Αγία Όλγα και ΤΕΕΤ Φλώρινας

Πραγματοποιήθηκε, πλέον, μέσα από μια τελετή η παράδοση του κτιρίου της Αγίας Όλγας στο ΤΕΕΤ Φλώρινας. Λίγοι, όμως, γνωρίζουν ότι το εν λόγω κτίριο ξαναζωντάνεψε πριν από μερικούς μήνες, με αφορμή τα γυρίσματα της ταινίας μικρού μήκους του Θανάση Μπλιούμη, απόφοιτου πλέον φοιτητή του 3ικαστικού 3ργαστηρίου του ΤΕΕΤΦ. Η ταινία μικρού μήκους  «Ο λαθρεπιβάτης» αποτελεί την πρώτη δημιουργία του Θανάση Μπλιούμη, η οποία προβλήθηκε στην
Κινηματογραφική Λέσχη - Λέσχη Πολιτισμού Φλώρινας στο πλαίσιο των παρουσιάσεων των πτυχιακών εργασιών της Σχολής Καλών Τεχνών από τις 28 έως τις 30 Ιουνίου 2016.

Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν αποκλειστικά στην πόλη της  Φλώρινας σε τέσσερις βασικές τοποθεσίες: στο Κτίριο της Αγίας Όλγας (κατά κύριο λόγο), στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στο σπίτι της Ελένης Μεκάση - Σουλιώτη και στο φοιτητικό σπίτι του Θανάση Μπλιούμη. Η ολοκλήρωση της ταινίας ήταν αποτέλεσμα πολύ συντονισμένης ομαδικής δουλειάς από ένα πλήθος φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών, αλλά και με την ταυτόχρονη υποστήριξη του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, των Φλώρων Εικαστικών, του 3ικαστικού 3ργαστηρίου του ΤΕΕΤΦ, του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, της Λέσχης Πολιτισμού Φλώρινας, της Ταβέρνας Εδώδη και των Ρίζος Tobaccos.

Ο τίτλος της ταινίας αντλεί την έμπνευσή του από το βιβλίο «Πίσω από τις Μάσκες, σημειώσεις ενός λαθρεπιβάτη της ζωής» του Φερνάντο Πεσσόα,  ενώ παράλληλα είναι εμφανείς οι επιρροές από ταινίες του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, του Αντρέι Ταρκόφσκι και του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ο σκηνοθέτης φαίνεται, επίσης, πως έχει μελετήσει συγγραφείς όπως τον Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, την Αγκάθα Κρίστι και τον Γκαστόν Λερού.

Με όλες τις παραπάνω επιρροές, αλλά και έναν κρυφό διάλογο με τη φυσική και την κοσμολογία, ο Θάνος Μπλιούμης καταφέρνει με τον «Λαθρεπιβάτη» να αναπτύξει έναν τελείως πρωτότυπο τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας, ανανεώνοντας και συμπληρώνοντας την ελληνική σεναριογραφία. Στον φανταστικό του κόσμο, οι σκηνές αποκτούν μια απροσδιόριστη ονειρική διάσταση, την ίδια στιγμή που το εξωπραγματικό συμπορεύεται αρμονικά με το απροσδόκητο με τέτοιο τρόπο, που το παράδοξο και το παράλογο να παίζει το ρόλο ενός απραγματοποίητου πόθου για το αδύνατο, το ανέφικτο, το πέρα από τις δυνάμεις μας, το άπιαστο που παίρνει την χροιά του υπερπραγματικού. 

Έξι βασικοί πρωταγωνιστές, τρεις γυναίκες και τρεις άνδρες.  Όλοι τους εγκλωβισμένοι σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο, άλλοτε πιόνια και άλλοτε πρωταγωνιστές ενός συστοδιαστελλόμενου χωροχρόνου.  Ποια είναι η μοίρα του ανθρώπου; Πόσο μας καθορίζουν οι επιλογές μας; Σε τι βαθμό μετασχηματίζουμε το προσωπικό μας σύμπαν; 

Πιόνια ή πρωταγωνιστές, σε έναν αέναα καμπυλωμένο χωροχρόνο, σε σκηνές που μπλέκονται, οι ήρωες αλλοιώνονται, μεταφέρονται χωροχρονικά, μπερδεύονται και μας μπερδεύουν.  Αναζητούν την αξία της στιγμής, γιατί εκεί βρίσκεται κρυμμένη η υπερπραγματικότητα, στις καθημερινές στιγμές, στο παιχνίδι της ζωής του ανθρώπου. Σε έναν τέτοιου είδους σεναριακό καμβά, σκηνογραφείται ένας χώρος, που η σημασία του δεν είναι στα φυσικά στοιχεία που τον απαρτίζουν, αλλά στις προεκτάσεις και τις αντιστοιχίες του εσωτερικού κόσμου των πρωταγωνιστών.  Ταξιδιώτες, λοιπόν, σε ένα ταξίδι που θα είναι πολύ διαφορετικό μετά «τις αλλοιώσεις και τις παρεμβολές του χρόνου… ένας περίπλους, που μπορεί να είναι ταυτόχρονα στο μέλλον και το παρελθόν». (Οδυσσέας Ελύτης, Ο κήπος με τις αυταπάτες, Ύψιλον, Αθήνα 1995, σ. 64)

Το ταξίδι της ταινίας δεν έχει τελειώσει. Αναμένεται να συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ στην Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό, πριν να κυκλοφορήσει διαδικτυακά. Το trailer της ταινίας μπορεί κανείς να το δει στην παρακάτω διεύθυνση:  https://www.youtube.com/watch?v=BIdSCdfY8p0 , ενώ πλήρες φωτογραφικό υλικό των γυρισμάτων της ταινίας υπάρχει στο blog των Φλώρων Εικαστικών:

https://floroieikastikoi.blogspot.gr/2016/05/1.html#more  https://floroieikastikoi.blogspot.gr/2016/05/2_19.html#more https://floroieikastikoi.blogspot.gr/2016/05/3_21.html#more