Η ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΦΕΡΝΕΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ, της Κατερίνας Καρούλια.

Έχοντας ως πηγή έμπνευσης την δημοφιλή φράση του Sir Pelham Grenville Wodehouse πού θέτει το ερώτημα «Σε τι χρησιμεύει μία μεγάλη πόλη να έχει πειρασμούς αν οι άνθρωποι δεν υποκύπτουν σ’ αυτούς», ακολουθούν δύο λογοτεχνικές ιστορίες της Κατερίνας Καρούλια.

Ιστορίες 120 λέξεων με αφετηρία και υπόβαθρο το αστικό τοπίο μιας βιομηχανικής πόλης όπου άνθρωποι διαβιούν, δημιουργούν και πράττουν διατηρώντας πάνω απ’ όλα αλώβητο το κοινωνικό προφίλ τους. Πάντα η ζωή δεσμώτης του φαίνεσθε;

 Τις ιστορίες πλαισιώνουν φωτογραφίες έργου της ίδιας καλλιτέχνιδας διαστάσεων 200Χ320 σε ύφασμα, που πραγματοποιήθηκε έχοντας φόντο το ίδιο αστικό τοπίο. Έτσι έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούμε τους πρωταγωνιστές και να ακούμε τις ιστορίες τους που επικάθονται η μία πάνω στην άλλη, δημιουργώντας τον αστικό ιστό που πλέκεται με βρώμικα μυστικά, καταστροφικούς έρωτες, βασανιστικούς  εθισμούς, χάρτινα όνειρα, επώδυνες μοναξιές, ντροπαλά αισθήματα κ.ά.

Συμπληρωματικό υποκείμενο

Ίσως το ολιγόλεπτο απείκασμα στέρησης που τρεμόπαιξε στα μάτια μου, ίσως τα άνυδρα  χείλη μου που μισάνοιξαν, ή ακόμα και το χέρι μου που φυλακισμένο πάλλονταν  στην ζεστή χειραψία του, τον ενέπνευσαν να βγάλει πόρισμα.

‘Άνοδο παλμών με συνέπεια σύγχυσης και συνεπακόλουθη πτώση. Ορθοπεδικός στο κατά κόσμων επάγγελμα. Ως συμπλήρωμα  διατροφής προτείνει βελτιώσεις. Ρωτάς, που; Μα στην σωματική άσκηση, λέει. Υπόσχεται βελτίωση μυοσκελετικού. ανάταση ψυχής χωρίς υποτροπή. Γλυκιά η παραμυθία του έρωτα στην δεύτερη στροφή των …ήντα.

Κουρέλια σε συρματοπλέγματα οι έλλογες αντιστάσεις μου. Η  αφηγηματική φύση   του, ποιητική περίπτωση. Εσωτερικές αναφορές ηθικής σε πόλεμο με τις συμπυκνωμένες ορμόνες μου. Η κόκκινη μπουχάρα στο πάτωμα στο επίκεντρο της μάχης. Πτώση με δοκιμή αποφασίζω.

 Όταν περιμένεις τον θάνατο έρχεται ο έρωτας.

Ανεύθυνη μετοχή

Ζωντανά μυστικά στο πάτωμα οι φωτογραφίες. Έπεσαν δηλωτικά στα πόδια μου, καθώς τράβηξα το κουβερτάκι τηλεόρασης από την ντουλάπα. Την πήρε ο ύπνος στον καναπέ, κουράστηκε να με περιμένει σκεφτικά η Αγνή μου  και έσπευσα ευθύς να την σκεπάσω μόλις μπήκα στο σπίτι.

 Το τραπέζι στρωμένο για δύο. Το καλό σερβίτσιο,  σε εικαστική σύνθεση art de la table, σιμά με τις ανεμώνες που της έστειλα νωρίς το απόγευμα. Το κουτάκι με τα χειροποίητα συλλεκτικά σκουλαρίκια βαραίνει ασυνήθιστα στη τσέπη μου. Δεκαεπτά  Ιουλίου σήμερα. Επτά χρόνια γάμου , αφοσιωμένης θητείας  στα πόδια της.  Γλύπτης σε στιγμές ευφορίας ο δημιουργός της σκέφτηκα, όταν της κατέθετα την καρδιά μου χωρίς ανάθεση.

Τολμηροί καθρέπτες της ψυχής της οι φωτογραφίες. Πουλημένη. Δηλωμένη. Ανεύθυνη μετοχή, γένους θηλυκού .