08/12/2013
Η ζωγραφική είναι ποίηση που σωπαίνει και η ποίηση είναι ζωγραφική που μιλάει. Ο ζωγράφος ο Μιχαήλ Τσακουντής, γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης σπούδασε ζωγραφική στην ανώτατη σχολή καλών τεχνών της Αθηνάς και mixed media painting και φωτογραφία στο Central Sai Martin στο Λονδίνο. Στο ενεργητικό του έχει έξι ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα Μιλάνο και Νέα Υόρκη και δεκάδες συμμέτοχες σε ομαδικές εκθέσεις.
Συναντηθήκαμε στα Πετράλωνα σε ένα ισόγειο κατάστημα πού είναι το ατελιέ του, γεμάτο χρώματα και πινέλα. Ετοιμάζει την έκθεση του εδώ στην Αθηνά στης 16 Δεκεμβρίου στην Titanium Yiayiannos Gallery με τίτλο «New Order», η οποία θα διαρκέσει έως και τις 11 Ιανουαρίου 2014. Το χαρακτηριστικό του στην ζωγραφική είναι το χρίσμα του θανάτου, το οποίο έχει δοθεί σχεδόν σε όλους τους «ήρωες» και έχει διώξει την τρυφερή τσαρουχική επίδραση που καθοδηγεί ως έναν βαθμό τη ζωγραφική του Τσακουντή, προκρίνοντας τώρα μια σκληρότητα τύπου Μπέικον που διαστρέφει τα πρόσωπα και τα αδειάζει. Όλα τα πρόσωπα διατηρούν την ιδιαίτερη εμφάνισή τους. Η φυσιογνωμία του καθενός μαρτυρά διαφορετικό χαρακτήρα (ένας φυσιογνωμιστής, εγκληματολόγος κατά προτίμηση, θα είχε να κάνει ένα σωρό παρατηρήσεις), ενώ όλοι τελικά έχουν κάτι κοινό: είναι στρατιώτες που κυκλοφορούν με δανεισμένη ταυτότητα. Κατά κάποιον τρόπο πραγματώνεται ζωγραφικά η άποψη που εκφράζει ο Ετιέν ντε λα Μποεσί, στην «Πραγματεία περί εθελοδουλείας», ότι ο άνθρωπος δεν χάνει την ελευθερία του, κερδίζει τη σκλαβιά του και αυτό το επιβεβαιώνεται από την επιλογή τους να μην μιλήσουν.
Συναντηθήκαμε στα Πετράλωνα σε ένα ισόγειο κατάστημα πού είναι το ατελιέ του, γεμάτο χρώματα και πινέλα. Ετοιμάζει την έκθεση του εδώ στην Αθηνά στης 16 Δεκεμβρίου στην Titanium Yiayiannos Gallery με τίτλο «New Order», η οποία θα διαρκέσει έως και τις 11 Ιανουαρίου 2014. Το χαρακτηριστικό του στην ζωγραφική είναι το χρίσμα του θανάτου, το οποίο έχει δοθεί σχεδόν σε όλους τους «ήρωες» και έχει διώξει την τρυφερή τσαρουχική επίδραση που καθοδηγεί ως έναν βαθμό τη ζωγραφική του Τσακουντή, προκρίνοντας τώρα μια σκληρότητα τύπου Μπέικον που διαστρέφει τα πρόσωπα και τα αδειάζει. Όλα τα πρόσωπα διατηρούν την ιδιαίτερη εμφάνισή τους. Η φυσιογνωμία του καθενός μαρτυρά διαφορετικό χαρακτήρα (ένας φυσιογνωμιστής, εγκληματολόγος κατά προτίμηση, θα είχε να κάνει ένα σωρό παρατηρήσεις), ενώ όλοι τελικά έχουν κάτι κοινό: είναι στρατιώτες που κυκλοφορούν με δανεισμένη ταυτότητα. Κατά κάποιον τρόπο πραγματώνεται ζωγραφικά η άποψη που εκφράζει ο Ετιέν ντε λα Μποεσί, στην «Πραγματεία περί εθελοδουλείας», ότι ο άνθρωπος δεν χάνει την ελευθερία του, κερδίζει τη σκλαβιά του και αυτό το επιβεβαιώνεται από την επιλογή τους να μην μιλήσουν.
Ανατρέξτε στην πηγή :http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.fwtografia&id=2656
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου