Δημοσιογράφος,
κριτικός και επιμελήτρια τέχνης, η Ηλιάνα Φωκιανάκη ίδρυσε την State of
Concept, την πρώτη μη κερδοσκοπική γκαλερί στην Αθήνα, με τη λογική ότι
«η τέχνη μπορεί να μην είναι για όλους, αλλά πρέπει να είναι προσβάσιμη
σε όλους».
Γράφει η Βάσω Παπαγιαννακοπούλου
Τον Μάιο του 2013 ίδρυσε την μη-κερδοσκοπική γκαλερί State of Concept, η οποία μέσω ατομικών εκθέσεων παρουσιάζει καταξιωμένους νέους διεθνείς και Έλληνες καλλιτέχνες, παρέχει δωρεάν συμβουλευτική και βοήθεια σε φοιτητές και αποφοίτους Καλών Τεχνών και οργανώνει σεμινάρια για wannabe συλλέκτες σύγχρονης τέχνης.
Ζει στην Ακρόπολη με τον σκύλο της, τον Freud, της αρέσουν τα ωμά αμύγδαλα, η hot yoga, το camping, ο Muddy Waters, η Etta James, οι Rolling Stones, οι discoμπάλες, τα κομφετί, ο κίτρινος χρυσός και ο οίκος Saint Laurent.
Γιατί επέλεξες αυτό το επάγγελμα;
Από μικρή ασχολούμαι με την τέχνη, αν και στα φοιτητικά μου χρόνια με κέρδισε περισσότερο η θεωρία και το γράψιμο, παρά η δημιουργία. Ίσως επειδή η δημιουργία προϋποθέτει μεγαλύτερη προσωπική έκθεση.
Καλλιτέχνες που θα ήθελες να είχες γνωρίσει;
Θα ήθελα να έχω γνωρίσει προσωπικά, αλλά και να έχω στη συλλογή μου θρύλους της τέχνης όπως Marcel Duchamp, Hans Bellmer, Tracey Emin, Jenny Holzer. Όλα αυτά αν ήμουν δισεκατομμυριούχος, φυσικά.
Θα ήθελα επίσης να έχω πιει έναν καφέ με την Frida Kahlo, τον Andy Warhol και τον Dali. Εκτός εικαστικών, με τον Oscar Wilde. Μου αρέσουν οι εκκεντρικές, αυθεντικές προσωπικότητες.
Tracey Emin
Τα τρία διαχρονικά αγαπημένα σου έργα τέχνης;
Δύσκολο να πω, γιατί αλλάζουν. Σίγουρα υπάρχουν έργα καλλιτεχνών που με συγκινούν από τα φοιτητικά μου χρόνια ως τώρα και θεωρώ ότι είναι και σημαντικά για την ιστορία της τέχνης όπως το γλυπτό-ουρητήριο Fountain του Marcel Duchamp, η σειρά έργων Truisms της Jenny Holzer (μια σειρά φράσεων που στην αρχή τύπωνε σε αφίσες και μπλουζάκια στη Νέα Υόρκη και μετά τις έβαλε σε μαρκίζες της Times Square ή τις χάραξε σε πλάκες και μαρμάρινους πάγκους) και φυσικά τον καρχαρία του Damien Hirst με τον φοβερό τίτλο “The Physical Impossibility of Death in the Mind of Someone Living”.
Δύσκολο να πω, γιατί αλλάζουν. Σίγουρα υπάρχουν έργα καλλιτεχνών που με συγκινούν από τα φοιτητικά μου χρόνια ως τώρα και θεωρώ ότι είναι και σημαντικά για την ιστορία της τέχνης όπως το γλυπτό-ουρητήριο Fountain του Marcel Duchamp, η σειρά έργων Truisms της Jenny Holzer (μια σειρά φράσεων που στην αρχή τύπωνε σε αφίσες και μπλουζάκια στη Νέα Υόρκη και μετά τις έβαλε σε μαρκίζες της Times Square ή τις χάραξε σε πλάκες και μαρμάρινους πάγκους) και φυσικά τον καρχαρία του Damien Hirst με τον φοβερό τίτλο “The Physical Impossibility of Death in the Mind of Someone Living”.
Fountain, Marcel Duchamp
Ένας καλλιτέχνης πρέπει να υποφέρει για να δημιουργήσει;
Όχι, αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όταν σκεφτόμαστε πως πρέπει να είναι ο καλλιτέχνης. Έχω γνωρίσει δεκάδες καλλιτέχνες που είναι αφοσιωμένοι, χαρούμενοι, ήρεμοι, όπως κάθε άλλος σωστός επαγγελματίας. Φυσιολογικοί άνθρωποι δηλαδή.
Το mantra σου για να αντιμετωπίσεις μια δύσκολη μέρα;
«Never never never give up». Το είπε ο Τσώρτσιλ και το έχω μαγνητάκι στο ψυγείο μου.
Τι σχέση έχεις με το πρωινό ξύπνημα;
Καλή, αρκεί να έχω κοιμηθεί τουλάχιστον 8μιση ώρες. Κοιμάμαι πολύ και φυσικά το snooze είναι ο καλύτερος μου φίλος. Ευτυχώς, ξυπνάω με καλή διάθεση.
Σε φοβίζει το πέρασμα του χρόνου;
Ναι, με φοβίζει για πολλούς λόγους. Είμαι ματαιόδοξη, οπότε δε θα μου αρέσει που θα γερνάω και που δεν θα με κρατάνε τα πόδια μου. Προσπαθώ με σωστή διατροφή, ύπνο και άσκηση να παρατείνω τη φθορά του χρόνου. Αλλά από την άλλη, ανυπομονώ να γίνω σοφότερη!
Τι αγαπάς και τι μισείς στην πόλη σου;
Μου αρέσει η ειλικρίνεια της. Υπάρχουν και άσχημες γωνιές στην Αθήνα που τις αγαπώ εξίσου με τις όμορφες. Μισώ τους απρόσεκτους, κακούς οδηγούς.
«Never never never give up». Το είπε ο Τσώρτσιλ και το έχω μαγνητάκι στο ψυγείο μου.
Τι σχέση έχεις με το πρωινό ξύπνημα;
Καλή, αρκεί να έχω κοιμηθεί τουλάχιστον 8μιση ώρες. Κοιμάμαι πολύ και φυσικά το snooze είναι ο καλύτερος μου φίλος. Ευτυχώς, ξυπνάω με καλή διάθεση.
Σε φοβίζει το πέρασμα του χρόνου;
Ναι, με φοβίζει για πολλούς λόγους. Είμαι ματαιόδοξη, οπότε δε θα μου αρέσει που θα γερνάω και που δεν θα με κρατάνε τα πόδια μου. Προσπαθώ με σωστή διατροφή, ύπνο και άσκηση να παρατείνω τη φθορά του χρόνου. Αλλά από την άλλη, ανυπομονώ να γίνω σοφότερη!
Τι αγαπάς και τι μισείς στην πόλη σου;
Μου αρέσει η ειλικρίνεια της. Υπάρχουν και άσχημες γωνιές στην Αθήνα που τις αγαπώ εξίσου με τις όμορφες. Μισώ τους απρόσεκτους, κακούς οδηγούς.
Frida Kahlo
Αν εννοείς guilty pleasures τότε είναι το κάπνισμα, το καλό κρασί και τα πιτσίνια!
Οικογένεια και καριέρα μπορούν να ισορροπήσουν;
Ναι, βλέπω εκατοντάδες γυναίκες να το κάνουν γύρω μου και κάποιες με πιο απαιτητικά προγράμματα από το δικό μου. Αν το θέλεις πραγματικά, το κάνεις -όπως όλα στη ζωή.
Τι σου έμαθε η οικονομική κρίση;
Να κάνω οικονομία. Πέραν αυτού τίποτα το σημαντικό, γιατί στον χώρο της τέχνης τα πράγματα ήταν πάντα δύσκολα.
Ποιες είναι οι γυναίκες πρότυπα σου;
Πάντα εμπνέομαι περισσότερο από τις γυναίκες παρά από τους άνδρες. Τις βρίσκω πιο πολύπλοκες και ευρηματικές.
Hans Bellmer
Το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτει μια γυναίκα;
Το multitasking.
Το πιο συχνό λάθος που κάνουν οι γυναίκες;
Ότι γίνονται οι μαμάδες των ανδρών τους.
Μια φράση που χρησιμοποιείς συχνά;
Την κάτσαμε τη βάρκα.
Μια πολυτέλεια που απολαμβάνεις;
Τα κεριά με άρωμα amber από το L'Αrtisan Parfumeur.
Ένα πολύτιμο μυστικό ομορφιάς;
Καστορέλαιο για τις βλεφαρίδες και τα φρύδια.
Τι αποτύπωμα επιδιώκεις να αφήνεις στο πέρασμά σου;
Το αποτύπωμα είναι βαριά κουβέντα. Θα ήθελα απλώς οι άνθρωποι που έχουμε δουλέψει μαζί να έχουν χαρεί τη συνεργασία μας. Επίσης, οι επισκέπτες της γκαλερί να φεύγουν από τις εκθέσεις μας και να τις κουβαλούν μαζί τους.
Πώς θα ήθελες να σε χαρακτηρίζουν οι άλλοι;
Δεν νομίζω ότι με ενδιαφέρει το πώς. Όλοι χαρακτηρίζουν όλους, ανάλογα με την προσωπικότητα και τις προσλαμβάνουσες που έχει ο καθένας.
Ποια αρετή εκτιμάς περισσότερο στους ανθρώπους;
Την ειλικρίνεια, την ταπεινότητα, την αγάπη για τον συνάνθρωπο, την καλή προαίρεση.
Τι σου δίνει έμπνευση στη ζωή και στη δουλειά;
Οι ιδέες και το πάθος. Προτιμώ έναν άνθρωπο που παθιάζεται κι ας κάνει λάθη.
Γιατί αισθάνεσαι ότι δημιουργείς;
Γιατί λατρεύω την τέχνη, γιατί αγαπώ την ομορφιά (όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ), γιατί η τέχνη μού αλλάζει τη ζωή, με συγκινεί. Και θέλω αυτό να το μοιράζομαι.
Δεν νομίζω ότι με ενδιαφέρει το πώς. Όλοι χαρακτηρίζουν όλους, ανάλογα με την προσωπικότητα και τις προσλαμβάνουσες που έχει ο καθένας.
Ποια αρετή εκτιμάς περισσότερο στους ανθρώπους;
Την ειλικρίνεια, την ταπεινότητα, την αγάπη για τον συνάνθρωπο, την καλή προαίρεση.
Τι σου δίνει έμπνευση στη ζωή και στη δουλειά;
Οι ιδέες και το πάθος. Προτιμώ έναν άνθρωπο που παθιάζεται κι ας κάνει λάθη.
Γιατί αισθάνεσαι ότι δημιουργείς;
Γιατί λατρεύω την τέχνη, γιατί αγαπώ την ομορφιά (όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ), γιατί η τέχνη μού αλλάζει τη ζωή, με συγκινεί. Και θέλω αυτό να το μοιράζομαι.
Jenny Holzer
Τι σημαίνει για εσένα ευτυχία;
Να αγαπάς και να αγαπιέσαι.
Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα ή στη ζωή σου;
Όταν πούλησα το πρώτο μου έργο τέχνης το 2002. Όταν κράτησα στα χέρια μου το βιβλίο «The International Art Markets» που συνέγραψα μαζί με άλλους συναδέλφους. Και πριν λίγες εβδομάδες όταν ολοκληρώθηκαν οι ετοιμασίες του χώρου που θα στεγάσει το State of Concept.
Μια εμπειρία της ζωής σου που σε καθόρισε;
Όταν η μικρότερη αδερφή μου νίκησε τον καρκίνο.
Τι συμβουλή θα έδινες σε μια νέα γυναίκα που (ξανά)ξεκινά τώρα τη ζωή της;
Δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές. Απλά νομίζω ότι θα βοηθούσε την καθεμιά μας να αγαπάει τον εαυτό της με τα ελαττώματα του, να παίζει έντιμα στο εργασιακό παιχνίδι, να έχει το θάρρος της γνώμης της και ταυτόχρονα να έχει την συνείδηση ότι στη ζωή είμαστε για πάντα μαθητές.
πηγή : madame.gr
figaro
Με αφορμή την
παρουσίαση στο Free Thinking Zone της εικαστικής της ενότητας «12+1
Φυσιογνωμίες» (παράλληλα με το βιβλίο «12 Φυσιογνωμίες» του
Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη), η ζωγράφος Ελεάννα Μαρτίνου αποδομεί στο
Andro τη ζωή και την τέχνη της.
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/eleanna-martinou/ ]
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/eleanna-martinou/ ]
μαρτίνου
Η Ελεάννα Μαρτίνου μπροστά σε ένα από τα έργα της. «Καταπιάνομαι με το
χώρο μέσα στο χώρο, και η πόλη αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ενός
τέτοιου χαοτικού πλέγματος. Γενικότερα, θα έλεγα πως με αφορά το
πλέγμα», λέει.
Το αγαπημένο μου παιχνίδι όταν ήμουν παιδί ήταν να μαζεύω μικρά κλαδιά
από δέντρα και να τα διαμορφώνω σε αιχμηρά εργαλεία ξεφλουδίζοντάς τα με
το μαχαίρι μου. Δημιουργούσα συλλογές από αυτά τα εργαλεία, που στα
μάτια μου ήταν οι στρατιώτες μου, οι μικροί μου μαχητές και οι κούκλες
μου. Άλλοτε δημιουργούσα συμπλέγματα συνδέοντάς τα μεταξύ τους σε μικρά
πλέγματα με χρωματιστές κλωστές και άλλοτε κατασκεύαζα με οδοντογλυφίδες
και ξυλάκια από σουβλάκι σπίτια, οικισμούς, όπου διαδραματιζόταν μια
ιστορία, συνήθως μια μάχη. Χρησιμοποιώντας τους ξύλινους μαχητές σαν
εργαλεία, έφτιαχνα το δικό μου στρατό, χρησιμοποιώντας τους σαν εργαλεία
για πλαστελίνη ή κερί, αυξάνοντας διαρκώς το πλήθος και τον αριθμό
τους.
Μεγαλώνοντας, στα χρόνια της Σχολής πλέον, το μοντέλο που επέλεξα να
μελετήσω ήταν ένας Κούρος. Είχα διαμορφώσει το δικό μου χώρο όπου η
ενέργεια αυτής της στιβαρής μορφής με οδήγησε να ανακαλύψω ξανά το
ενδιαφέρον μου. Δούλεψα μια σειρά από ανάγλυφα μεγάλων διαστάσεων μέσα
από γραμμικές και απόλυτες κινήσεις που παρέπεμπαν στη δομή του Κούρου,
χωρίς όμως να τον απεικονίζουν. Αυτό που προέκυψε ήταν μια σειρά από
χώρους-συμπλέγματα γραμμών, καταργώντας τη φόρμα και εμφανίζοντας μια
κατάσταση όπου οι γραμμές και το φως δημιουργούσαν μια ενέργεια. Αυτή τη
σειρά έργων παρουσίασα στη διπλωματική μου εργασία το 2006.
Kύρια Εικόνα Μοναχικό Πλήθος
«Δεν με ενδιαφέρει η χρηστική αποτύπωση μιας εικόνας, αλλά η δημιουργία
αυτής, πέρα από το τι ζει ο άνθρωπος καθημερινά, μια εικόνα που αλλάζει,
που βιάζει την πραγματικότητα, που άλλοτε την επιταχύνει και άλλοτε την
επιβραδύνει». (Εδώ το έργο της «Μοναχικό πλήθος»)
Στη συνέχεια, αποδομώντας τελείως τη μορφή, δούλεψα μια ενότητα έργων
όπου πρωταρχική σημασία είχε ο ίδιος ο χώρος, με αφορμή το δικό μου
πρόσωπο, αναδιαμορφώνοντάς το. Με ενδιέφερε να ανακαλύψω μια
διαφορετικού τύπου ομορφιά, μέσα από έναν κατακερματισμένο καθρέφτη και
έξω από κοινωνικούς ρόλους και έτοιμα πρότυπα. Εκτός από τις
αυτοπροσωπογραφίες, συχνά η πρώτη αφορμή ήταν ένα πρόσωπο από τις
φωτογραφίες που βρίσκονται στο νεκροταφείο Κυπαρισσίας, τον τόπο
καταγωγής μου.
«Αισθάνομαι σημαντικό το δίκτυο μιας μητρόπολης, την ενέργειά της, τις
διαδρομές της, τους δρόμους της, αλλά και το δίκτυο με βάση τις παρέες
της, τους ανθρώπους της».
Κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού προγράμματος εικαστικών τεχνών που
παρακολούθησα το 2007-2009, είχα την τύχη να βρεθώ με μια ομάδα ανθρώπων
που αγαπούν το διάβασμα, τη λογική και τη δομή της σκέψης. Για δύο
χρόνια, είχα την ευκαιρία να συγκεντρώσω πληροφορίες και να μάθω να
επικοινωνώ τη σκέψη μου με απλά λόγια, καθώς και να οργανώσω μια
προσωπική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη με έργα αξεπέραστα.
Το 2010, στην πρώτη μου ατομική έκθεση, παρουσίασα ένα επιτοίχιο έργο 3μ
επί 4μ., μια Φαντασιακή Μητρόπολη, ένα χώρο-πλέγμα, σε διάλογο με ένα
βίντεο απέναντί του, όπου με πολύ κοντινή λήψη φαινόταν η περιήγηση. Η
έκθεση έγινε στον εκθεσιακό χώρο Apotheke, μια αποθήκη στην παλιά
Λευκωσία, δίπλα στην ουδέτερη ζώνη, κοντά στο φυλάκιο και ακούγοντας από
τα κατεχόμενα τον ιμάμη να ψέλνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Beyond The Zero_Pynchon's series VI
«Beyond The Zero ‒ Pynchon’s series VI».
Το 2011, έλαβα μέρος στο Against All OddsΑ project, σε συνεργασία με το
Πανεπιστήμιο Paris 8. Παρουσίασα μια σειρά έργων βίντεο με τίτλο
Derivilles, μια περιήγηση όπου κτίρια της Αθήνας με μια αρχιτεκτονική
αξία ιστορικά, συναντούν το πλέγμα και εξαϋλώνονται.
Το 2012, στην Αθήνα, παρουσίασα την ενότητα έργων Φαντασιακές
Μητροπόλεις στη Γκαλερί Μπαταγιάννη, με έργα επιτοίχια και γλυπτικές
κατασκευές. Η βασική σύλληψη της συγκεκριμένης ενότητας αναλύει τον
υβριδισμό των ατομικών και κοινωνικών ταυτοτήτων στις σύγχρονες πόλεις.
Με ενδιαφέρει η απεικόνιση του χάους της ανεξέλεγκτης δόμησης του
πλανήτη, ένα πλέγμα διαδρομών, μια άλλη όψη του προσώπου, προσωπικές
επιλογές διαφορετικών προορισμών σε μια κατεύθυνση που κανείς δεν ξέρει
το τέλος της, μα ούτε καν την αρχή της. Επιχειρώ μια εικαστική
χαρτογράφηση του χάους.
Η ενότητα των έργων αφορά την τυχαία περιπλάνηση στο χάος της
μεγαλούπολης, μέσα από διαδρομές που δημιουργούνται διακλαδούμενες, όπως
οι δρόμοι που απεικονίζονται σε έναν χάρτη.
1-1
«Με ενδιαφέρει η απεικόνιση του χάους της ανεξέλεγκτης δόμησης του
πλανήτη, ένα πλέγμα διαδρομών, προσωπικές επιλογές διαφορετικών
προορισμών σε μια κατεύθυνση που κανείς δεν ξέρει το τέλος της, μα ούτε
καν την αρχή της. Επιχειρώ μια εικαστική χαρτογράφηση του χάους».
Αισθάνομαι σημαντικό το δίκτυο μιας μητρόπολης, την ενέργειά της, τις
διαδρομές της, τους δρόμους της, αλλά και το δίκτυο με βάση τις παρέες
της, τους ανθρώπους της.
Δουλεύω σε επάλληλες επιφάνειες, κομματιάζοντας την αρχική εικόνα,
προσθέτοντας σε στρώματα διάφορους χαρακτήρες που αποτελούν μια
κοινότητα. Ανακατεύοντας και αναδιευθετώντας αυτούς τους χαρακτήρες
δημιουργώ ένα σώμα, μια νέα πολιτεία-δίκτυο, μέσα στην οποία βρίσκονται
θαμμένοι και κατακερματισμένοι χαρακτήρες που περιμένουν να
αποκαλυφθούν, όπως στα ερείπια.
Καταπιάνομαι με το χώρο μέσα στο χώρο, και η πόλη αποτελεί
αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ενός τέτοιου χαοτικού πλέγματος. Γενικότερα,
θα έλεγα πως με αφορά το πλέγμα.
Δεν με ενδιαφέρει η χρηστική αποτύπωση μιας εικόνας, αλλά η δημιουργία
αυτής, πέρα από το τι ζει ο άνθρωπος καθημερινά, μια εικόνα που αλλάζει,
που βιάζει την πραγματικότητα, που άλλοτε την επιταχύνει και άλλοτε την
επιβραδύνει.
ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΗ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗ ΙΙΙ 300εκ επί 500εκ Μελάνι σε αδιάβροχο χαρτί
2009
Από την ενότητα των έργων της «Φαντασιακές Μητροπόλεις». «Η βασική
σύλληψη της συγκεκριμένης ενότητας αναλύει τον υβριδισμό των ατομικών
και κοινωνικών ταυτοτήτων στις σύγχρονες πόλεις».
Η ιστορία γράφεται από τους καθημερινούς ανθρώπους και από μικρές
στιγμές που την απαρτίζουν, και όχι από τους μεγάλους ηγέτες ή τις
εκάστοτε εξουσίες. Το δίκτυο που συνδέει το εσωτερικό όραμα και τη
σωματική καταγραφή μέσα στο χρόνο που παύει να είναι γραμμικός, δομεί
έναν καινούριο μηχανισμό από τα κάτω στρώματα, συνδέοντας το άτομο με το
σύνολο, με την αγορά, και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται η νέα
κοινωνία, χωρίς ανώτερες αρχές, αλλά με μόνη αρχή την ίδια την αγορά.
Στάδια δημιουργίας του ζωγραφικού έργου/δικτύου από τη μία και από την
άλλη εικόνες/φωτογραφίες/ντοκουμέντα των Πρωταγωνιστών.
Το Πρόσωπο μέσα από ένα πλέγμα διαδρομών και επάλληλων επιφανειών
δημιουργεί μια Πολιτεία. Η Πολιτεία αυτή απαρτίζεται από τις γραμμές που
υπονοούν τις χαράξεις και τα γεγονότα που δημιούργησε το εκάστοτε
Πρόσωπο με την παρουσία του και τη δημιουργία της Ιστορίας.
Το Σώμα της Μητρόπολης αποτελείται από το σύνολο των Προσώπων που το
κατοικούν και το διαμορφώνουν μέσα από τη ρευστότητα του χρόνου. Το
διαπλάθουν μέσα από τη μη γραμμική συνέχεια του χρόνου. Το πλέγμα των
διαδρομών, των επιλογών του Προσώπου και των διασταυρώσεων των ανθρώπων,
εμφανίζεται μέσα από επάλληλα στρώματα ντοκουμέντων (φωτογραφίες,
αποκόμματα εφημερίδων, καρέ από φιλμ). Στο έργο εντάσσονται χορευτικές
χειρονομίες.
Με την κατάργηση και την επανασύνθεση της φόρμας συγκροτείται η ιδέα
μιας παγκόσμιας καινούριας κοινότητας χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
12 φυσιο βιβλιο φωτο
Kάποια από τα βιβλία με τίτλο «Δώδεκα Φυσιογνωμίες» του Γιώργου-Ίκαρου
Μπαμπασάκη (εκδόσεις Γαβριηλίδης) που κοσμούν τα έργα της Μαρτίνου.
«12+1 Φυσιογνωμίες», 12+1 προσωπικότητες από τον χώρο του βιβλίου και
της ποίησης. Πρόκειται για έργα όπου απανωτά στρώματα ζωγραφικής και
κολάζ διαμορφώνουν ένα πλέγμα γραφής, σκέψης και έναν διάλογο ανάμεσα
στην ανθρώπινη μορφή και στην καταγραφή της χειρονομίας. Tα πρόσωπα
είναι ο Γιώργος Καραβασίλης και ο Χρήστος Βακαλόπουλος. Ο Θάνος
Σταθόπουλος και ο Νίκος Καρούζος. Ο Θωμάς Γκόρπας και ο Τάσος Δενέγρης. Η
Μάνια Καραϊτίδη (εκδότρια της Εστίας). Ο σπουδαίος Τόμας Πίντσον και ο
θυελλώδης Ρομπέρτο Μπολάνιο. Ο Άλεκ Σχινάς και ο Κύριλλος Σαρρής. Ο
πρίγκιπας της Κυπαρισσίας (τόπος καταγωγής της ζωγράφου) Μιχάλης
Κατσαρός. Και ο ίδιος ο συγγραφέας του βιβλίου, Γιώργος-Ίκαρος
Μπαμπασάκης. Κάθε φυσιογνωμία προκύπτει από τις χαράξεις, το χρώμα, τους
στίχους, τα γράμματα, τις γραμμές και τη διαφορετική υφή των χαρτιών,
που είναι κολλημένα σε επάλληλες επιφάνειες, δομώντας και
επανασυνθέτοντας έναν χώρο. Ο χώρος διαμορφώνεται συνδέοντας τον
μικρόκοσμο του καθενός και την μεγάλη κοινότητα, ξεκινώντας από το
πρόσωπο και καταλήγοντας στην καταγραφή των διαδρομών των δρόμων μιας
πόλης.
Το στοίχημα για μένα δεν ήταν να τους απεικονίσω ρεαλιστικά, αλλά να
καταφέρω να μεταφέρω στους πίνακες την ενέργεια που μου βγάζουν. Διάβασα
για όλους και χρησιμοποίησα αποσπάσματα του έργου τους.
Σε συνέχεια της ενότητας έργων που έχω παρουσιάσει σε ατομικές και
ομαδικές εκθέσεις με θέμα την εξάπλωση της δόμησης του πλανήτη και τις
διαδρομές των Μητροπόλεων, τώρα στο πλέγμα εντάσσεται και η ανθρώπινη
φιγούρα.
www.eleanna-martinou.blogspot.gr
//Η παρουσίαση της εικαστικής ενότητας «12+1 Φυσιογνωμίες» σε αριθμημένα
αντίτυπα της Ελεάννας Μαρτίνου, καθώς και η παρουσίαση του βιβλίου «12
Φυσιογνωμίες» του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη (Εκδόσεις Γαβριηλίδης) θα
γίνει την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου στις 21.00 στο Βιβλιοπωλείο Free
Thinking Zone (Σκουφά 64 & Γριβαίων, τηλ. 210 3617 461). Συνομιλούν ο
Δημήτρης Ν. Μανιάτης και ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης.
Κατσαρός
Από την εικαστική της ενότητα «12+1 Φυσιογνωμίες» (προσωπικότητες από
τον χώρο του βιβλίου και της ποίησης ‒εδώ ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός),
που παρουσιάζεται στο Free Thinking Zone. «Το στοίχημα για μένα δεν ήταν
να τους απεικονίσω ρεαλιστικά, αλλά να καταφέρω να μεταφέρω στους
πίνακες την ενέργεια που μου βγάζουν», λέει. «Διάβασα για όλους και
χρησιμοποίησα αποσπάσματα του έργου τους».
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/eleanna-martinou/ ]
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/eleanna-martinou/ ]
Με αφορμή την
παρουσίαση στο Free Thinking Zone της εικαστικής της ενότητας «12+1
Φυσιογνωμίες» (παράλληλα με το βιβλίο «12 Φυσιογνωμίες» του
Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη), η ζωγράφος Ελεάννα Μαρτίνου αποδομεί στο
Andro τη ζωή και την τέχνη της.
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/eleanna-martinou/ ]
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/eleanna-martinou/ ]
Με αφορμή την
παρουσίαση στο Free Thinking Zone της εικαστικής της ενότητας «12+1
Φυσιογνωμίες» (παράλληλα με το βιβλίο «12 Φυσιογνωμίες» του
Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη), η ζωγράφος Ελεάννα Μαρτίνου αποδομεί στο
Andro τη ζωή και την τέχνη της.
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/eleanna-martinou/ ]
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/eleanna-martinou/ ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου