"Το χρώμα ως πολιτισμός ενός συνόλου" Γιώργος Πανταζής παρουσιάζετε στην ΗΧΩ ΤΩΝ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΩΝ

Κάθε εικαστικός καλείται να θεσπίσει όρια στην τέχνη του. Όταν λέμε όρια εννοούμε τα χαρακτηριστικά που θα δηλώνουν την διακριτή μορφή που θα έχει η εικαστική του αντίληψη. Η σύγχρονη Ελληνική
τέχνη στην παρούσα φάση της βρίσκεται σε ένα νέο μεταίχμιο αναζήτησης αυτών τον ορίων. Το ερώτημα είναι αν ο σύγχρονος Ελληνικός πολιτισμός και η τέχνη που παράγεται τώρα μπορεί να οριστεί και να οριοθετηθεί αποκτώντας χαρακτηριστικά. Ποια η σχέση της με την παγκόσμια τέχνη και ποια η θέση μας σε αυτήν την τεράστια εικαστική συνομιλία. Οι νέοι καλλιτέχνες που βγαίνουν από τις σχολές καλών τεχνών κατά πόσο πέρα από την προσωπική τους εικαστική ταυτότητα ψάχνουν και την εικαστική ταυτότητα σε ένα πιο ευρύτερο και σφαιρικό πλαίσιο; Διότι αυτός είναι ο πολιτισμός ενός συνόλου. Γνωρίζοντας τον εαυτό μας δομούμε και τις σχέσεις με τους γύρω μας και έτσι χτίζεται και οριοθετείται μια ιδέα. Ένα όριο που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι η απλότητα/δωρικότητα και ειλικρίνεια των σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών ως προς το υλικό και το περιεχόμενό τους. Απλές σκέψεις , λαϊκές σκέψεις που ενυπάρχουν στο σύνολο και σώμα της κοινωνίας μετατρέπονται χάρη στην εικαστική ειλικρίνεια της σύγχρονης ελληνικής τέχνης σε ιδεολογική οντολογία παράγοντας ριζική κουλτούρα, που επιβιώνει αβίαστα και υπάρχει στον ψυχισμό και θεώρηση του κάθε πολίτη. Άρα, η σύγχρονη ελληνική Τέχνη μπορεί να οριστεί ως η τέχνη, η οποία πρωταγωνιστής δεν είναι αυτός που παράγει το έργο, αλλά η ίδια η κοινωνία που γέννησε με τις ιδιαιτερότητές της τον άνθρωπο αυτόν. Έτσι το κάθε χαρακτηριστικό γνώρισμα του οποιουδήποτε σύγχρονου Έλληνα καλλιτέχνη, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι αυτή η απλή λαϊκή λεπτομέρεια της ζωής των γύρων του, που ο ίδιος άθελά του την ρίζωσε ως παγκόσμια αλήθεια μέσα στο πέρας της ζωής του.

Γιώργος Πανταζής.