Όταν ερωτοτροπείς με το εικαστικό βλέμμα στη σχεδία της καθημερινότητας. Της Κατερίνας Καρούλια

Πώς μπορεί κάποιος που διαβιεί σε μια μικρή επαρχιακή πόλη να οραματίζεται την δράση και την ενεργό παρουσία του στην εικαστική σκηνή του σήμερα; Ακόμα να θέτει στόχο την συνέργεια, τη δημιουργική αλληλεπίδραση και την εύρεση κοινών τόπων μεταξύ καλλιτεχνών και δημιουργών της πόλης του με όμορες πόλεις και όχι μόνο;

Κι όμως η κυρία Βίκυ Παπατζίκου φέτος συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και δράσης στον καλλιτεχνικό χώρο της Βέροιας με την λειτουργία της ομώνυμης γκαλερί . Η 10^η έκθεση « Μικρή φόρμα» που οργανώνεται κάθε Δεκέμβριο ανελλιπώς από τα εγκαίνια έναρξης της γκαλερί το 2006 μέχρι και σήμερα έρχεται να δώσει μια νότα αισιοδοξίας στις εσωτερικές αναζητήσεις της ψυχής μας.

Έχει αποδειχτεί ότι πρόκειται για μια πρωτότυπη δράση εξωστρέφειας στο χώρο της ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής, φωτογραφίας που δίνει την ευκαιρία  συνεργασίας και συνύπαρξης σε μια ισότιμη σχέση, καταξιωμένων καλλιτεχνών με διεθνή ίσως δράση, των καθηγητών των Σχολών Καλών Τεχνών της χώρας μας, των φοιτητών των άνω σχολών, αλλά και όσων δεν έχουν εμπλουτίσει το βιογραφικό τους με σπουδές σε κάποια αντίστοιχη σχολή, αλλά αρθρώνουν εικαστικό λόγο κινούμενοι από εσωτερικές αναζητήσεις και ανάγκες τους. Η πολυφωνία που παρουσιάζει η φετινή επιλογή των συμμετεχόντων, η ευρηματική και συνθετική ικανότητα παρουσίασης των έργων τους διευρύνει τις αναζητήσεις του επισκέπτη-προσλήπτη της έκθεσης και τον διευκολύνει στις επιλογές του.

Με την πάροδο των χρόνων πυκνώνει ο αριθμός των συμμετεχόντων. Μέχρι σήμερα 367 οι καλλιτέχνες που δήλωσαν παρόν στην πρόσκληση.

Φέτος συμμετέχουν οι καλλιτέχνες.

Μαρίνα Α. Αλεξάκη-Άγγελος Αντωνόπουλος-Μίνως Αργυράκης –Αναστασία Ασικίδου-Κάτια Βαρβάκη-Βίκυ Βλαχογιάννη-Γιάννης Βούρος- Μανόλης Γιανναδάκης-Τάσσα Γκανίδου –Γιάννης Γούνας-Δημοσθένης Δαββέτας-Αλέξανδρος Δημητριάδης-Διονύσης & Δήμητρα -Γιώργος Ηλιάδης-Ιωάννα Καζάκη-Βασίλης Καρακατσάνης- Κατερίνα Καρούλια-Κάλλη Καστώρη-Βάσω Κατράκη-Γιώργος Κατσάγγελος-Χάρης Κοντοσφύρης-Βίκυ Κορακάκη-Δημήτρης Κουκούδης-Νίκος Κρυωνίδης-Δέσποινα Κωνσταντίνου-Velizar Krstic-Αθηνά Λατινοπούλου-Αγορίτσα Λίτσα-Φώτης Μανδατζής-Νίκος Μανούδης-Αλεξάνδρα Μαράτη-Βάντα Μαυροειδή-Σοφία Μπρατάκη-Γιάννης Μονογιός-Σοφία Ναλμπάντη-Ανδρέας Νικολάου-Αλεξία Ξαφοπούλου-Γιώργος Παναγιωτάκης-Σταύρος Παναγιωτάκης-Μαρία Παναγιώτου-Γιάννης Παπαγιανούλης-Βάσω Πίκου-Μαριλού Προκοπίου-Μανώλης Ρωμαντζής-Μιλτιάδης Σαριγιαννίδης-Κωνσταντίνος Σιδηρόπουλος-Βέρα Σιατερλή-Δήμητρα Σιατερλή-Παναγιώτης Σιάγκρης-Βασίλης Σκυλάκος- Γιάννης Σταμενίτης-Γιάννης Στεφανάκις-Γιώργος Ταξιαρχόπουλος-Νίκος Τερζής-Κωστής Τριανταφύλλου-Μαρία Τριλλίδου-ΓιώργοςΤσακίρης-Κωνσταντίνος Τσακίρης-Φωτεινή Τσακιρούδη-Φωτεινή Χαμιδιελή-Μαρία Χατζημουράτη.


Η έκθεση λειτουργεί από 10 Δεκεμβρίου 2016 έως τις 31 Ιανουαρίου 2017, Αγίου Αντωνίου 26, Βέροια. Τηλ. 23310 70325. galerypapatzikou@gmail.com / www.papatzikoy.gr

 Μία σειρά από έξι μικρά έργα προγλωσσικής μνήμης, ακρυλικά σε μουσαμά και μία μικρή γλυπτική εγκατάσταση από κονιορτοποιημένη ηφαιστειακή λάβα, η συμμετοχή μου στην 10η "Μικρή φόρμα". Ακολουθεί κείμενο τεκμηρίωσης δημιουργίας των έργων  μου.

Ο άνθρωπος στέκεται μετέωρος μπροστά στα όνειρα, τη φαντασία, το λόγο, τη σκέψη, μπροστά δηλαδή σε απροσδιόριστης υφής παρουσίες, που νιώθει να καταλαμβάνουν χώρο μέσα του, χωρίς να μπορεί να καταλάβει την ύλη και τον τόπο τους. Έτσι, αναβλύζει εικόνες, παρέχει το υλικό και την πλοκή τους, υποβαστάζει νοήματα, προειδοποιεί με προαισθήματα, γεννά συναισθήματα, δίνει τόπο στο καλό και το κακό, το "μεγάλο" και το "μικρό".

Ο Σωκράτης στον λόγο του , όπως διασώζεται στα απομνημονεύματα του Ξενοφώντα, αποδίδει τις ιδιότητες της μνήμης, της αίσθησης και της νόησης ως ιδιότητες που ο άνθρωπος κατέχει μέσω της ψυχής του. " Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο την ψυχή για να αναγνωρίζει την ύπαρξη των Θεών, για να προστατέψει τον εαυτό του από την βουλιμία, την δίψα, τη ζέστη, το κρύο, την ασθένεια, ακόμα για να ασκήσει τον εαυτό του στην γνώση και να θυμάται τι είδε, άκουσε και έμαθε."

Ο σύγχρονος άνθρωπος στην μικρή εγκατάσταση μου, φτιαγμένος από  κονιορτοποιημένη ηφαιστειακή λάβα, αναφορά στα γήινα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένος, συλλέγει, φυλάσσει και συναρμολογεί τραύματα, σπαράγματα. Αυτά τα κατάγματα, οι εκδορές και η αποσύνθεση στις επιφάνειες μοιάζει πράγματι να αποτελούν μαρτυρίες μιας τελειότητας που εδρεύει κάπου αλλού, είτε στο μακρινό παρελθόν, είτε σε κάποιον πλατωνικό κόσμο έξω από τον χρόνο. " Είναι ίσως στη φύση των ερειπίων να ενσαρκώνουν τη συγκίνηση προσφέροντας την ελλειπτικότητα τους ως έμβλημα της εποχής μας.», είπε ο Henry Moore. Δηλαδή η ελαττωματικότητα είναι η σφραγίδα της σύγχρονης τέχνης.

 Σε μια αέναη πορεία αυτογνωσίας, ο άνθρωπος αναζητά συνοδοιπόρο σ' έναν τόπο που συνεχώς αλλάζει κάθε φορά που καλείται να πράξει. Ή μήπως αλλάζει ο χώρος ή ακόμα οι ίδιοι οι άνθρωποι;