Το οικοδόμημα

Σε ένα μαραθώνιο συνδυαστικής κατασκευής, χωρίς γραμμική αλληλουχία, δομείται το story word  της πτυχιακής μου εργασίας. Η συσχέτιση με την αρχιτεκτονική προκύπτει εικαστικά με σημεία και γραμμές να αναδύουν εγκεφαλικούς χώρους, με την ανάγκη της εσώτερης κινητήριας δύναμής τους για ανοικοδόμηση της μορφής.

Η μορφή όμως αυτή δεν είναι ποτέ ενιαία και η δύναμη δεν είναι μία. Το μοτίβο αντικατοπτρίζει την ήδη υπάρχουσα κατάσταση στη ροή του καλλιτέχνη, στην προσωπική, κοινωνική και καλλιτεχνική ζωή. Πολλές μορφές τέχνης συνδυάζονται και συμπυκνώνονται σε ένα ψηφιακό πλαίσιο, που είναι το βίντεο.

 

[PDFΟ [PDF] Le Corbusier εσωκλείει μία πόλη σε μια κατασκευή που συγκροτεί την αρμονική αλληλεπίδραση και εκπλήρωση αναγκών μια κοινότητας, απελευθερώνοντας το γύρω χώρο και προσφέροντας άνεση χρόνου στη ζωή των «θεατών» του.

Η προβολή με ψηφιακά μέσα εικαστικών έργων (φωτογραφίες έργων-τμημάτων τους-διαφορετικές οπτικές-κολλάζ), με μουσική υπόκρουση και αφήγηση που κατευθύνει προς την πηγή αλλά και τα συμπεράσματα του ερευνητικού υλικού, δίνει τη δυνατότητα αναπαραγωγής του έργου στο χώρο και το χρόνο που εξυπηρετεί τον εκάστοτε θεατή.

 

Η ιδέα της συσχέτισης ενυπάρχει με την τμηματική ολοκλήρωση έργων-ερευνών και λειτουργεί ως σκελετός, όπου διοχετεύονται όλες οι επεξεργασμένες εμπειρίες.

Η ελαστικότητα βέβαια είναι αναγκαία, αφού η αποσπασματικότητα δυσκολεύει τον έλεγχο των αντικρουόμενων ροών.

                                            

Μαρία Τασούλα, 10^ο εξάμηνο