Η Αλίκη...τα μπαχτινικά σημειωμάταρια και η ρωγμή της ταυτοχρονίας.....

Η Αλίκη...τα μπαχτινικά σημειωμάταρια και η ρωγμή της ταυτοχρονίας.....

……    Ο Μπαχτίν διατηρούσε σημειωματάρια από τα χρόνια της νιότης του μέχρι και τον θάνατό του..πέθανε ογδόντα ετών... τα περισσότερα σημειωματάρια έχουν χαθεί. Οι ρωγμές στο χρόνο....ο παρατηρητής και η θέση που βρίσκεται ...ένας τοίχος ένα απόγευμα, κι απ’ τη ρωγμή του ξεγλιστρά ότι άφησε ο χρόνος: χαμόγελα, συναντήσεις, αναχωρήσεις, ανθρώπους... Στο νευτώνειο σύμπαν όλα αποτελούν ροή στιγμών που αγκαλιάζουν όλο το σύμπαν. Μέσα στην ατέρμονη ροή κυλούν, τρέχουν και χάνονται  και συχνά συμπαρασύρουν μαζί τους τα πάντα σαν σίγουνας.......

    Τα σημειωματάρια του Μπαχτίν, τα ημερολόγια της Αλίκης. Ο Μπαχτίν αναζητά το χρόνο, τον εαυτό που αυτός είναι διαλογικός, είναι η άμεση σχέση με τον άλλο, είναι ο διάλογος με τον εσώτερο εαυτό. Αποζητά τη διαλογικότητα που αφορά, έννοιες, ιδέες που μπορούν να παρασταθούν σε ταυτοχρονίες και δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη θέση του παρατηρητή, κι ακόμη στον άνθρωπο, στο χώρο και στο χρόνο. Αυτοί οι χρονότοποι που αναζητούν τον παρατηρητή δεμένοι μαζί του με μια σχέση ταυτοχρονίας που ασχολείται με σχέσεις ομοιότητας και διαφοράς με μια λέξη με ζητήματα χωροχρονικής τάξης.

   Και μέσα σε όλα αυτά η Αλίκη που για μια μαγική στιγμή μπόρεσε να αισθανθεί την ουτοπία μιας ρωγμής στον τοίχο που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο....κι όλο αυτό;.....τραύμα ή λύτρωση;