 |
| Άννα Καμπουρίδου, Σκάλες στο μουσείο, 2015, πενάκι σε χαρτί, 15 x 21 εκ |
Η χρήση της γραμμής μετά το σημείο είναι η αιτία που,
σχεδιάζοντας, μπορούμε να αντιληφθούμε τις μορφές. Την ονομάσαμε άξονα, την
κάναμε χάρτη και πάνω της χτίσαμε. Με λίγη παρατήρηση μπορούμε να αντιληφθούμε
την παρουσία της γραμμής παντού γύρω μας. Άλλοτε σε εμφανή σημεία και άλλοτε ως
δομή κάτω από παραποιημένες μορφές, όπως σε μια σκάλα για παράδειγμα.
Αλλά όπως όλοι μας, η Γραμμή έχει το δικό της παραμύθι:
Και το Σημείο γέννησε τη Γραμμή.
Ένα πολύ ζωηρό παιδί με όρεξη να δημιουργήσει.
Και η Γραμμή άρχισε να γεννά τις μορφές.
Μέσα σε ένα ξέφρενο χορό έπαιρνε αλλόκοτες καμπύλες και μεταμορφωνόταν σε μουτζούρα και έμοιαζε με ζώο, βουνό, σπίτι…
Στη συνέχεια ταλαντώθηκε πάνω – κάτω, δεξιά – αριστερά και οι ήχοι κατέκλυσαν τον κόσμο.
Αλλά ο άνθρωπος δεν σεβάστηκε τη Γραμμή. Την έκανε χαρακιά στη Γή και έτρεξε αίμα.
Την χρησιμοποίησε για να χωρίσει την ύπαρξη του και να περικλείει ότι αυτός ήθελε να απομονώσει.
Και ενώ η Γραμμή ήθελε να ενώνει, άρχισε να χωρίζει.
Έτσι οι γιαγιάδες της, η Κλωθώ, η Λάχεσις και η Άτροπος, γνωστές και ως μοίρες, που κρατούσαν το νήμα (γραμμή) της ζωής του ανθρώπου, θύμωσαν και αποφάσισαν να τιμωρήσουν τον άνθρωπο.
Και εκεί που έγνεθαν την Γραμμή, ξάφνου την έκοβαν.
 |
| Άννα Καμπουρίδου, Σκάλες - Γραμμές, 2016, μαρκαδόρος σε χαρτί, 2 x 2,80 μ |
 |
| Άννα Καμπουρίδου, λεπτομέρεια από έργο σε εξέλιξη |
| annakab@hotmail.com |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου