"Τι είναι Σχέδιο για μένα" η ερώτηση απευθύνθηκε στο πρώτο εξάμηνο του απογευματινού εργαστηρίου σχεδίου στο ΤΕΕΤ και αφορούσε την προσπάθεια για να αφεθεί στη δημόσια σφαίρα η σκέψη ενός νέου καλλιτέχνη και να αποτελέσει ένα τεκμήριο "διαφάνειας". Δεν το επικαλούμαστε μόνο εμφατικά σε σχέση με την ελευθερία της πληροφορίας αλλά προσδοκώντας να γίνει ένα εργαλείο αναστοχασμού όταν ο νέος καλλιτέχνης μετά από πέντε χρόνια σπουδών θα μπορέσει να προστρέξει στη σκέψη του.
Η εκπαίδευση μέχρι πρόσφατα οργανωνόταν γύρω από μια κριτική και συχνά επικριτική θέση αλλά είναι μια κατάκτηση σημαντική η εξέλιξη να λειτουργεί η σκέψη υπέρ της θετικότητας ώστε να λειαίνεται και να εξομαλύνεται με μια ροή πληροφοριών στηριζόμενη στην αποδεχούμενη συζήτηση. Αυτό θα έδινε την ευκαιρία σε όλους, η διαφάνεια, να ισοσταθμίζεται με μια ακολουθία διαθέσιμου παρόντος μια και ο χρόνος που μπορούμε να επιμερίσουμε για την κατανόηση δεν θα θέλαμε να προέρχεται μόνο από τη μοναδικότητα ή την ανέγγιχτη αυθεντικότητα ενός διδάσκοντα. Η κίνησή μας αυτή προσδοκά στο μέλλον να θετικοποιηθεί ως αναφορά και να αποτελέσει εργαλείο για την ανάδειξη της προσωπικότητας. Η διαφάνεια αυτή μέσα στο εύρος της για το αρχείο που αναρτούμε ενώ μοιάζει με ένα συστημικό κάλεσμα, μια αποφώνηση σκέψεων, αποτελεί και μια εξοικείωση με το πανεπιστημιακό ερευνητικό γίγνεσθαι. Οι παροχές υπηρεσιών διαφάνειας (η διαύγεια) ναι μεν είναι εξαναγκαστική αλλά η λειτουργικότητά της προσδοκά την επιτάχυνση, την συνειδητοποίηση της προόδου, ή επιτάχυνση πηγαίνει χέρι-χέρι με την αποδόμηση της αρνητικότητας. Η επικοινωνία μπορεί να φτάσει σε μια τόσο υψηλή όσο και μεγάλη ταχύτητα ανταλλαγής όταν το όμοιο, παρόμοιο, ανταποκρίνεται στο όμοιο και το παρόμοιο πυροδοτεί μια δημιουργική συνθήκη συγγενών ή αν θέλετε συγκοινωνούντων δοχείων. Η απροσδόκητη κυκλοφορία τέτοιων απόψεων σαν αυτές που αρχειοθετούμε πιο κάτω επισύρει τον αυθορμητισμό, την επεισοδιακότητα και τα είδη της ελευθερίας και τη δύναμη της γνώμης που συνιστούν τη ζωή και καλό θα ήταν όταν ντοκουμεντάρουμε εικόνες τέχνης να μην αποκλείουμε τη γλώσσα από τη δυνατότητα εκφοράς της ή θέση της απέναντι στις εικόνες γιατί έτσι πιστεύουμε ότι πετυχαίνουμε την πρωτεϊκότητά της.
Χάρης Κοντοσφύρης
Συντονιστής απογευματινού εργαστηρίου σχεδίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου