του TEDx Thessaloniki.
Τα τελευταία 5 χρόνια, μαζί με μια ομάδα δασκάλων, επιχειρούν να αλλάξουν τα δεδομένα της διδασκαλίας όπως την ξέραμε.
Δεξιά βρίσκεται η βιντεοσκοπημένη παρουσίαση της σχετικής ομιλίας του στα πλαίσια του TEDx Thessaloniki.
Ετικέτες
Alternative Education,
Crete,
JosephineMacri,
School,
TEDx,
Thessaloniki
“In order to fly you have to create space in the open air so that your wings can really spread out. It’s like a parachute. They only work from a high altitude. To fly you have to begin taking risks. If you don’t want to, maybe the best thing is just to give up, and keep walking forever.”
― Jorge Bucay,
Πρόσκληση για συμμετοχή σε έκθεση στην Ιταλία με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα
Τον Μάιο θα πραγματοποιηθεί στην Ιταλία έκθεση με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Περισσότερες πληροφορίες καθώς και η φόρμα συμμετοχής υπάρχουν στον ακόλουθο ιστότοπο
Γκιγιώμ Απολλιναίρ: ο ποιητής που ζωγράφιζε με λέξεις
Αν και δεν βραβεύτηκε ποτέ εν ζωή, ο Απολλιναίρ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους ποιητές του 20ου αιώνα. Έλαβε μέρος σε όλα τα κινήματα της γαλλικής αβάν-γκαρντ των αρχών του 20ού αιώνα και ήταν εμβληματική φιγούρα της μποέμ ζωής του Παρισιού. Το έργο του παρουσιάζει έντονη πολυμορφία. Τα ποιητικά του έργα επηρεασμένα εν μέρει από τον Συμβολισμό, αντιπαραβάλλουν το παλιό και το καινούργιο, συνδυάζοντας παραδοσιακές φόρμες με μοντέρνες τεχνικές. Το έργο του θεωρείται ακόμα πρόδρομο του σουρεαλισμού. Τα ποιήματά του παρουσιάζουν ιδιόμορφη χρήση των σημείων στίξης, ενώ με τα «Καλλίγραμμα» (Calligramme), εισάγει ένα νέο είδος ποίησης στο οποίο συμβάλλει και η τυπογραφία και το γραφιστικό στήσιμο της σελίδας.
Εκτός από τη ενασχόλησή του με την ποίηση, δημοσίευσε τολμηρά ερωτικά βιβλία, υπήρξε πρωτοπόρος του θεάτρου του παραλόγου και εισήγαγε το 1913 τον όρο «κυβισμός» με τη μελέτη του «Κυβιστές ζωγράφοι», την πρώτη θεωρητική μελέτη για τον κυβισμό. Ήταν ακόμα αυτός που δημιούργησε τον όρο «σουρεαλισμός», καθώς επίσης και τον όρο «ορφισμός» για να περιγράψει την τάση για απόλυτη αφαίρεση στα έργα του Ρομπέρ Ντελωναί, της Σόνιας Ντελωναί και άλλων.
Ετικέτες
Γαλλία,
Γκιγιώμ Απολλιναίρ,
ζωγραφική,
Κυβισμός,
Λέξεις,
Ορφισμός,
Ποίηση,
Σουρεαλισμός,
τέχνη,
Τυπογραφία,
JosephineMacri
“In order to fly you have to create space in the open air so that your wings can really spread out. It’s like a parachute. They only work from a high altitude. To fly you have to begin taking risks. If you don’t want to, maybe the best thing is just to give up, and keep walking forever.”
― Jorge Bucay,
Η εξίσωση πίσω από τη δυσκολότερη χορογραφία!
Στην τρίτη πράξη της "Λίμνης των Κύκνων", ο Μαύρος Κύκνος φέρει εις πέρας μια φαινομενικά ατελείωτη σειρά από στροφές, μέσω διαδοχικών ανοδικών και καθοδικών κινήσεων του τεντωμένου ποδιού, γυρνώντας έτσι γύρω από τον εαυτό του... τριάντα δύο φορές.
Υπό ποιες συνθήκες είναι δυνατή αυτή η κίνηση;
Η εμπεριστατωμένη εξήγηση της κίνησης αυτής σε απλά αγγλικά, μέσα από νόμους Φυσικής, βρίσκεται στο παραπάνω βίντεο.
“In order to fly you have to create space in the open air so that your wings can really spread out. It’s like a parachute. They only work from a high altitude. To fly you have to begin taking risks. If you don’t want to, maybe the best thing is just to give up, and keep walking forever.”
― Jorge Bucay,
MinerARt
To Μουσείο Ορυκτολογίας και Πετρολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών, σας προσκαλεί την Κυριακή 3 Απριλίου 2016 στις 10.00 π.μ. στα εγκαίνια
της ομαδικής έκθεσης τέχνης MinerARt. Η έκθεση είναι εμπνευσμένη από τις συλλογές του χώρου
και αποτελεί μέρος των εκδηλώσεων «Πρωινά Κυριακής στο Μουσείο Ορυκτολογίας» .
Δέκα (10) καλλιτέχνες κλήθηκαν να δημιουργήσουν έργα ορμώμενοι από την κρυσταλλική
δομή, τα σαγηνευτικά χρώματα, και την εκτυφλωτική λάμψη των ορυκτών. Η δημιουργία αυτή
αποτέλεσε το έναυσμα για μια βαθύτερη διερευνήση των προεκτάσεων που προκύπτουν από την
επίδραση του μαγευτικού κόσμου των ορυκτών στον άνθρωπο.
Καλλιτέχνες: Όλγα Μπογδάνου, Παναγιώτα Κορωνιού, Σοφία Κυριακού, Νίκος Μαρίνης, 'Αντα
Πετρανάκη, Μιμή Πετροπούλου Δημητρακάκη, Γιώτα Κότικα, Έφη Φουρίκη, Βασιλική Σαγκιώτη,
Χρήστος Σκούρτης.
Επιμέλεια Έκθεσης: Ευτυχία Καλοχαιρέτη, ΜSc Μουσειολόγος
Βίντεο performance "Σαδιστική Άνοιξη": Ανδρεοσόπουλος Δημήτρης
Η "Σαδιστική Άνοιξη" επί της "ΝΕΑΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ"
Link for the Video: https://vimeo.com/160546252
Performance ενός ατόμου διάρκειας δέκα λεπτών με αφόρμηση την εικαστική εγκατάσταση "ΝΕΑΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ" στην γκαλερί της Λόλας Νικολάου.
Μια συμβολική τελετουργία, θα ολοκληρώσει την ισημερία μέσω
μιας δυνητικά δημιουργικής θυσίας, ώστε μέσα από αυτή στο μέλλον, να μπορέσει
να ξαναγεννηθεί .
«Η Κασσάνδρα και ο λύκος» της Μαργαρίτας Καραπάνου αντικείμενο εικαστικής έρευνας της Κατερίνας Καρούλια "Χωρίς τίτλο"
Ακρυλικά σε μουσαμά.2013 |
Η ανάγνωση του διηγήματος «Η Κασσάνδρα και ο λύκος» της Μαργαρίτας Καραπάνου, στάθηκε η αφορμή να δημιουργήσω το παραπάνω έργο το 2013 με ζωντανό μοντέλο την Ίριδα Κολλιδά
Ένα μικρό κορίτσι κοιμάται αμέριμνο στην ύπαιθρο σκεπασμένο με την Ελληνική σημαία. Το έργο το πραγματοποίησα, ανάμεσα σε μια σειρά άλλων, χωρίς να φροντίσω να το τιτλοφορήσω.‘Έτσι, το πολυδιάστατο ενός έργου πολύ εύκολα και με αφόρμηση την παγκόσμια βραδιά ποίησης, την εκδήλωση αφιερωμένη στους πρόσφυγες που διοργανώθηκε γι’ αυτό τον σκοπό στο Αμύνταιο, παρουσιάστηκε στους προσλήπτες που παρευρέθηκαν, ως η μικρή Ελλάδα που φάνηκε ικανή να σκεπάσει με φροντίδα μεγάλο αριθμό προσφύγων, ή μήπως κοιμάται επίσης αμέριμνη, όπως η μικρή Κασσάνδρα;
Σάββατο 26 Μαρτίου 2016
Η γενίκευση
Το γενικευμένο άγχος προκύπτει ως απόρροια της
συνεχούς σύνδεσης καταστάσεων με άλλες, στο βαθμό που τα πάντα σχετίζονται με
τα πάντα. Ασυναίσθητη βέβαια τακτική, το αποτέλεσμα της οποίας είναι μια μεγάλη
εικόνα επαναλαμβανόμενων σκέψεων-συναισθημάτων-συμπεριφορών, που τραβούν το ένα
το άλλο σαν αλυσίδα και σχηματίζουν μια μορφή, με δυσδιάκριτα τα μέλη της. Η
ταυτοποίηση δηλαδή των τμηματικών εγκεφαλικών συγκυριών, δεν τίθεται σαν ζήτημα
λόγω της ήδη υπάρχουσας θέσης του ατόμου στην περιπλοκότητα του προβλήματός
του, καθώς και της άγνοιας της αρχής και δομής αυτού.
«Ενδογονιδιακή τραγωδία» …μια διαχρονική σύγχρονη τραγωδία « ουρλιάζει» την αγωνία της στο σήμερα…
Η « Ενδογoνιδιακή Τραγωδία», δημιούργημα του Romeo Castellucci και των συνεργατών του είναι μια όμαδα που
διάγει την πορεία της μέσα στον κόσμο των παραστατικών τεχνών αντλώντας
έμπνευση από την ίδια τη ζωή και τα αρχετυπικά στοιχεία της. Ο όρος « τραγωδία»
που τον χρησιμοποιεί ως ένα από τα δύο ονόματά της παραπέμπει στην αρχαία
ελληνική τραγωδία και τα υψηλά νοήματα που διαπραγματεύτηκαν μέσα από το θέατρο
οι αρχαίοι Έλληνες. Τα θέματά τους είναι υψηλά και παναθρώπινα. Έχοντας
αναγάγει ως μέτρο τον ίδιο ως άνθρωπο και θέλοντας να αναλύσουν τις ανθρώπινες
συμπεριφορές που φυσικά πάντα δεδομένων των κάθε φορά συνθηκών οδηγούνται σε
παρεκλίσεις εκτός του παραδέιγματος του «μέτρου», η ομάδα των Sanzio δεν
επέλεξε τυχαία τα ονόματά της. Η τραγωδία κρύβει εντός της τη βίωση του
συναισθήματος σε υπέρτατο βαθμό και μέσα στα 11 επεισόδια πάντα μπορούν να
βρεθούν ψήγματά της που όμως όντας συναρμολογημένα με σύγχρονο τρόπο μπορούν να
ευαισθητοποιούν τον άνθρωπο της σημερινής πραγματικότητας.
Όμως και
η ονομασία «ενδογονιδιακή» σίγουρα και
αυτή δεν εμπίπτει σε μια τυχαιότητα, αλλά αφορά την αιώνια επαναδημιουργία του
ανθρώπινου είδους που μέσα από την πλήρη θνητότητά του έχει τη δύναμη να
αναγεννάται, να διάγει τον ατέρμονο κύκλο της ζωής και να κάνει αισθητή κάθε
στιγμή την ύπαρξή του μέσα από τη συνειδητοποίηση της φθοράς της απολυτότητάς
του. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για την ομάδα αυτή η ζωή και θάνατος, το τρομερό
και μοιραίο δίπολο συνυπάρχουν και αντιπαρέρχονται το ένα με το άλλο με τρόπο
που εκπλήσσει συνέχεια τους θεατές και
τους βοηθά να δουν τον κόσμο με μια ματιά, πιο συμπληρωμένη, πιο μεστή,
πιο αληθινή. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί η κοσμική πληρότητα
και τα μέγάλα υπαρξιακά ερωτήματα γιατί, ο άνθρωπος πάντα θα αναζητά τη σοφία
για να μπορέσει να γίνει καλύτερος πιστέυοντας στη δύναμη της αναγέννησης της
ψυχής του....
O άνθρωπος που εφηύρε το selfie stick
Ηταν το 2002, στις διακοπές του στην Φλωρεντία, όταν ο Wayne Fromm είχε την ιδέα να φτιάξει ένα μπαστούνι για να βγάζει φωτογραφίες, ώστε να μην είναι αναγκασμένος να τις βγάζει από μικρή απόσταση.
Πάνω στο Ponte Vecchio αποφασίζει να βγάλει μια τέτοια φωτογραφία του ιδίου και της κόρης του.
Ομως, είχε πολύ κόσμο για να μπορέσει να τοποθετήσει τη μηχανή σε τρίποδα και δεν θέλησε να ζητήσει από κάποιον να του τραβήξει την πόζα.
Ο Καναδός Wayne Fromm είναι εφευρέτης (παιχνίδια, περίεργα αντικείμενα κλπ) και δεν άργησε, το 2005, δηλαδή τρία χρόνια μετά την ιστορία της Φλωρεντίας, και μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, δημιούργησε το « Quick Pod ». Ολα αυτά σε μια εποχή που δεν υπάρχει Instagram, ούτε Twitter, ούτε Youtube και βέβαια δεν υπάρχουν ακόμη οι selfie.
Επομένως, ο εφευρέτης εφηύρε κάτι πολύ ...νωρίς. Είχε μάλλον τον χαρακτήρα γκάτζετ και δεν πήγε καλά εμπορικά. Εκείνη την εποχή το μπαστούνι του κόστιζε 50 δολάρια, ενώ σήμερα μπορεί κανείς να το αγοράσει στην Amazon για 10 δολάρια.
Τελικά ο Fromm κατέθεσε την πατέντα του και έλαβε το σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ για το selfie stick το 2005. Παρά τις αμέτρητες απομιμήσεις, ο ίδιος μέχρι σήμερα έχει πουλήσει περισσότερα από 1.000.000 κομμάτια.
Πηγή: O άνθρωπος που εφηύρε το selfie stick είναι σήμερα εκατομμυριούχος [εικόνες] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/225959/o-anthropos-poy-efiyre-selfie-stick-einai-simera-ekatommyrioyhos-eikones#ixzz441ao7ttA
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ KOINΕΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ 9 Μαρτίου-2 Απριλίου 2016
Σας προσκαλούμε στα εγκαίνια της έκθεσης "Κοινές Αφετηρίες" που θα γίνουν την Τετάρτη 9 Μαρτίου και ώρα 19:30 στη Νορμανου 6 στο Μοναστηράκι. Η έκθεση αυτή συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα του 3ου Athens Print Festival.
Η παρουσία σας θα μας χαροποιούσε ιδιαίτερα!
Καλλιτέχνες: Ιφιγένεια Αβραμοπούλου | Έρη Αγρίου | Ευαγγελία Καραστέργιου | Παναγιώτα Κορωνιού | Αναστασία Μικρού | Ειρήνη Μνατσακανιάν | Όλγα Μπογδάνου | Ειρήνη Μώρου | Έλενα Προβατά | Αλεξάνδρα Τσιτσιντά.
Eπιμέλεια: Δήμητρα Σιατερλή
Η σιωπηλή γεωγραφία του νου και η ανάμνηση του τόπου ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΟΣΜΑ
Γιώργος Τσεριώνης, Γενέθλια Γη Νο.9, 2015, μάρμαρο, ξύλο, χρώμα εκολίνης, 124 x 56 x 38 εκ. |
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΣ, Αναμνήσεις Συμμετρίας. Μια μυθιστορηματική περιήγηση στο έργο του χαράκτη Μ. Κ. Έσερ, εκδόσεις Γαβριηλίδης, σελ. 159
Το 2008 ο βρετανός ιστορικός Τόνι Τζουντ διαγνώστηκε με μια φριχτή ασθένεια γνωστή ως Σύνδρομο του Λου Γκέρινγκ, η οποία τον οδήγησε μέσα σε ελάχιστους μήνες σε παράλυση από τον λαιμό και κάτω. Ο Τζουντ μέσα σε αυτό το διάστημα και κάτω από αδιανόητους πόνους έγραψε τρία βιβλία και έδωσε δύο συνεντεύξεις περιγράφοντας αυτήν την ασθένεια, η οποία ενώ του επέτρεπε να σκέφτεται με απόλυτη διαύγεια, δεν του επέτρεπε να γράφει· και προς το τέλος δεν του επέτρεπε ούτε να μιλάει. Στις ατελείωτες βραδινές ώρες ο Τζουντ ανακαλούσε ιστορίες από το παρελθόν του και συνέτασσε στο μυαλό του δοκίμια για τη ζωή, τα παιδικά του χρόνια, την πολιτική, τα οποία την επόμενη μέρα το πρωί θα υπαγόρευε σε κάποιο οικείο του πρόσωπο. Το πρόβλημα ήταν να βρεθεί ένας τρόπος απομνημόνευσης. Ένας τρόπος να θυμάται όσα έχει σκεφτεί το προηγούμενο βράδυ.
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016
Ζούρου ΜαρίαΠολύχρωμοι Εκστασιασμένοι Νευρώνες.
Πολύχρωμοι Εκστασιασμένοι Νευρώνες.
Η δημιουργία για τον καλλιτέχνη είναι μια ιεροτελεστία.
Ιεροτελεστία που τον ανυψώνει σε συνθήκες ανώτερες της καθημερινότητας.
Εκστασιάζεται και εκστασιάζει.
Μέσα από όλη αυτή την εμπειρία βλέπει τα αντικείμενα πιο καθαρά.
Τους ανθρώπους πίσω από το κάτοπτρο.
Αντιμετωπίζει το φόβο , τη χαρά και τη λύπη όχι μόνο τη δικιά του μα και των άλλων.
Αρβελέρ: «Η Ελλάδα δεν γνώρισε Διαφωτισμό. Ποιός φταίει; Θα το πω, η εκκλησία»
Η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ έχοντας αφιερώσει τη ζωή της στη μελέτη του Βυζαντίου μιλάει για την ελληνική ιστορική συνέχεια και τη διαλεκτική ανάμεσα στην πολιτική εμβέλεια του Βυζαντίου και τη διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας.
Θα έχετε παρατηρήσει πως υπάρχει ένας διχασμός στον ψυχισμό των Ελλήνων για το που ανήκουν. Αντί να αγκαλιάσουμε την ιστορία μας φαίνεται ότι μας βαραίνει τόσο πολύ που προσπαθούμε να ξεφύγουμε από αυτή αφήνοντας όμως αναπάντητο το ερώτημα για το που ανήκουμε στο χώρο και στον χρόνο.
Καλά αρχίζουμε, (γέλια) γιατί το ανήκειν είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα που απασχολεί τους Έλληνες και δεν το λέει κανένας τελικά. Ο Καραμανλής «ανήκομεν εις τη Δύσην», ο Ζουράρις τα ανατολικά του, οι Έλληνες στο μεταίχμιον, μετέωροι. Άρα λοιπόν το ανήκειν είναι το μεγάλο πρόβλημα. Αλλά πριν από το ανήκειν υπάρχει το είναι και στο είναι δεν απαντάει πια κανείς. Γιατί δεν είσαι αυτό που είσαι, δεν είσαι αυτό που κάνεις, είσαι αυτό που έχεις . Απ' αυτήν τη στιγμή, όταν είσαι αυτό που έχεις, δεν ξέρεις τι είσαι.
Επόμενος Σταθμός: Ουτοπία
Όταν το εργοστάσιο κατασκευής υλικών οικοδομής της ΒΙΟ.ΜΕ. στη Θεσσαλονίκη κλείνει το 2012, ορισμένοι από τους εργάτες του αντιμέτωποι με τη χρόνια ανεργία αποφασίζουν να κάνουν κάτι επαναστατικό: να το καταλάβουν και να το λειτουργήσουν μόνοι τους με τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας.
Το εγχείρημα τους εμπνέει ακτιβιστές σε όλο τον κόσμο, ενώ η πρώην διευθύντρια του εργοστασίου έκπληκτη παρακολουθεί την οικογενειακή επιχείρηση να μετατρέπεται σε σύμβολο αντίστασης και αλληλεγγύης, μια ουτοπία ισότητας στα ερείπια της πιο διαλυμένης ευρωπαϊκής οικονομίας.
Για τους εργάτες, η αυτοδιαχείριση εξελίσσεται σε μια περιπέτεια επιβίωσης γεμάτη συγκρούσεις. Σύντομα, θα συνειδητοποιήσουν ότι για να τα καταφέρουν, θα πρέπει να αλλάξουν πρώτα οι ίδιοι.
Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016
Το οικοδόμημα
Σε ένα μαραθώνιο συνδυαστικής κατασκευής, χωρίς γραμμική αλληλουχία,
δομείται το story word της πτυχιακής μου εργασίας. Η συσχέτιση με την
αρχιτεκτονική προκύπτει εικαστικά με σημεία και γραμμές να αναδύουν
εγκεφαλικούς χώρους, με την ανάγκη της εσώτερης κινητήριας δύναμής τους για
ανοικοδόμηση της μορφής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)