Γνωρίζοντας την ιστορία της πενικιλίνης, της ουσίας που άλλαξε τόσα για την υγεία μας και το γεγονός ότι ο Alexander Fleming την ανακάλυψε… τυχαία, είναι εύκολο να αναρωτηθεί κανείς, πόσα άλλα πράγματα που έχουν καθορίσει την καθημερινότητά μας, ανακαλύφθηκαν από τους επιστήμονες κατά λάθος. Δείτε εδώ 9 περιπτώσεις που θα σας δείξουν ότι η επιστήμη και οι ανακαλύψεις, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα πολλής δουλειάς, αλλά (ως ένα βαθμό) και τύχης!
Φωνογράφος
Ήταν το καλοκαίρι του 1877 όταν ο Thomas Edison είχε στα χέρια του ένα είδος αλουμινόχαρτου και ένα χάρτινο κύλινδρο για να καταγράφει τα σήματα του τηλέγραφου. Σε μία από τις πολλές δοκιμές που έκανε με τους συνεργάτες του, κατάφερε να μαγνητοφωνήσει τη φωνή του, πρώτη φορά που καταγραφόταν η ανθρώπινη φωνή. Πάνω στην αρχή αυτή βασίστηκαν οι συνεργάτες του και έφτιαξαν… τον φωνογράφο. Και τονίζουμε την συμβολή των συνεργατών του καθώς ο Thomas Edison, ηγείτω μίας πολύ μεγάλης ομάδας επιστημόνων που δούλευαν στο εργαστήριό του κι εκείνος εξασφάλιζε τις χρηματοδοτήσεις για τις ανακαλύψεις τους.
Post-It
Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς αυτά τα μικρά, αυτοκόλλητα χαρτάκια που έχουν κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη; Η «κόλλα» που χρησιμοποιούν και η οποία μπορεί να κολλήσει ξανά και ξανά ανακαλύφθηκε από έναν χημικό της 3M, τον Dr. Spencer Silver. Μιλούσε στους συναδέλφους του στην εταιρεία γι αυτή, αλλά κανένας δεν έδινε σημασία. Μέχρι που ο συνάδελφός του Art Fry, αποφάσισε να την χρησιμοποιήσει για να στερεώσει ένα σελιδοδείκτη στο βιβλίο των ύμνων που χρησιμοποιούσε στην εκκλησία. … Και εγένετω το Post-it!
Βιομηχανοποιημένο λάστιχο
Ο Charles Goodyear προσπαθούσε για χρόνια να φτιάξει ένα λάστιχο που θα είναι ανθεκτικό, εύκολο στην χρήση αλλά και που δεν θα επηρεάζεται από την θερμοκρασία. Μάταια όμως. Μέχρι που μία μέρα, κατά λάθος, έριξε στον κλίβανο ένα μείγμα από λάστιχο, μόλυβδο και θείο. Το μείγμα, αντί να διαλυθεί, συμπυκνώθηκε σε μία μορφή που είχε την όψη «δέρματος». Έτσι, προέκυψε το υλικό που χρησιμοποιούμε τώρα στα λάστιχα του αυτοκινήτου, στα παπούτσια και τόσα άλλα αντικείμενα.
Ραδιενέργεια
Η Μαρία Κιουρί, η παγκοσμίως αναγνωρισμένη επιστήμονας και πρώτη γυναίκα που κέρδισε βραβείο Νόμπελ, πέθανε εξαιτίας της συνεχούς της έκθεσης σε ακτινοβολία. Το ξέρετε όμως, ότι η αιτία για να ασχοληθεί με την ακτινοβολία, ήταν ένα… ατύχημα; Το 1896, ο φυσικός Henri Becquerel είχε την περιέργεια αν τα φυσικά υλικά που παράγουν ακτινοβολία, μπορούν να δημιουργήσουν ακτίνες Χ, αν μείνουν στον ήλιο. Όταν αναρωτιόταν όμως γι αυτό, ήταν χειμώνας και ο ουρανός ήταν γεμάτος σύννεφα. Έτσι, φύλαξε τα εργαλεία του σε ένα συρτάρι για να περιμένει να έρθει το καλοκαίρι. Μαζί με τα υπόλοιπα εργαλεία, στο ίδιο συρτάρι, φύλαξε και ένα κομμάτι ορυκτού ουράνιου. Όταν άνοιξε το συρτάρι για να συνεχίσει τις έρευνές του, είδε ότι το πέτρωμα, είχε αφήσει αποτύπωμα σε μία φωτογραφική πλάκα, χωρίς να έχει εκτεθεί στον ήλιο. Ε, αυτό ήταν η αφορμή και με τη βοήθεια του Πιερ και της Μαρίας Κιουρί, ανακάλυψε ότι ο λόγος που συνέβη αυτό, ήταν η ραδιενέργεια. Οι τρεις τους, μοιράστηκαν το Νόμπελ φυσικής το 1903.
Εκτυπωτής Ink Jet
Αυτό το εντελώς ανιαρό επίτευγμα της τεχνολογίας, είχε αφορμή στη δημιουργία του, σε ένα ατύχημα. Ένας μηχανικός της Canon τοποθέτησε κατά λάθος ένα σίδερο συγκόλλησης δίπλα στο στυλό του. Λίγα λεπτά μετά, το στυλό, άρχισε να αδειάζει το μελάνι του με δύναμη, λόγω της θερμοκρασίας. Έτσι προέκυψε η ιδέα για τα gadgets που είχαν κατακλύσει τα γραφεία της υφηλίου.
Συνθετική βαφή
Ο χημικός William Perkin δεν ήταν ποτέ ο Karl Lagerfeld, δηλαδή, δεν είχε καμία σχέση με τη μόδα. Ο άμοιρος χημικός προσπαθούσε να βρει την θεραπεία της ελονοσίας, όταν συναντήθηκε το με το… μωβ χρώμα. Ήταν το 1856 όταν ο Perkin προσπαθούσε να φτιάξει μία τεχνητή μορφή κινίνης, αλλά του προέκυψε μία σκουρόχρωμη λάσπη. Το μάτι του όμως, έπιανε τα χρώματα και αναγνώρισε τον μωβ χρωματισμό που ήταν πολύ της μόδας εκείνη την εποχή. Έτσι, απομόνωσε το συστατικό που έδινε το χρώμα αυτό, το κατοχύρωσε και άρχισε να παράγει και να πουλάει συνθετικές βαφές. Προφανώς, έγινε πάρα πολύ πλούσιος από αυτό.
Δυναμίτιδα
Ο κος Αλφρεντ Νόμπελ ( ναι, εκείνος με τα βραβεία) ήταν ιδιοκτήτης ενός εργοστασίου νιτρογλυκερίνης. Αυτό που προσπαθούσε να κάνει ήταν να κάνει την νιτρογλυκερίνη πιο σταθερή καθώς, το υλικό έκανε ακανόνιστες εκρήξεις και ήταν επικίνδυνη για όλους. Προσπαθώντας να αναπτύξει αυτή τη φόρμουλα, μία μέρα, κατά λάθος του έπεσε στο πάτωμα ένα φιαλίδιο. Επειδή το υγρό είχε αναμειχθεί με λίγο ροκανίδι, δεν εξερράγει! Έτσι, ο κος Νόμπελ, βελτίωσε τη συνταγή, αναμειγνύοντας τη νιτρογλυκερίνη με ένα είδος πυριτίου και… έτσι μας προέκυψε η δυναμίτιδα.
Βαζελίνη
Ο Robert Chesebrough ήταν ένας … όχι και τόσο τυχερός επιχειρηματίας του πετρελαίου. Προσπαθούσε να γίνει μεγιστάνας, στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ το 1859, όταν οι εργάτες του που έκαναν τις γεωτρήσεις για να εντοπίσουν πετρέλαιο, παραπονέθηκαν ότι μία κίτρινη, κολλώδης ουσία, βούλωνε τον εξοπλισμό τους. Ο εφευρετικός κος Chesebrough, πήρε την ουσία στο εργαστήριό του στη Νέα Υόρκη, την απομόνωσε από το πετρέλαιο και διαπίστωσε ότι ήταν εξαιρετικά χρήσιμη να επουλώνει γρατζουνιές και κοψίματα, μεταξύ άλλων. Μάλιστα, ο Chesebrough ήταν τόσο πεπεισμένος ότι η βαζελίνη ήταν υγιεινή, που έτρωγε μία ολόκληρη κουταλιά, κάθε μέρα, μέχρι και τον θάνατό του!
Viagra
Έχουν φτιαχτεί ολόκληρα ντοκιμαντέρ γι’ αυτό και στο όνομά του ορκίζονται όλοι οι 60+ άντρες με συζύγους ή φιλενάδες, ηλικίας 22-25. Το Viagra αρχικά εφευρέθηκε από δύο επιστήμονες της εταιρείας Pfizer, τη δεκαετία του 80, για να θεραπεύσουν τα στηθάγχη. Όταν όμως κατέγραφαν τις παρενέργειες του φαρμάκου, διαπίστωσαν ότι το συγκεκριμένο χάπι δεν αντιμετώπιζε την υψηλή πίεση. Αντιθέτως, προκαλούσε στύση. Το φαινόμενο αυτό ήταν αιτία και σταμάτησαν τις δοκιμές. Έπειτα, όμως, ξεκίνησε άλλη μία φάση δοκιμών, για την θεραπεία της στυτικής λειτουργίας. Το 1998, το φάρμακο εγκρίθηκε από τον Ομοσπονδιακό Οργανισμό Φαρμάκων στις ΗΠΑ και το υπόλοιπο κομμάτι της ιστορίας, το γνωρίζουμε όλοι
Πηγή: Gizmodo, Wikipedia, Digitallife
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου