" Άκου την ψυχή" του Αλεξάντρου Βαρελίδη

Άκου την ψυχή πως φωνάζει μέσα από τα άδυτα της μοναξιάς, το ουρλιαχτό του μυαλού μου που σπάει καρτερικά την σιγή της νύχτας. Πώς μπορώ να βγάλω τον πόνο από τα σωθικά μου, πώς να τον εξορκίσω  αφού ακόμα και η αγάπη σου πια είναι ελλιπής, αδύναμη να με ξαναζωντανέψει να με φέρει πίσω από το λήθαργο που εγώ ο ίδιος επέβαλα στον εαυτό μου να ζει. Γιατί αλλιώς πώς θα εξιλεωθώ από τις αμαρτίες του παρελθόντος που τυραννάνε την σκέψη μου κάθε κενό λεπτό που το μυαλό μου γυρνάει ξανά πίσω σε εσένα. Άραγε τώρα πια τι αναζητώ; την συγχώρεση σου; την αγάπη σου που τότε απλόχερα είχα εισπράξει; ή την πραγματική εξιλέωση για τον εαυτό μου; Πια δεν ξέρω, έχω χάσει τον σκοπό, περιπλανώμενος σε μια άβυσσο  από σκόπιμες ανασφάλειες και δόλιες σκέψεις που ρίχνουν φαρμάκι σιγά-σιγά κάνοντας με όλο και πιο αδύναμο, όλο και πιο άβουλο, ελλιπή. Το πως θα γλυτώσω από αυτήν την λήθη δεν ξέρω, ίσως μόνο ο θάνατος μπορεί να λυτρώσει την βασανισμένη ψυχή μου, ίσως μόνο αυτός μπορεί να μου δώσει τα φτερά για μια άγνωστη ελευθερία.
Αλεξάντρος Βαρελίδης