«Μέσα κ΄ έξω / In - out»

Δελτίο τύπου

Ο χΩρος 18 σας προσκαλεί την Τετάρτη 30 Απριλίου και ώρα 20.00 στα εγκαίνια της έκθεσης με θεματικό τίτλο: «Μέσα κ΄ έξω / In - out». Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Κυριάκος Μορταράκος και Γιώργος Τσακίρης και η διάρκεια της είναι μέχρι  23 Μαΐου  2014. Επιμέλεια έκθεσης: Σταύρος Παναγιωτάκης.

Χρυσοστόμου Σμύρνης 18, Θεσσαλονίκη, τ.κ. 54622, τηλ. 6972.855639

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 18.30-21.00

                             Σάββατο: 12.00 – 15.00

.............................................

Μέσα κ΄ έξω

In – out

Η έκθεση «Μέσα κ΄ έξω / In-out» διοργανώθηκε με σκοπό την ουσιαστική συνάντηση δύο καλλιτεχνών που έχουν διαφορετική προσέγγιση στις εκφραστικές μεθόδους που χρησιμοποιούν. Όμως το έργο τους ζυμώθηκε από παράλληλους προβληματισμούς στην πράξη, τη σκέψη και την έρευνα, που συντάσσονται της δημιουργικής διαδικασίας. Το εικαστικό τους αποτέλεσμα με αρκετές ομοιότητες και διαχρονικές αναφορές, κατευθύνεται από διπολικές αναζητήσεις των δομών της ζωής.

Από την σκοπιά του ο καθένας, χάρη στη θεματολογία και το σκεπτικό του, έχει εμβαθύνει στην ερμηνεία του περιεχομένου και του α-όρατου, της διεργασίας και της αφάνειας, της αφήγησης και της σιωπής, της διάκρισης και της φαντασίας. Έχουν ως στόχο, την διερεύνηση των εννοιών που απορρέουν από το πλήρες και το κενό, τη συντήρηση και την αντικατάσταση τους. Μελετούν το εσωτερικό της ανθρώπινης υπόστασης με διεισδυτική ματιά στον μη γνωστό χώρο, στη ζωή και την ανυπαρξία.

Ο Κυριάκος Μορταράκος και Γιώργος Τσακίρης είναι καλλιτέχνες και διδάσκοντες καθηγητές και οι δύο, του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Κυριάκος Μορταράκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τον Ι. Μόραλη, σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη και αγιογραφία με τον Κ. Ξυνόπουλο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. ‘Εχει κάνει 18 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην  Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική. Έργα του υπάρχουν σε Ιδρύματα, Ιδιωτικές Συλλογές, Μουσεία, Πινακοθήκες,Τράπεζες κ.α.

 

Οι πίνακες του αναδεικνύουν τις αξίες της ζωγραφικής με εξπρεσιονιστική διάθεση και αφαιρετικές τάσεις. Οι αναζητήσεις του Κ. Μορταράκου γίνονται διαμέσου της εννοιολογικής διάστασης των θεμάτων του όπου κυριαρχούν επικεντρωμένες αναφορές.

Οι εικονιζόμενες σκηνές μέσα από πειραματισμούς με χρήση τρισδιάστατων στοιχείων, διαφορετικών υλικών και μικτών τεχνικών, λειτουργούν ως προέκταση της ζωγραφικής στο βιωμένο χώρο, εκφράζοντας προσωπικές μνήμες, διαχρονικούς μύθους και προσδιορισμένα σύμβολα.

Βασικό χαρακτηριστικό της έρευνας του καλλιτέχνη, είναι η χρήση της γραφής, ως κείμενο μέσα στην εικόνα. Το κείμενο γεννάει τις ιδέες και δημιουργεί πλαστικές ισορροπίες. Αυτή η συνύπαρξη των αντιθέτων γονιμοποιεί τη φαντασία. Όπως λέει ο ίδιος ο καλλιτέχνης: “τα εσωτερικά είναι αναγώγιμες πληροφορίες που βασίζονται σε μια διαλεκτική που η σκέψη εξελίσσεται -σύμφωνα και με τις προηγούμενες εκθέσεις- και στην κειμενική γραφή και στη θεματική τους. Το έργο, είτε αποτελεί ενότητα είτε όχι, διατηρεί την αυτονομία του και, ενίοτε, μόνο του δηλώνει γιατί υπάρχει και - με βάση αυτή τη δήλωση – μορφοποιείται Στην κατευναστική “πραγματικότητα” του εκτός-κειμένου, λέει ο Derrida, ενίοτε υπάρχει ένα “μέσα” το οποίο μπορεί να είναι τόσο ανησυχητικό όσο καθησυχαστικό μπορεί να είναι το έξω”.

Η γραφή του Μορταράκου γεννάει την εννοιολογική φόρτιση της απουσίας, της εξαφάνισης, της απώλειας, της αφαίρεσης και της έλειψης των αόρατων πλέον αντικειμένων, των “επίπλων” ενός λιτού και απόλυτου δωματίου. Το υποκατάστατο, η αναγραφόμενη λέξη (π.χ. εδώ ήταν το παράθυρο) πλατωνικά, απορρίπτει την επιφανειακότητα της περιγραφής του αντικειμένου, και στοχεύει στον καθαρό πυρήνα των πραγμάτων.

Μεταμορφώνοντας το “έξω” σε αντικείμενο, και την παραπομπή του νοήματος σε αυτό που αναφέρεται, προκαλεί ένα απαισιόδοξο συναίσθημα όπου η θλίψη ισχυροποιείται μέσα στο “εσωτερικό” χωρίς ανοίγματα, του δωματίου του Van Gogh.

Ανατρέπει αλλά ταυτόχρονα αναμορφώνει το βιωμένο χώρο, επαναπροσδιορίζοντας την πραγματικότητα. Το παράθυρο που μορφοποιείται με βάση τη γραπτή δήλωσή του, φέρνει στη μνήμη το μέσα και το έξω, εμπεριέχοντας το διπολικό σχήμα της πλαστικότητας και της έννοιας.

Ο Γιώργος Τσακίρης γεννήθηκε στα Γιαννιτσά το 1955. Στην αρχή σπούδασε ηλεκτρονικά. Από το 1976 όμως αφοσιώθηκε στην τέχνη. Φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας όπου διδάχθηκε ζωγραφική και χαρακτική. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα κινήθηκε μεταξύ Αθηνών και Θεσσαλονίκης, διατηρώντας εργαστήριο στους πρόποδες του όρους Πάικου. Στο ενεργητικό του καταγράφονται περισσότερες από δεκαέξι ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ιταλία, ενώ συμμετείχε σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Απέσπασε το Ειδικό βραβείο ζωγραφικής Santa Croce στη Φλωρεντία το 1987 και το 1982, καθώς και το Πρώτο βραβείο χαρακτικής στη Βιλαμάνια το 1981.

Ο βασικός πυρήνας της δουλειάς του Γ. Τσακίρη είναι οι δομές του φυσικού περιβάλλοντος οι οποίες εγκλωβίζονται “μέσα” στις τρισδιάστατες, κατασκευές του, σε κατάληλες συνθήκες τέτοιες ώστε να συνεχίζουν να μεταβάλλονται και να εξελίσσονται.

Οι διαδικασίες της ζωής στην ύπαιθρο και η αγροτική εργασία εκφράζονται ως καθαυτές εικαστικές πράξεις. Τα Ready made που επιλέγει να χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης, είναι: οι μορφολογίες διαφορετικών διαδικασιών, ο αέρας που αναπνέουμε, η τροφή, ο εγκλωβισμός, η αναπαραγωγή και η απώλεια. Στις συνθέσεις του αντιστοιχεί: το φυσικό περιβάλλον με την τέχνη, ενεργοποιώντας την αμετάκλητη ροή του χρόνου. Στα έργα του το μήνυμα είναι το ίδιο το μέσο.

‘Ηδη τη δεκαετία του 1990 απορρίπτοντας τις αξίες του καταναλωτικού θεάματος δημιουργεί οικοσυστήματα που εκφράζουν τις φυσικές λειτουργίες ζωντανών μικρο-οργανισμών. Δουλεύει με τον μικρόκοσμο, αυτον που βρίσκεται “έξω” απο τα αντιληπτικά μέσα του κοινού ανθρώπου. Οι κατασκευές του παρουσιάζονται στους θεατές σαν μια εσκεμένη μορφολογική εξέλιξη, αλλοίωση και μετατροπή της ύλης.

Χωρίς ψευδαισθήσεις καλλιεργεί τις διαδικασίες μεταφοράς της ύλης στο χώρο και στο χρόνο. Χωρίς να υπηρετεί το εμπόρευμα (υφάσματα, φρούτα, αλεύρι), χωρίς να υποτάσσεται σε αυτό, σκηνοθετεί και οργανώνει τη λεηλασία του. Διαιωνίζει ριζοσπαστικά τις λειτουργίες της φύσης. Μηδενίζοντας τις επίπλαστες ανάγκες της καθημερινότητας, καταρρίπτει τη στατικότητα και την αδράνεια, χάρη στη λειτουργική συνδρομή του χρόνου.

Καθοδηγώντας - in vitro - την αλληλοεπίδραση χρόνου και διαδικασίας διαμορφώνει γεγονότα, που χωρίς να διαταράσσουν άμεσα τη μορφολογία του έργου επιδρούν στην ίδια την ύπαρξη του έργου, το οποίο ως διαδικασία και ως αποτέλεσμα αντιτίθεται στην ηθικολογία και στην πολιτική της πρόσκαιρης ευμάρειας.

Σ. Π.

Διάρκεια έκθεσης: 30 Απριλίου - 23 Μαΐου  2014.

Ώρες λειτουργίας:

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 18.30 – 21.00

Σάββατο: 12.00 – 15.00

 

Χρυσοστόμου Σμύρνης 18, Θεσσαλονίκη, τ.κ. 54622

τηλ. 6972.855639

email: xoros18@gmail.com,

www.choros18.com