ΕΝ-ΦΛΩ «ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΟΣΑ ΟΝΕΙΡΑ»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΟΣΑ ΟΝΕΙΡΑ».

Διάδραση με το κοινό

Μια performance των ΕΝ-ΦΛΩ

Έκθεση “It’s the Political Economy, Stupid”

Διάρκεια: 27 Ιουνίου – 30 Σεπτεμβρίου 2012*

Χώρος:  Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη B1, λιμάνι)

Εγκαίνια: Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012, 20:30

* Το ΚΣΤΘ θα παραμείνει κλειστό 11-27 Αυγούστου 2012

       27.06 @ ΚΣΤΘ, 20:30

Δράση της Ομάδας ΕΝ ΦΛΩ: παραγωγή, εκτύπωση και ελεύθερη ανταλαγή "εικαστικών  χαρτονομισμάτων" με όνειρα. Μέρος του Performance now v.3.: Πρακτικές εμπλοκής. (Όλο το πρόγραμμα της συγκεκριμένης σειράς δράσεων, θα ανακοινωθεί στο www.cact.gr. Συμμετέχοντες: Ομάδα ΕΝ ΦΛΩ, Αγγελική Αυγητίδου, Φωτεινή Καλλέ, Αλέξανδρος Πλωμαρίτης, Γιάννης Σταμενίτης, Μάριος Χατζηπροκοπίου. Επιμέλεια: Αυγητίδου Αγγελική

«ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΟΣΑ ΟΝΕΙΡΑ»

ΣΑΤΣΩΚ ΣΟΛΑΜΙΧ¹: Μόνο με ισχυρή Idiotική² οικονομία θα βγούμε από την κρίση!

«ο επιχειρηματικός κόσμος βρίσκεται σε οριακό σημείο λόγω των οικονομικών μεγεθών, άρα οι πάντες οφείλουν να αντιληφθούν πως μόνο ο Idiotικός τομέας μπορεί να οδηγήσει τoν πλανήτη στον δρόμο της ανάπτυξης. Επιτέλους, οι εκπρόσωποι των επιχειρηματιών και τα Επιμελητήρια που είναι ο σύμβουλος της εκάστοτε κυβέρνησης, θα πρέπει να αναλάβουν ενεργό ρόλο κάνοντας την υπέρβαση». Εξάλλου, άνευ ισχυρής idiotικής οικονομίας, όπως είπε, δεν είναι δυνατόν η χώρα να προσβλέπει στην έξοδο από την παγκόσμια οικονομική κρίση».

Η εμφάνιση του ομότιμου πολιτισμού και της ομότιμης πολιτικής οικονομίας απέναντι στην idiotική οικονομία

Η σημερινή πολιτική μας οικονομία είναι στηριγμένη σε ένα θεμελιακό λάθος. Βασίζεται στην παραδοχή ότι τα όνειρα είναι απεριόριστα. Αυτή η ψευδής παραδοχή δημιουργεί τεχνητή σπανιότητα ονείρων. Ο συνδυασμός αυτής της ψευδοαφθονίας με τη ψευδοσπάνιοτητα, εμποδίζει την επέκταση της κοινωνικής καινοτομίας και του ελεύθερου πολιτισμού.

Σε μια ομότιμα οργανωμένη κοινωνία, η κατάσταση αυτή αναστρέφεται: οι περιορισμοί των ονείρων αναγνωρίζονται και η αφθονία των άυλων ονείρων μετατρέπεται σε κεντρική αρχή λειτουργίας. Το όραμα της ομότιμης θεωρίας είναι το ακόλουθο:

1. Οι κύριες πνευματικές και πολιτιστικές αξίες θα παράγονται με μη αμοιβαία ομότιμη παραγωγή 2. Θα περιβάλλονται από μια μεταρρυθμισμένη, ομότιμα εμπνευσμένη σφαίρα υλικών ανταλλαγών 3. Η διαχείρισή του θα είναι παγκόσμια, από ένα ομότιμα εμπνευσμένο και μεταρρυθμισμένο κράτος και σύστημα διακυβέρνησης.

Εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών, η ομότιμη προοπτική μπορεί να ειπωθεί ότι αποτελεί την κυρίαρχη λογική του διάδοχου πολιτισμού, και αποτελεί μια απάντηση και λύση της δομικής κρίσης του σύγχρονου καπιταλισμού.

Οι αγορές αρχίζουν να μετασχηματίζονται από τη λογική του καθαρού καπιταλισμού (παρασκευή εμπορευμάτων για ανταλλαγή προκειμένου να αυξηθεί το κεφάλαιο) σε λογικές όπου η λογική της ανταλλαγής εντάσσεται σε μια λογική σύμπραξης.

Σήμερα θεριεύει ένα πεδίο κοινωνικής συνεργασίας, που κάποιοι αποκαλούν ριψοκίνδυνη οικονομία, και αναδύεται για το μοίρασμα των φυσικών αγαθών. Σήμερα το διαδίκτυο προσφέρει μια αξιόλογη κοινωνική δυναμική αποκλειστικά βασισμένη στην εθελοντική συμμετοχή για την παραγωγή κοινών αγαθών που γίνονται παγκόσμια διαθέσιμα σε όλους.

Η ομότιμη παραγωγή, διακυβέρνηση και ιδιοκτησία είναι περισσότερο αποδοτικές οικονομικά, πολιτικά, και με όρους διανομής απ’ ότι η κυβερνητική ή με σκοπό το κέρδος, γιατί φιλτράρει και εξαιρεί όλες τις λιγότερο παραγωγικές μορφές κινήτρων και συνεργασίας, και κρατούν μόνο την παθιασμένη παραγωγή και τα εσωτερικά κίνητρα.

Οι πλατφόρμες κοινωνικών μέσων που βλέπει κανείς να αναπτύσσονται ολόγυρα, επιβιώνουν πουλώντας την προσοχή του αναγνώστη, και όχι την αξία χρήσης που δημιούργησαν οι ίδιοι. “Η συνειδητοποίηση ότι οι σύγχρονοι εργαζόμενοι δεν μετακινούνται μόνο από δουλειά σε δουλειά, αλλά και από δουλειές σε “μη-δουλειές” και ότι τελικά αυτό που είναι το πιο χρήσιμο και σημαντικό γι’ αυτούς (αλλά και για την αγορά και την κοινωνία) δεν είναι οι πληρωμένες δουλειές αλλά τα επεισόδια της παθιασμένης παραγωγής.” Η ομότιμη διακυβέρνηση, εφόσον υποστηριχθεί από νέες κοινωνικοοικονομικές ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου του καθολικού βασικού εισοδήματος, θα μπορούσε να αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα θα κυβερνούν τους εαυτούς τους ενόσω δεσμεύονται για την επιδίωξη των σημαντικότερων ενδιαφερόντων και παθών τους.

Η ομάδα ΕΝ-ΦΛΩ στα πλαίσια ενός ανοιχτού σκεπτικού «κρίμα για το  χρήμα» προσαρμόζει τακτικές  ανταλλακτικότητας εικαστικών χαρτονομισμάτων με όνειρα.  Από την στιγμή που ανταποκριθείς και καταγραφεί η  αφήγηση ενός σου ονείρου,  μπορείς να το ανταλλάξεις με μια σειρά εικαστικών χαρτονομισμάτων των ΕΝ-ΦΛΩ. Αυτή η απεγνωσμένη πράξη ειρωνείας πάνω στην επινόηση της μετατροπής των πάντων σε προϊόντα,  καθοδήγει το σαρκαστικό αντικαπιταλιστικό και ριζοσπαστικό σκεπτικό για την δράση «ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΟΣΑ ΟΝΕΙΡΑ».

·         ¹  ΣΑΤΣΩΚ ΣΟΛΑΜΙΧ: Πρόεδρος Επιμελητηρίου Ονείρων

·        ²  Idiot-ική  Το "idiot" έχει την ίδια ρίζα με το "ιδιώτης".

Ιδιώτη στην αρχαία Ελλάδα αποκαλούσαν αυτόν τον οποίο δεν συμμετείχε στα κοινά της πόλης, δεν έπαιρνε μέρος στις Συνελεύσεις ούτε αναλάμβανε αξιώματα όπως όφειλε κάθε Έλληνας πολίτης. Για τον Αρχαίο Έλληνα το να μην παρευρεθείς ήταν οκνηρία. Πρώτα ήσουν μέλος του κοινωνικού συνόλου και μετά άτομο. Κύριο μέλημά σου ήταν να ενδιαφέρεσαι για την κοινωνία. Μάλιστα όποιον δεν συμμετείχε του αφαιρούσαν τα πολιτικά δικαιώματα [κοινωνικός θάνατος δηλαδή],ακολουθούσε κατάσχεση της περιουσίας και τέλος εξορία ή θάνατος [!]. 

Έτσι και η λέξη "ιδιώτης" απέκτησε την έννοια του ηλιθίου [idiot], γιατί φανέρωνε απαξίωση και ανευθυνότητα με ρίζα την τεμπελιά

Η Ομάδα Δράσης

ΕΝ-ΦΛΩ

Επισκεφθείτε μας στην ιστοσελίδα:  http://enflo-art.blogspot.gr