Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Το διαίρει και βασίλευε στην Τέχνη - Άννα Καμπουρίδου







Ο άνθρωπος άρχισε να εκφράζει τις πιο βαθιές κ πιο ουσιώδης σκέψεις του δημιουργώντας. Έτσι ζωγράφισε, χόρεψε, έκανε γλυπτά, χάραξε, έφτιαξε μουσική και με άλλους πολλούς ακόμη τρόπους όπου τις αποτύπωσε. Όλα αυτά τα χώρισε σε κατηγορίες και τα ονόμασε τέχνες. Από αυτή την κίνηση ξεκίνησε να ειδικεύεται ο καθένας στην κάθε μια και πλέον φαντάζουν τόσο ασύνδετες μεταξύ τους.

Το διαίρει και βασίλευε στην Τέχνη κατάφερε να θάψει τόσο βαθιά την ουσία της και να αποκρύψει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν τέχνες αλλά μόνο Τέχνη. Για να υποστηριχθεί όμως κάτι τέτοιο θα βοηθούσε μια απλή προσέγγιση για το τι είναι Τέχνη. Ένα ερώτημα τρομοκράτης για τον άνθρωπο, που τελικά ίσως είναι αρκετά απλό. Θα μπορούσαμε να πούμε πως Τέχνη είναι ένας ζωγραφικός πίνακας, ένα γλυπτό, μια χορογραφία, μια παρτιτούρα. Θα ήταν ένας απλός ορισμός. Αν όμως συνειδητοποιούσαμε σε όλα αυτά πως μόνο κοινά πράγματα υπάρχουν; Εκεί ο ορισμός θα άλλαζε. Θα ξεγυμνωνόταν η βαθιά σκέψη, ο έρωτας και το συναίσθημα του ανθρώπου. Όλα τα άλλα είναι ο μανδύας της Τέχνης, ρούχα που ο καθένας αλλάζει συνέχεια ωστόσο παραμένει ο ίδιος. Γιατί άραγε έχουμε καλύψει την Τέχνη με τόσους μανδύες και δυσκολευόμαστε να την δούμε γυμνή;  Ο εντοπισμός της Τέχνης βρίσκεται παντού αλλά ο άνθρωπος έχει την εμμονή να βάζει τάξη στο χάος. Για παράδειγμα, ένα σύγχρονο αρχιτεκτονικό κτήριο δεν έχει καμία διαφορά από μια φωλιά μυρμηγκιών. Η δομή και η σκέψη παραμένουν η ίδια και ο άνθρωπος ‘ντύνει’ την Τέχνη. Με λίγη παρατήρηση και στοχασμό αυτή την ουσία και τη δομή θα την βλέπαμε παντού γύρω μας. Μετά όμως; Θα ήταν όλα Τέχνη; Ίσως αυτός να είναι ο σκοπός της, να μην υπάρχεις συγκεκριμένη, η Ζωή να αντιμετωπίζεται σαν Τέχνη. Όλα αυτά τα ιδανικά και οι αξίες της να φανερωθούν και να γίνουν ο τρόπος όπου θα ανασαίνει ο άνθρωπος. Ίσως το τέλος της Τέχνης να είναι ο σκοπός της.
''Αρνιόμαστε την Τέχνη όπως αρνιόμαστε να ερωτευθούμε. Όμως μέσα μας, ανομολόγητα, ξέρουμε ότι υπάρχουν.''

Ενότητα έργων 'Χορεύοντας με τα Σημεία' Άννα Καμπουρίδου
Φωτοτυπία 42x29 εκ.
Ψηφιακή ένωση ζωγραφικού έργου με φωτογραφία
Φωτογράφος: άγνωστος
Χορεύτρια: Καλλιόπη Καμπουρίδου    

Χορεύοντας με τα Σημεία 1 - Άννα Καμπουρίδου

Χορεύοντας με τα Σημεία 2 - Άννα Καμπουρίδου

Χορεύοντας με τα Σημεία 3 - Άννα Καμπουρίδου


Χορεύοντας με τα Σημεία 4 - Άννα Καμπουρίδου


Χορεύοντας με τα Σημεία 5 - Άννα Καμπουρίδου
annakab@hotmail.com


2 σχόλια:

  1. Χρονης Καραχαλιος16 Απριλίου 2016 στις 10:06 μ.μ.

    Μπραβο σου Αννα! Βεβαια, θα μπορουσαμε να πουμε, παραφραζοντας τον Αλεξανδρο Κατακουζηνο, πως … για αυτους που γνωριζουν δεν χρειαζεται να ορισουμε τι ειναι τεχνη, για αυτους που δεν γνωριζουν παλι δεν χρειαζεται να ορισουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι και ο Καζαντζάκης απο την άλλη στην Ασκητική '...Μέσα από την ανθρώπινη τούτη λάσπη, θεία τραγούδια ανάβρυσαν, ιδέες μεγάλες, έρωτες σφοδροί, μια έφοδο ακοίμητη, μυστηριώδικη, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς σκοπό, πέρα απο κάθε σκοπό...'

    ΑπάντησηΔιαγραφή