« Ενδογονιδιακές Τραγωδίες με δαντικές αποχρώσεις....»

    

 Η « Ενδογονιδιακή Τραγωδία» περιέχει όλη τη θολή σκοτεινιά μιας δαντικής κολασης, είναι γεμάτη από ποικίλα θράυσματα συμπυκνωμένου πόνου και υπαρξιακής αγωνίας που βοηθάνε το θεατή να ψάξει εντός του, να βρει πράγματα που είχε ξεχάσει και να τα επαναξιολογήσει με ειλικρίνεια και ορθή κρίση. Όλη η δράση μετατρέεται σε μια συναφήγηση γεγονότων και πράξεων στενόχωρων και αποτρόπαιων. Ιστορίες κραυγής, ιστορίες που βάζουν το θεατή σε σκέψεις..κι όλα αυτά ενώ οι συμμετέχοντες συχνά δρουν εκτός κειμένου αυτοσχεδιάζοντας φορώντας κάποιες φορες και τη μάσκα τους για να τονιζει ή να αποκρύπτει τον εαυτό τους ή φορώντας νούμερα που λειτουργούν ως μικροί κώδικες συνωμοσίας κι άλλες φορές μέσα από τη γύμνια τους και τον πόνο τους να κάνουν τους θεατές μάρτυρες της σωματοποιημένης σκληρότητας αφήνοντας το σώμα να πάσχει και να οδηγεί σε σκέψεις του Αρτώ περί διαχείρησης της σκληρότητας και της πίκρας στην πιο σκοτεινή και αποτρόπαιη μορφή της. Κάποιες φορές οι σκληρές εικόνες που παρουσίασαν οι Sanzio έγιναν αντικείμενο λογοκρισίας, ίσως γιατί πάντα οι σκληρές αλήθειες πονάνε και η παρουσιάσή τους θέλει θάρρος …Kυρίως το γυναικείο σώμα είναι αυτό που υποφερει, που πονά, που γνωρίζει την ταπείνωση και τον εξευτελισμό...άρα τα μηνυματα της όμάδας Sanzio είναι πολλά και η « Ενδογονιδιακή τραγωδία» είναι ένα πεδίο που βρίθει από θέματα, στα οποία ο άνθρωπος: άνδρας, γυναίκα, παιδί, γέρος, γρια γνωρίζει τη σωματική βία και τη δυστυχία, το άγχος και την εξουσία του δυνατού πάνω στον αδύνατο………………………………………………………………………….