Η Art Resistance είναι μία συλλογικότητα που συγκροτήθηκε την Άνοιξη του 2011, μέσα από την ανάγκη να «σπάσει» η σιωπή στην τέχνη που επιβάλλουν το σύστημα, η καθεστωτική κουλτούρα και οι εκφραστές της.
 |
| foto tsakiris |
 |
| design vitsaropoylos |
 |
| foto tsakiris |
Προέκυψε αυθόρμητα, χωρίς παρεμβάσεις οποιουδήποτε είδους μηχανισμών, φορέων και εξαρτήσεων, ως Πρωτοβουλία στήριξης στον αγώνα του λαού της Κερατέας. Και πραγματοποίησε τον Απρίλιο του 2011 μαζί με τους εξεγερμένους κατοίκους, μέσα από διαδικασίες αυτό-οργάνωσης, αυτό που αρχικά φαινόταν αδύνατο: το ΚΕΡΑΤΕΑ Art Resistance Festival, μέσα στην καρδιά των γεγονότων. Τρεις μέρες, 80 μουσικά σχήματα, πάνω από 40 ώρες live μουσικής, 150 εικαστικοί καλλιτέχνες, πάνω από 400 εικαστικά έργα, 10 θεατρικές ομάδες, 15workshops, προβολές και συζητήσεις, ακτιβιστικές δράσεις.
Η θετική έκβαση και απήχηση αυτού που έμοιαζε ουτοπία, αλλά έγινε πραγματικότητα χάρη στην ενότητα και την αλληλεγγύη, υπεδείκνυε την ανάγκη να αποκτήσουμε οντότητα και η συνύπαρξή μας να πάρει τη μορφή κινήματος που περνά στην πολιτιστική αντεπίθεση. Γιατί η τέχνη, ο πολιτισμός μπορεί και πρέπει να είναι αντίσταση.
Στην Art Resistance συνυπάρχουν άνθρωποι από όλους του χώρους, της εργασίας, των γραμμάτων και των τεχνών. Εργάτες και υπάλληλοι, φοιτητές και μαθητές, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, ποιητές και εκπαιδευτικοί.
Κύριο στοιχείο αυτής της συνύπαρξης είναι η κοινή πεποίθησή μας πως ο πολιτισμός είναι ζωτικής σημασίας συστατικό για όλους τους ανθρώπους και δεν μπορεί να μπαίνει σε εφεδρεία. Έχοντας στο νου ως προτεραιότητα την αποδοχή του δικαιώματος στην αυτο-διάθεση και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποτελεί κοινή παραδοχή μας πως όλοι είμαστε υπεύθυνοι για τα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία και οι αγώνες παντού, είναι υπόθεση όλων μας.
Στον πολιτισμό δικαίωμα και πρόσβαση μπορεί να έχει όποιος το επιθυμεί και δεν αφορά μια κλειστή ελίτ, ούτε όσους τον εκμεταλλεύονται. Η τέχνη δεν είναι παιχνίδι στα χέρια της ολιγαρχίας, ούτε άλλοθι της εξουσίας. Λέμε όχι στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, που είναι συλλογικό δημιούργημα, κι άρα ανήκει σε όλους μας. Και απορρίπτουμε την σκόπιμη και υπεροπτική εκκεντρικότητα που απομακρύνει την τέχνη από την κοινωνία. Η τέχνη είναι γλώσσα επικοινωνίας που όχι απλά γεφυρώνει τον καλλιτέχνη με την κοινωνία, αλλά οφείλει να είναι μέσα σε αυτή.
Η Art Resistance θεωρεί πως πολιτισμός σίγουρα δεν είναι η λεηλάτηση του περιβάλλοντος, των δικαιωμάτων, της ζωής μας. Ούτε είναι μόνο η παραγωγή έργων τέχνης. Το ζήτημα είναι πώς μετουσιώνουμε τα ίδια τα έργα σε αντίσταση και αλληλεγγύη. Γιατί ο πολιτισμός είναι το απόσταγμα της ανθρώπινης δραστηριότητας που μεταφράζεται σε αντίσταση.
Θεωρώντας πως η αδράνεια είναι επικίνδυνη, βρισκόμαστε δίπλα σε κάθε αγώνα της κοινωνίας, όχι απλά παίρνοντας θέση, αλλά συμμετέχοντας ενεργά εκεί που ο ίδιος ο λαός παίρνει τη ζωή του στα χέρια του, σε ακηδεμόνευτα κινήματα, σε κάθε κραυγή άρνησης στην άνωθεν επιβολή προειλημμένων αποφάσεων και πολιτικών, σε κάθε φωνή ελπίδας και αντι- εξουσίας. Με ενότητα, δύναμη, αλληλεγγύη, αυτο-οργάνωση και συλλογικοποίηση της δράσης, αντίσταση, και προπάντων δράση, αλλάζουμε τα πράγματα.
Δεν δημιουργούμε εκτονωτικού περιεχομένου εκδηλώσεις-δράσεις, αλλά παρεμβαίνουμε στοχεύοντας στη συνειδητοποίηση ότι πολιτισμός είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Μέσα από εκδόσεις, φεστιβάλ τεχνών, προβολές, συζητήσεις και εργαλεία επαφής με την κοινωνία, καταδεικνύουμε πως η τέχνη, μπορεί και είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας, και όχι ένα γεγονός κάθε φορά που αφορά κάποιους «φωτισμένους».
Η Art Resistance απορρίπτει κάθε είδους επιχορήγηση είτε από κρατικό θεσμό, είτε από ιδιωτικό φορέα (χορηγό), αφού θεωρεί το «σύστημα», πως αυτό είναι που δημιουργεί και επινοεί και συντηρεί αντιλήψεις, που χειραγωγούν τους ανθρώπους της τέχνης και τους καθιστά εξαρτώμενους και κρατικοδίαιτους.
Προσπαθεί κάθε φορά, με δικούς της τρόπους και μοντέλα χρηματοδότησης, να δίνει λύση στα οικονομικά προβλήματα που προκύπτουν. Ένας τρόπος είναι η συμμετοχή σε εργασία, υλικά και αυτοχρηματοδότηση, από μας, από τη συνέλευσή μας και από τη συνέλευση των κατοίκων, εργαζομένων κλπ όπου πραγματοποιείται εκδήλωση-δράση. Κι ένα δεύτερο, πολύ σημαντικό είναι αυτό που εμείς στην Art Resistance αποκαλούμε κυλιόμενο μοντέλο: πραγματοποιώντας εκδηλώσεις – δράσεις, από την όποια ενίσχυση του αγώνα ενός κινήματος, ένα μέρος θα πηγαίνει στην επόμενη δράση για ενίσχυση αγώνα άλλου κινήματος. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούμε συνέχεια και συνέπεια, καθώς και προϋποθέσεις για τη σύνδεση και την αλληλεγγύη μεταξύ των κινημάτων.
Εννοείται πως κανείς από τα μέλη της Art Resistance, δεν αμείβεται όπως επίσης ποτέ και με κανέναν τρόπο δεν αμείβονται οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε δραστηριότητες της Art Resistance, αφού θεωρούμε πως είναι υποχρέωση των ανθρώπων της τέχνης, η προσφορά τους σε κινηματικές διαδικασίες.
Στην Art Resistance, μπορεί να είναι μέλος, ο καθένας που ενστερνίζεται τους παραπάνω προβληματισμούς.
Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από το μόνο όργανο που αποδεχόμαστε και δεν είναι άλλο από τη ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ της Art Resistance. Κάθε φορά και ανάλογα με τις δυνατότητες μας ο καθένας από εμάς που συμμετέχουμε, αναλαμβάνουμε να υλοποιήσουμε όποιο κομμάτι μας έχει ανατεθεί. Για λόγους ευελιξίας και αποτροπής χαώδους κατάστασης, σε κάθε δραστηριότητα υπάρχει μια ομάδα διαχείρισης, η οποία ορίζεται από τη συνέλευση και είναι αυτή, που ελέγχει τα ποιοτικά κριτήρια και λογοδοτεί για το αποτέλεσμα.
Μετά τα παραπάνω, καλούμε όσες και όσους αποδέχονται αυτούς τους προβληματισμούς να συνυπάρξουμε μέσα από την Art Resistance και να συνδιαμορφώσουμε τις επόμενες κινήσεις μας
artresistance@yahoo.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου