Το πρότζεκτ PLATFORMANCE, μια ιδέα διαμορφωμένη από τον Αλέξανδρο Πλωμαρίτη, πρόκειται για μια νέα πλατφόρμα Workshop με εκπαιδευτικό χαρακτήρα και επίκεντρο την τέχνη της Performance.
Με έδρα τη Θεσσαλονίκη, πραγματοποιήθηκε το κάλεσμα καλλιτεχνών τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό, με τη συνεργασία των VestAndPage, Manuel Vason και Μαρίας Σιδέρη.
Έτσι δημιουργήθηκαν τρία αντίστοιχα Workshops υπό την καθοδήγηση των αναφερθέντων καλλιτεχνών, στα οποία καλέστηκαν φοιτητές και απόφοιτοι σχολών Καλών Τεχνών να συμμετέχουν στη χρονική περίοδο 9-17 Απριλίου 2016.
Κατέληξαν να δημιουργηθούν 8μελείς ομάδες, οι οποίες στα πλαίσια 5 ημερών θα εκπονούσαν ασκήσεις καθοδηγούμενες από τον κάθε καλλιτέχνη της ομάδας που επέλεξε, ώστε την πέμπτη μέρα να προκύψει μια ομαδική δράση in situ.
Ο χώρος του Μουσείου Φωτογραφίας και του LAB'ATTOIR (Παλαιά σφαγεία) χρησιμοποιήθηκαν από τις ομάδες για την παρουσίαση των δράσεων.
Ο φόρτος εργασίας των Workshops στην πράξη κυμαινόταν από 5 έως 12 ώρες καθημερινά, ενώ η θεωρητική δέσμευση των συμμετεχόντων με το εργαστήριο και τις ασκήσεις του ήταν ενεργή καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, ακόμη και κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Κυριακή 17 Απριλίου
Περφόρμανς φοιτητών του εργαστηρίου IN SITU των VestAndPage @LABattoir (26ης Οκτωβρίου 35), ώρα 20:00.
"Μέσα από μια διαδικαστική μεθοδολογία οι συμμετέχοντες πραγματοποίησαν
ασκήσεις πρακτικής που στην συνέχεια εφαρμόζουν μέσω της περφόρμανς. Το
εργαστήριο αυτό έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αναπτύξει μια σωματική
βασιζόμενη δουλειά, η οποία ανταποκρίνεται ψυχο-γεωγραφικά στο φυσικό
περιβάλλον, τα κοινωνικά πλαίσια, τα ιστορικά μνημεία και την αρχιτεκτονική.
Το In Situ εργαστήριο διερεύνησε την ατομικότητα και τη συλλογικότητα μέσα
σε ένα κοινωνικό ή περιβαλλοντικό τομέα, και θα ολοκληρωθεί με την ανάπτυξη
των σχέσεων και την επαγρύπνηση του ατόμου."
Η συμμετοχή μου στην ομάδα των VestAndPage (Verena Stenke & Andrea Pagnes) είχε ως αποτέλεσμα την αφύπνιση ενός έργου με τίτλο "Lullaby in Life Major & Death Minor".
H δράση αυτή πραγματεύεται το τραγούδι της ψυχής που εξυμνεί τη γέννηση ενός νέου σώματος και την αλεπάλληλη είσπραξη γνώσεων και πληροφοριών, το ταξίδι της μέσα από την πύλη της 'αθανασίας' και η κατάληξη επικάλεσης της ψυχής για το θάνατο του σώματος του οποίου βρίσκεται δέσμια.
Στα δεξιά του χώρου βρίσκεται ένα τυλιγμένο σχοινί
το οποίο σηματοδοτεί τον νοητό ομφάλιο λώρο της νέας ζωής,
της πληροφορίας, του λάθους, της γνώσης, της σοφίας.
Kατά τη διάρκεια αυτής της κίνησης, λαμβάνει χώρα η μελωδία σε Majore,
η σύνθεση της οποίας εκπονήθηκε από την Ιωσηφίνα Μακρή, στα πλαίσια του Workshop.
Όταν πια το σχοινί έχει ξετυλιχθεί, σιωπηλά η ψυχή το τυλίγει ξανά,
συγκεντρώνοντας τη γνώση και τακτοποιώντας τις αναμνήσεις.
Στη μέση, λευκά σεντόνια που καλύπτουν μέρος της επαναλαμβανόμενης πορείας,
ορίζουν την πύλη που διαχωρίζει τη ζωή από το θάνατο.
Πρόκειται για έναν λεπτόν υμένα που, όσο και να αισθάνεται η ψυχή
προστατευμένη από τους κινδύνους,
εξακολουθεί να βρίσκεται τόσο εκτεθειμένη,
όσο και σε απόγνωση για το νόημα της ύπαρξής της.
από την οποία η ψυχή στέκεται αντικρυστά,
βλέποντας μέσα από αυτήν το τυλιγμένο σχοινί απέναντι,
και τον επερχόμενο θάνατο του σώματος.
Ακολουθεί η άρια σε Minore 'Toglietemi La Vita Ancor' (:Take my life away once more)
Ακολουθεί η άρια σε Minore 'Toglietemi La Vita Ancor' (:Take my life away once more)
Η δράση αυτή επαναλαμβάνεται, η ψυχή αμφιταλαντεύεται συνεχώς μεταξύ μελωδιών σε Ελάσσονα και Μείζονα (Majore & Minore) και συνεπώς μεταξύ χαράς και μελαγχολίας, το ταξίδι μεταξύ των δύο άκρων είναι τόσο αργό και σταδιακό όσο και σύντομο.
Στα 40 λεπτά της δράσης, η αμφιταλαντευόμενη ψυχή σταματάει πίσω από την πύλη με τα σεντόνια, και νιώθοντας ασφαλής που δεν διατηρεί οπτική επαφή με τον κόσμο, αφαιρεί τη μαύρη κουκούλα και τραγουδάει μια άρια που συνδιάζει συγχορδίες Majore και Μinore, με τίτλο 'Sento Nel Core' (:I'm feeling some pain in my heart).
Έπειτα ξαναφορά τη μαύρη κουκούλα.
Έπειτα από αυτόν τον σκοπό, η ψυχή περιπλανιέται τραγουδώντας στο κοινό, αλλά με χαρωπό ρυθμό στα βήματα, κοιτώντας το κοινό κατάματα, και το χώρο γύρω που έχει διαμορφωθεί από τις υπόλοιπες δράσεις με ενθουσιασμό, επαναλαμβάνοντας και τις τρεις μελωδίες.
Τέλος, η ψυχή βγαίνει από το χώρο που μέχρι τώρα γίνονταν οι δράσεις, και με τη μελωδία σε Majore καλεί το κοινό να βγει από τον προηγούμενο χώρο για να παρακολουθήσει την τελευταία δράση, ένα κερί αναμμένο, περιτριγυρισμένο από μια κυκλική προσωρινή φλόγα σχηματισμένη με οινόπνευμα. Με το Sento Nel Core η δράση τελειώνει και για τελευταία φορά η ψυχή αποκαλύπτει την ταυτότητά της σε όλο το κοινό βγάζοντας την κουκούλα.
Παρακάτω το ηχόκυμα μέρους της ηχογράφησης της δράσης.
"What we have begun we shall finish."
"What we have begun we shall finish."
Μείζον αγαθό η ζωή απέναντι στον ελάσσονα στιγμιαίο θάνατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε, Ιωσηφίνα Μακρή!