Συμμετοχή στη βραδιά ποίησης για τους πρόσφυγες, στο Αμύνταιο

Ακλόνητοι Ταξιδευτές

Κόσμος χωρίς σύνορα,

με πολίτες δίχως αστυνομική ταυτότητα.

Άλογα που τα θέλουν ήμερα, μα τα δαμάζει μόνο η παιδική αθωότητα.

Γάργαρο νερό αναβλύζει από άγνωστη πηγή.

Λάβα αλλαγής κοχλάζει προτού το ηφαίστειο εκραγεί.

Πέρασμα από το ίδιο μονοπάτι ανθρώπων με διαφορετικό χρώμα.

Έτσι γίνεται πιο στέρεο το υγρό χώμα.

Σπίρτα καίγονται αργά σε πολιτεία που αχνοφαίνεται.

Βήματα γοργά και έτσι αποτρέπεται η καταστροφή που αναμένεται.

Ακλόνητοι ταξιδευτές αναζητούν τη λάμψη.

Έτσι μόνο η αδικία και ο πόνος θα πάψει.

Αγάπη Μαντζιώρη