Κυριακή 27 Απριλίου 2014

ΓΡΑΝΑΖΙΑ


                                                                ΓΡΑΝΑΖΙΑ




'Οταν με κρεμάσανε στον τοίχο η σκιά από τον  επισκέπτη κάλυψε το ήμισυ του εαυτού μου. Ο συλλέκτης θεώρησε πως αυτό ήταν πρωτοπορία και αποφάσισε να αγοράσει τη σκιά...

Αν μπορούσα να βρεθώ στο απόλυτο κενό, θα επέλεγα για  παρέα εκείνη την πολύχρωμη παλέττα  της ουτοπίας,  για να  γεννηθεί  από το απόλυτο τίποτα  το απόλυτο ένα.  Και για να μην αναπαράξω   την έννοια της μονάδας θα ονόμαζα αυτή  τη γέννα ΑΝΕ,  σε μια προσπάθεια αντιστροφής της σκέψης, εκείνης της πρωτογενούς σκέψης  που πάνω της χτίστηκε η  κοινωνία  του τώρα...

Θυμάμαι με συγκίνηση  την πρώτη  σπουδαία ανακάλυψη που έκανα:  να μπορώ να ξεχωρίζω ανάμεσα στα αστέρια, εκείνα που μου χαμογελούν. Κι έτσι συνειδητοποίησα,  πως διατηρώ την αιωνιότητά μου,  ταξιδεύοντας μπρος και πίσω στον χρόνο,  καθώς προλαβαίνω τη στιγμιαία αλήθεια των άστρων...

'Οταν ανέβεις πάνω σε ένα άσπρο άλογο είναι σαν να ιππεύεις το φως...

Συνηθίζουμε τους εξωγήινους να τους απεικονίζουμε με έναν καθορισμένο τρόπο. Αναρωτιέμαι μήπως αυτή είναι η εικόνα του μελλοντικού μεταλλαγμένου εαυτού μας...

(Απόσπασματα από κείμενα για το project ''Μηχανισμός Αντικυθήρων")

                                                                                                               Ελένη 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου