Είναι σύμβολα που τα χρησιμοποιούμε καθημερινά, μας βοηθούν να
καταλάβουμε πράγματα και να δώσουμε έμφαση. Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς μας
προέκυψαν; Από πού προέρχονται; Στο Kuriositas αποφάσισαν να μας διαφωτίσουν με τον δικό τους μοναδικό και «φωτογραφικό» τρόπο.
Ναι, όλοι θέλουν να ρωτάνε πράγματα. Και πίσω στον χρόνο όταν οι άνθρωποι περισσότερο ρωτούσαν και λιγότερο απαντούσαν, δεν υπήρχε κάτι που να εκφράζει την ερώτηση στον γραπτό λόγο κι αυτό ήταν πρόβλημα. Μόνο η λέξη ερώτηση στα λατινικά, δηλαδή quaesto.
Ο λόγος που έγινε στα λατινικά ήταν γιατί ήταν η γλώσσα των λογίων της εποχής. Επειδή το χαρτί, όμως, εκείνη την εποχή ήταν ακριβό, οι «λόγιοι» έπρεπε να γλυτώσουν χώρο και συντόμευσαν τη λέξη σε qo. Τότε δημιουργήθηκε ένα άλλο πρόβλημα. Η νέα λέξη ήταν εύκολο να μπερδευτεί με την κατάληξη άλλων λέξεων, αντί να σηματοδοτεί μία ερώτηση. Έτσι, το q τοποθετήθηκε πάνω στο o, πάλι για λόγους εξοικονόμησης χώρου. Στο πέρασμα του χρόνου το q μετατράπηκε σε ένα καμπυλωτό ορνιθοσκάλισμα και το ο σε τελεία. Τι προκύπτει από αυτό; Το βλέπετε στη φωτογραφία.
Το θαυμαστικό έχει παρόμοια ιστορία με το λατινικό ερωτηματικό. Είναι ένα σύμβολο που χρησιμοποιείται για να δώσει συγκεκριμένη έμφαση στις προτάσεις και το συναντάμε σε εκατομμύρια SMS και μηνύματα άλλου είδους κάθε μέρα. Αρχικά, ο θαυμασμός, εκφραζόταν με την λατινική λέξη io, που κυριολεκτικά σημαίνει «θαυμασμός χαράς» και είναι σύντμηση της λέξης iocundia ή iocundum. Όπως και με το λατινικό ερωτηματικό, το I τοποθετήθηκε πάνω από το ο. Και μας προέκυψε το θαυμαστικό.
Ο Robert Recorde ήταν ένας Άγγλος μαθηματικός του 16ου αιώνα που χρειαζόταν ένα κάτι τοις παραπάνω για τους υπολογισμούς του. Γράφει λοιπόν στις σημειώσεις του: “I will settle as I doe often in woorke use, a paire parallels, lines of one length bicause noe two thynges can be more equalle”. Όσοι από εσάς γνωρίζετε αγγλικά και αναρωτιέστε πόσο ακατανόητος είναι ο κος Recorde, θα πρέπει να θυμηθείτε πως μιλούσε την Αγγλική πριν ακόμα τον Shakespeare και από τότε η γλώσσα έχει αλλάξει πολύ. Πάρα πολύ. Έγραφε λοιπόν ο Recorde ότι οι δύο παράλληλες γραμμές ήταν η τέλεια αναπαράσταση της λέξης ίσον, καθώς, τι θα μπορούσε να είναι πιο ίσο από αυτό; Βέβαια, το σύμβολο του ίσον που χρησιμοποιούμε εμείς σήμερα είναι περίπου 5 φορές πιο μικρό από αυτό του Recorde. Σημειώστε ότι το νέο σύμβολο που αντικατέστησε ένα ορνιθοσκάλισμα του Γάλλου Ντεκάρτ, χρειάστηκε περίπου 100 χρόνια για να εδρεωθεί.
Το σύμβολο του «και» ονομάζεται ambersand και ξεκίνησε την ύπαρξή του σαν μία πολύ εκλεπτυσμένη έκδοση της λατινικής λέξης Et που σημαίνει «και». Τελικά οι Ρωμαίοι έχουν να απολογηθούν για πολλά πράγματα. Το σύμβολο επινοήθηκε από τον Marcus Tullius Tiro, σκλάβο του Κικέρωνα (που ελευθερώθηκε αργότερα). Δεν είχε δώσει όμως κάποιο περίπλοκο όνομα στο σύμβολό του. Αυτό προέκυψε αργότερα όταν το θεωρούσαν το 27ο γράμμα της αλφαβήτα. Όταν η Βασίλισσα Βικτωρία καθόταν στον θρόνο της Αγγλικής Αυτοκρατορίας, τα παιδιά στο σχολείο προσπαθούσαν να μάθουν την αλφαβήτα χρησιμοποιώντας ένα τραγουδάκι. Το συγκεκριμένο «γράμμα» όμως, δεν είχε όνομα και προκειμένου να έχει μία κατάληξη το τραγουδάκι τους χρησιμοποιούσαν τη φράση «and, per se” που μεταφράζεται σε «και, που σημαίνει τον εαυτό του». Έτσι απέκτησε το όνομά του, ενώ χρησιμοποιείται σε πάρα πολλές γλώσσες για να εκφράσει τον γνωστό σύνδεσμο.
Το 1794 ήταν μία εξαιρετική χρονιά για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Μέχρι εκείνη τη χρονιά, το νεοσύστατο κράτος δεν είχε δικό του νόμισμα. Εκείνη την περίοδο, η πιο ισχυρή οικονομικά χώρα του κόσμου ήταν η Ισπανία και το πέσο ήταν το «παγκόσμιο» νόμισμα της εποχής. Τα πρώτα ασημένια δολάρια των ΗΠΑ ήταν το ίδιο σε βάρος και αξία με το πέσο. Η συντμιση της λέξης πέσο, γράφονταν ως Ps. Και μετά ανέλαβε ρόλο η εξέλιξη. Το S τελικά άρχισε να γράφεται πάνω από το Ρ. Ως γνωστόν οι περισσότεροι άνθρωποι βαριούνται και δεν είναι ακριβείς, οπότε σταμάτησαν να γράφουν το κυκλικό κομμάτι του Ρ όταν έγραφαν το νέο νόμισμα, οπότε απέμεινε το σύμβολο του δολαρίου να γράφεται με το S και μία γραμμή στη μέση.
Το @ εμφανίστηκε πρώτη φορά σε πληκτρολόγιο το 1896 και χρειάστηκε λιγότερα από 100 χρόνια ώστε το νόημά του να αλλάξει και η πλειοψηφία να το αναγνωρίζει όπως το αναγνωρίζει σήμερα. Δεν υπάρχει σαφής προέλευση για το @ αλλά πολλές θεωρίες. Πριν την εποχή του ιντερνετ, το σύμβολο σήμαινε «στην τιμή» (at the rate). Δηλαδή, 20 μήλα στην τιμή των 5 cents μας κάνουν 1 ευρώ, γραφόταν 20 μήλα @ 5c = 1€. Ίσως ήταν πάλι η ανάγκη να μην καταναλώνεται πολύς χώρος στο χαρτί γι αυτή την αλλαγή. Ίσως να ήταν και η συντόμευση της Ισπανικής λέξης arroba, μία μονάδα βάρους που ισοδυναμούσε με περίπου 11,5 κιλά.
Η παραδοσιακή του χρήση όμως, άλλαξε άρδην την δεκαετία του 1990 όταν το σύμβολο αυτό υιοθετήθηκε για να προσδιορίσει την τοποθεσία μίας ηλεκτρονικής διεύθυνσης σε ένα συγκεκριμένο domain, δηλαδή, δηλώνει κατεύθυνση. Οι προγραμματιστές επίσης το χρησιμοποίησαν σε διάφορες γλώσσες του αλλά ποτέ με ιδιαίτερη σαφήνεια.
Έτσι, το σύμβολο έγινε ένα από τα πλέον χρησιμοποιούμενα σύμβολα στον κόσμο της ηλεκτρονικής εποχής, με την σημασία του να είναι εντελώς διαφορετική από την αρχική.
Ο αστερίσκος είναι ένα από τα δύο πιο γνωστά λατινικά σύμβολα που παρέμειναν ως έχουν από την αρχική τους μορφή κατά το Μεσαίωνα. Στα Ελληνικά φυσικά το όνομα του συμβόλου προέρχεται από την λέξη «αστέρι». Ο αστερίσκος εμφανίζεται σε πρώιμα χειρόγραφα της Αναγέννησης, αλλά λίγο πιο μετά και λίγο πιο σπάνια, χρησιμοποιούνταν για να συνδέσει κομμάτια του κειμένου με υποσημειώσεις. Στα τυπωμένα βιβλία εμφανίζεται με την αρχική του σημασία, δηλαδή να υποδηλώνει κείμενο το οποίο δεν έχει συμπεριληφθεί.
Ο αστερίσκος ήρθε «στις δόξες του» τον 20ο αιώνα, αλλά πολλές φορές με λίγο αλλαγμένη σημασία. Πέρα από το να συνδέει κείμενα, χρησιμοποιείται για να αναπαριστά γράμματα που λείπουν, ειδικά όταν θέλουμε να γράψουμε «κακές» λέξεις. Όταν θέλετε να πείτε ότι κάποιος είναι μ****** και δεν θέλετε να είστε… τόσο πολύ δεικτικός και προσβλητικός, θα το γράψετε ακριβώς έτσι, αντί για ολόκληρο. Επίσης, οι πληροφορικάριοι το χρησιμοποιούν ευρέως για να υποδηλώσουν το μηδέν και το χρησιμοποιούν στις γραμμές εντολών. Αν το χρησιμοποιήστε στο Excel ή σε άλλο υπολογιστικό φύλλο, θα το χρησιμοποιήσετε για να πολλαπλασιάσετε. Η λίστα με διάφορες χρήσεις είναι πολύ μακριά.
Πηγή: Digitallife
?
Ναι, όλοι θέλουν να ρωτάνε πράγματα. Και πίσω στον χρόνο όταν οι άνθρωποι περισσότερο ρωτούσαν και λιγότερο απαντούσαν, δεν υπήρχε κάτι που να εκφράζει την ερώτηση στον γραπτό λόγο κι αυτό ήταν πρόβλημα. Μόνο η λέξη ερώτηση στα λατινικά, δηλαδή quaesto.
Ο λόγος που έγινε στα λατινικά ήταν γιατί ήταν η γλώσσα των λογίων της εποχής. Επειδή το χαρτί, όμως, εκείνη την εποχή ήταν ακριβό, οι «λόγιοι» έπρεπε να γλυτώσουν χώρο και συντόμευσαν τη λέξη σε qo. Τότε δημιουργήθηκε ένα άλλο πρόβλημα. Η νέα λέξη ήταν εύκολο να μπερδευτεί με την κατάληξη άλλων λέξεων, αντί να σηματοδοτεί μία ερώτηση. Έτσι, το q τοποθετήθηκε πάνω στο o, πάλι για λόγους εξοικονόμησης χώρου. Στο πέρασμα του χρόνου το q μετατράπηκε σε ένα καμπυλωτό ορνιθοσκάλισμα και το ο σε τελεία. Τι προκύπτει από αυτό; Το βλέπετε στη φωτογραφία.
!
Το θαυμαστικό έχει παρόμοια ιστορία με το λατινικό ερωτηματικό. Είναι ένα σύμβολο που χρησιμοποιείται για να δώσει συγκεκριμένη έμφαση στις προτάσεις και το συναντάμε σε εκατομμύρια SMS και μηνύματα άλλου είδους κάθε μέρα. Αρχικά, ο θαυμασμός, εκφραζόταν με την λατινική λέξη io, που κυριολεκτικά σημαίνει «θαυμασμός χαράς» και είναι σύντμηση της λέξης iocundia ή iocundum. Όπως και με το λατινικό ερωτηματικό, το I τοποθετήθηκε πάνω από το ο. Και μας προέκυψε το θαυμαστικό.
=
Ο Robert Recorde ήταν ένας Άγγλος μαθηματικός του 16ου αιώνα που χρειαζόταν ένα κάτι τοις παραπάνω για τους υπολογισμούς του. Γράφει λοιπόν στις σημειώσεις του: “I will settle as I doe often in woorke use, a paire parallels, lines of one length bicause noe two thynges can be more equalle”. Όσοι από εσάς γνωρίζετε αγγλικά και αναρωτιέστε πόσο ακατανόητος είναι ο κος Recorde, θα πρέπει να θυμηθείτε πως μιλούσε την Αγγλική πριν ακόμα τον Shakespeare και από τότε η γλώσσα έχει αλλάξει πολύ. Πάρα πολύ. Έγραφε λοιπόν ο Recorde ότι οι δύο παράλληλες γραμμές ήταν η τέλεια αναπαράσταση της λέξης ίσον, καθώς, τι θα μπορούσε να είναι πιο ίσο από αυτό; Βέβαια, το σύμβολο του ίσον που χρησιμοποιούμε εμείς σήμερα είναι περίπου 5 φορές πιο μικρό από αυτό του Recorde. Σημειώστε ότι το νέο σύμβολο που αντικατέστησε ένα ορνιθοσκάλισμα του Γάλλου Ντεκάρτ, χρειάστηκε περίπου 100 χρόνια για να εδρεωθεί.
&
Το σύμβολο του «και» ονομάζεται ambersand και ξεκίνησε την ύπαρξή του σαν μία πολύ εκλεπτυσμένη έκδοση της λατινικής λέξης Et που σημαίνει «και». Τελικά οι Ρωμαίοι έχουν να απολογηθούν για πολλά πράγματα. Το σύμβολο επινοήθηκε από τον Marcus Tullius Tiro, σκλάβο του Κικέρωνα (που ελευθερώθηκε αργότερα). Δεν είχε δώσει όμως κάποιο περίπλοκο όνομα στο σύμβολό του. Αυτό προέκυψε αργότερα όταν το θεωρούσαν το 27ο γράμμα της αλφαβήτα. Όταν η Βασίλισσα Βικτωρία καθόταν στον θρόνο της Αγγλικής Αυτοκρατορίας, τα παιδιά στο σχολείο προσπαθούσαν να μάθουν την αλφαβήτα χρησιμοποιώντας ένα τραγουδάκι. Το συγκεκριμένο «γράμμα» όμως, δεν είχε όνομα και προκειμένου να έχει μία κατάληξη το τραγουδάκι τους χρησιμοποιούσαν τη φράση «and, per se” που μεταφράζεται σε «και, που σημαίνει τον εαυτό του». Έτσι απέκτησε το όνομά του, ενώ χρησιμοποιείται σε πάρα πολλές γλώσσες για να εκφράσει τον γνωστό σύνδεσμο.
$
Το 1794 ήταν μία εξαιρετική χρονιά για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Μέχρι εκείνη τη χρονιά, το νεοσύστατο κράτος δεν είχε δικό του νόμισμα. Εκείνη την περίοδο, η πιο ισχυρή οικονομικά χώρα του κόσμου ήταν η Ισπανία και το πέσο ήταν το «παγκόσμιο» νόμισμα της εποχής. Τα πρώτα ασημένια δολάρια των ΗΠΑ ήταν το ίδιο σε βάρος και αξία με το πέσο. Η συντμιση της λέξης πέσο, γράφονταν ως Ps. Και μετά ανέλαβε ρόλο η εξέλιξη. Το S τελικά άρχισε να γράφεται πάνω από το Ρ. Ως γνωστόν οι περισσότεροι άνθρωποι βαριούνται και δεν είναι ακριβείς, οπότε σταμάτησαν να γράφουν το κυκλικό κομμάτι του Ρ όταν έγραφαν το νέο νόμισμα, οπότε απέμεινε το σύμβολο του δολαρίου να γράφεται με το S και μία γραμμή στη μέση.
@
Το @ εμφανίστηκε πρώτη φορά σε πληκτρολόγιο το 1896 και χρειάστηκε λιγότερα από 100 χρόνια ώστε το νόημά του να αλλάξει και η πλειοψηφία να το αναγνωρίζει όπως το αναγνωρίζει σήμερα. Δεν υπάρχει σαφής προέλευση για το @ αλλά πολλές θεωρίες. Πριν την εποχή του ιντερνετ, το σύμβολο σήμαινε «στην τιμή» (at the rate). Δηλαδή, 20 μήλα στην τιμή των 5 cents μας κάνουν 1 ευρώ, γραφόταν 20 μήλα @ 5c = 1€. Ίσως ήταν πάλι η ανάγκη να μην καταναλώνεται πολύς χώρος στο χαρτί γι αυτή την αλλαγή. Ίσως να ήταν και η συντόμευση της Ισπανικής λέξης arroba, μία μονάδα βάρους που ισοδυναμούσε με περίπου 11,5 κιλά.
Η παραδοσιακή του χρήση όμως, άλλαξε άρδην την δεκαετία του 1990 όταν το σύμβολο αυτό υιοθετήθηκε για να προσδιορίσει την τοποθεσία μίας ηλεκτρονικής διεύθυνσης σε ένα συγκεκριμένο domain, δηλαδή, δηλώνει κατεύθυνση. Οι προγραμματιστές επίσης το χρησιμοποίησαν σε διάφορες γλώσσες του αλλά ποτέ με ιδιαίτερη σαφήνεια.
Έτσι, το σύμβολο έγινε ένα από τα πλέον χρησιμοποιούμενα σύμβολα στον κόσμο της ηλεκτρονικής εποχής, με την σημασία του να είναι εντελώς διαφορετική από την αρχική.
*
Ο αστερίσκος είναι ένα από τα δύο πιο γνωστά λατινικά σύμβολα που παρέμειναν ως έχουν από την αρχική τους μορφή κατά το Μεσαίωνα. Στα Ελληνικά φυσικά το όνομα του συμβόλου προέρχεται από την λέξη «αστέρι». Ο αστερίσκος εμφανίζεται σε πρώιμα χειρόγραφα της Αναγέννησης, αλλά λίγο πιο μετά και λίγο πιο σπάνια, χρησιμοποιούνταν για να συνδέσει κομμάτια του κειμένου με υποσημειώσεις. Στα τυπωμένα βιβλία εμφανίζεται με την αρχική του σημασία, δηλαδή να υποδηλώνει κείμενο το οποίο δεν έχει συμπεριληφθεί.
Ο αστερίσκος ήρθε «στις δόξες του» τον 20ο αιώνα, αλλά πολλές φορές με λίγο αλλαγμένη σημασία. Πέρα από το να συνδέει κείμενα, χρησιμοποιείται για να αναπαριστά γράμματα που λείπουν, ειδικά όταν θέλουμε να γράψουμε «κακές» λέξεις. Όταν θέλετε να πείτε ότι κάποιος είναι μ****** και δεν θέλετε να είστε… τόσο πολύ δεικτικός και προσβλητικός, θα το γράψετε ακριβώς έτσι, αντί για ολόκληρο. Επίσης, οι πληροφορικάριοι το χρησιμοποιούν ευρέως για να υποδηλώσουν το μηδέν και το χρησιμοποιούν στις γραμμές εντολών. Αν το χρησιμοποιήστε στο Excel ή σε άλλο υπολογιστικό φύλλο, θα το χρησιμοποιήσετε για να πολλαπλασιάσετε. Η λίστα με διάφορες χρήσεις είναι πολύ μακριά.
Πηγή: Digitallife
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου