Η « Ενδογoνιδιακή Τραγωδία», δημιούργημα του Romeo Castellucci και των συνεργατών του είναι μια όμαδα που
διάγει την πορεία της μέσα στον κόσμο των παραστατικών τεχνών αντλώντας
έμπνευση από την ίδια τη ζωή και τα αρχετυπικά στοιχεία της. Ο όρος « τραγωδία»
που τον χρησιμοποιεί ως ένα από τα δύο ονόματά της παραπέμπει στην αρχαία
ελληνική τραγωδία και τα υψηλά νοήματα που διαπραγματεύτηκαν μέσα από το θέατρο
οι αρχαίοι Έλληνες. Τα θέματά τους είναι υψηλά και παναθρώπινα. Έχοντας
αναγάγει ως μέτρο τον ίδιο ως άνθρωπο και θέλοντας να αναλύσουν τις ανθρώπινες
συμπεριφορές που φυσικά πάντα δεδομένων των κάθε φορά συνθηκών οδηγούνται σε
παρεκλίσεις εκτός του παραδέιγματος του «μέτρου», η ομάδα των Sanzio δεν
επέλεξε τυχαία τα ονόματά της. Η τραγωδία κρύβει εντός της τη βίωση του
συναισθήματος σε υπέρτατο βαθμό και μέσα στα 11 επεισόδια πάντα μπορούν να
βρεθούν ψήγματά της που όμως όντας συναρμολογημένα με σύγχρονο τρόπο μπορούν να
ευαισθητοποιούν τον άνθρωπο της σημερινής πραγματικότητας.
Όμως και
η ονομασία «ενδογονιδιακή» σίγουρα και
αυτή δεν εμπίπτει σε μια τυχαιότητα, αλλά αφορά την αιώνια επαναδημιουργία του
ανθρώπινου είδους που μέσα από την πλήρη θνητότητά του έχει τη δύναμη να
αναγεννάται, να διάγει τον ατέρμονο κύκλο της ζωής και να κάνει αισθητή κάθε
στιγμή την ύπαρξή του μέσα από τη συνειδητοποίηση της φθοράς της απολυτότητάς
του. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για την ομάδα αυτή η ζωή και θάνατος, το τρομερό
και μοιραίο δίπολο συνυπάρχουν και αντιπαρέρχονται το ένα με το άλλο με τρόπο
που εκπλήσσει συνέχεια τους θεατές και
τους βοηθά να δουν τον κόσμο με μια ματιά, πιο συμπληρωμένη, πιο μεστή,
πιο αληθινή. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί η κοσμική πληρότητα
και τα μέγάλα υπαρξιακά ερωτήματα γιατί, ο άνθρωπος πάντα θα αναζητά τη σοφία
για να μπορέσει να γίνει καλύτερος πιστέυοντας στη δύναμη της αναγέννησης της
ψυχής του....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου