 | |
| Αφροδίτη Δάφνου, Υλικά: πενάκι και μαρκαδόροι σε χαρτί, Διαστάσεις: 23,5 x 17cm. |
Σε μια προσπάθεια προσδιορισμού του χώρου και
εναρμόνησης αυτού με τη φιγούρα, επιχειρώ να αποδώσω τις δύο αυτές ενότητες,
αντιμετωπίζοντας το ένα ως συνέχεια του άλλου.
Ο χώρος εγκλωβίζει τη μορφή, αλλά ταυτόχρονα
της παρέχει το απαραίτητο «κενό» για να αναπνεύσει και ως εκ τούτου, να έχει
υπόσταση.
Από την άλλη, η γραμμή μετουσιώνεται σε
ανθρώπινη φιγούρα και διαμορφώνει εκ
νέου το χώρο που την περιβάλλει, δημιουργώντας κατ’αυτόν τον τρόπο μια διαρκη διάδραση
μεταξύ των στοιχείων που συμμετέχουν(μορφικά,πλαστικά,χωρικά στοιχεία).
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να υφίσταται χωρίς να
πλαισιώνεται από άλλες αξίες, πιο βαθιές, πιο ουσιώδεις, πιο πραγματικές, όπως
ο χώρος που τον περιβάλλει, όπως τα μορφικά στοιχεία που τον πλαισιώνουν σε μια
εικαστική επιφάνεια, όπως το σύμπαν που τον φυλά στα σπλάχνα του σαν μια μήτρα.
Όπως το φως, το συμπαντικό αυτό φως που πλάθει και επαναπροβάλλει τα στοιχεία
που έχουμε ανάγκη να προσδιορίσουμε.
 | ||||
Αφροδίτη Δάφνου, Υλικά: πενάκι και μαρκαδόροι σε χαρτί, Διαστάσεις: 23,5 x 17cm.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου