Τετραγωνισμός του κύκλου της Έλενας Λούγκου

"η Αφροδίτη μόλις γέννησε" Χ Κοντοσφύρη, 2009

Τετραγωνισμός του κύκλου

Γεννιέσαι σ' ένα δωμάτιο. Πληροφορίες, πληροφορίες, πληθώρα πληροφοριών με το που ανοίξεις τα μάτια σου. Σ' ένα δωμάτιο. Ένα δωμάτιο κλειστό, σφιχτό, αποστειρωμένο, γεμάτο πρέπει απ' το πρώτο σου κλάμα. Το πρώτο σου γέλιο, το πρώτο σου βήμα.

Σου κάνουν παιχνιδίσματα για να γελάσεις, σε κρατάνε απ' το χέρι για να περπατήσεις... Σηκώνεσαι, πέφτεις, ξανασηκώνεσαι και ανοίγεις πορεία στο δωμάτιο. Μία πορεία γνωστή, εύκολη και πεπερασμένη, εφόσον στην αφετηρία πήρες τον κώδικα κυκλοφορίας σου και οδηγίες χρήσης του δωματίου. Ένα χαρτί ποτισμένο με πρέπει, δόγματα, υποχρεώσεις και ένα σωρό μαθηματικά... Προσθέσεις, αφαιρέσεις και εξισώσεις που θα σου δείξουν την γραφική παράσταση της ζωής σου. Κοινή συνιστώσα; Τα πρέπει.

Πρέπει να ακολουθήσεις τα πρέπει γιατί είσαι μικρός... Είσαι μικρός να πετάξεις το κουκούλι της μοίρας μέσα στο οποίο σε κλείσανε. Και κάνεις στο δωμάτιο κύκλους. Κύκλους με αρχή και τέλος το ίδιο σημείο... Κύκλους που σε οδηγούν χαμηλά...

Αποφασίζουν πότε θα πέσεις, αποφασίζουν πότε θα σηκωθείς. Αλλά πάντα μέσα σε κύκλο.

Πάντα μέσα στο δωμάτιο. Νομίζεις ότι σ' αρέσει εκεί, ότι εσύ αποφασίζεις το επόμενο σου βήμα... Ψέμα.!

Βαριανασαίνεις... Σέρνεσαι... Σε κούρασε η επανάληψη της ίδια διαδρομής. Βαρέθηκες. Αγανάκτησες. Και ψάχνεις τον δικό σου γεωμετρικό τόπο... Σηκώνεσαι. Βγαίνεις απ' τον κύκλο... Και; Σκοτάδι... Θες φως. Δεν έχει παράθυρα το δωμάτιο λες με τόση σιγουριά. Σε έχουν εγκλωβίσει καλά... Και κει αποφασίζεις να μην εμπιστευτείς τα μάτια σου. Τα μάτια τους...

Και κει αποφασίζεις να γκρεμίσεις και να χτίσεις. Να μουτζουρώσεις και να ζωγραφίσεις, να πάρεις επιτέλους το βάπτισμα του πυρός. Και κατανοείς ότι διαφέρεις, ότι εσύ είσαι ο μάστορας. Ψάχνεις υλικά, μαθαίνεις τεχνικές και έχεις έτοιμο τον εξοπλισμό σου. Δύσκολο έργο. Πολλή η τροχοπέδη. Σκοτάδι. Σε πνίγει το σκοτάδι. Και ανοίγεις την πρώτη σου τρύπα να δεις το φως. Βρήκες τη λύση στο πρόβλημα. Φώτισες το κελί σου. Πόσο καλά κρυβόταν η αλήθεια;

Το δωμάτιό σου έχει πόρτες, έχει παράθυρα, έχει γωνίες και ατελείωτους διαδρόμους.

Φωτεινούς, λιγότερο φωτεινούς, αλλά όχι άδειους. Όχι σκοτεινούς. Είναι γεμάτοι με τεχνίτες που περιμένουν μία συνάντηση. Μία ενδόμυχη λαχτάρα να σου πουν ότι το δωμάτιό φωτίζεται τελικά.

Ότι έχει πόρτες, έχει παράθυρα, έχει γωνίες και ατελείωτους διαδρόμους.

Δεν είσαι σε κύκλο. Το ξέρεις, το έμαθες, το βρήκες, πέταξες το εγχειρίδιο...Τόλμησες!

Τετραγώνισες τον κύκλο...

     Έλενα Λούγκου