Αλεξίου Γεωργία Πτυχιακή εργασία 2015 "Τα δύσβατα του μυαλού"

                                                     

Έρευνα πτυχιακής

ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ

Αρχαίοι Έλληνες- στην πρώιμη ιατρική τους ορολογία ονομάζουν εγκέφαλο ότι βρίσκεται μέσα στο κεφάλι

Αριστοτέλης- κέντρο συναισθημάτων και μνήμης βρίσκεται στην καρδιά

Αναγέννηση- διαπιστώνεται για πρώτη φορά ότι το επίκεντρο της σκέψης βρίσκεται στο κεφάλι

19ος αιώνας- πρώτα βήματα για την κατανόηση της λειτουργίας του μυαλού

1930- επικρατεί η άποψη πως το μυαλό λειτούργει σαν απλή μηχανή που δέχεται κ επεξεργάζεται ελαφρώς κάποιες πληροφορίες για να μας δώσει το αντίστοιχο αποτέλεσμα

1950- γίνεται αντιληπτή η πολυπλοκότητα που μυαλού

Γενικά  οι γνώσεις για το ανθρώπινο μυαλό ήταν πολύ περιορισμένες. Μετά την ανακάλυψη του μικροσκοπίου 1950 και άλλων ισχυρών μηχανημάτων μετρήσεων, ανακάλυψαν ότι το μυαλό δεν είναι μια συμπαγής μάζα, αλλά αποτελείται από εκατομμύρια μικροσκοπικά κύτταρα και διχοτομείται σε 2 ημισφαίρια που το καθένα έχει τις δικές του λειτουργίες.

Μέχρι και σήμερα ο εγκέφαλος παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα για την επιστήμη και μια από τις κύριες προκλήσεις για τους ερευνητές. Παρόλα αυτά με μια γενική ματιά ο εγκέφαλός μας αναπτύσσεται και δομείται σύμφωνα με ένα γενετικό σχέδιο (DNA) που υπάρχει στα γονίδιά μας και είναι κοινό για όλους τους ανθρώπους. Ένα σχετικά ομοιογενές σύνολο κυττάρων δημιουργεί νευρώνες σε διαφορετικές αλλά διακριτές περιοχές του εγκεφάλου, με στόχο διαφορετικές δεξιότητες. Τα θεμέλια της συμπεριφοράς μας έγκειται στη δημιουργία των διαφορετικών νευρώνων, στις διασυνδέσεις τους και στην αλληλοσυνδέσει των περιοχών του εγκεφάλου. Η κληρονομικότητα επηρεάζει ένα 25% τη διαμόρφωση της προσωπικότητας, ενώ το 75% αυτού που τελικά γινόμαστε, εξαρτάται από αλληλεπιδράσεις με το περιβάλλον. Η ατομικότητά μας, η προδιάθεσή μας, οι φυσιολογικές ή μη, συμπεριφορές μας καθώς και οι διαταραχές, οι ασθένειες, η δημιουργικότητα και κυρίως η χαρά για τη ζωή, εξαρτώνται από τη λειτουργία του εγκεφάλου μας και τη σωστή συνεργασία των πέντε βασικών τμημάτων του εγκεφάλου που είναι :

-τα ημισφαίρια - αριστερό ᾽᾽ η λογική ῾᾽ και το δεξί ῾῾ η διαίσθηση ῾᾽

-το μεσολόβιο – μια πυκνή δέσμη νευραξόνων που επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των δυο ημισφαιρίων

-η αμυγδαλή –  είναι ο αδένας του φόβου και της προφύλαξης που κάνει τον άνθρωπο να φουντώνει στα καλά καθούμενα, καθώς δεν έχει εξελιχθεί απ την πρωτόγονη δόμηση της

- ο ιππόκαμπος – ο επιλογέας της μνήμης, των συναισθηματικών καταγραφών, της επεξεργασίας των πληροφοριών και κυρίως το όργανο που φτιάχνει νέα εγκεφαλικά κύτταρα, δηλαδή νέους νευρώνες

ΜΝΗΜΗ

Kατά την Ελληνική Μυθολογία η Μνημοσύνη υπήρξε θυγατέρα του Ουρανού και της Γης. Ο Ζευς, ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, παντρεύτηκε με την Μνημοσύνη και μαζί απέκτησαν τις εννέα Μούσες. Οι Μούσες θα αποτελέσουν τις προστάτιδες θεότητες όλων των μαθήσεων και όλων των πνευματικών έργων του Αρχαίου Κόσμου. Κάθε αρχαίος αλλά και αρκετοί σύγχρονοι συγγραφείς, ποιητές, φιλόσοφοι, ιστορικοί, επιστήμονες, επικαλούνται τις πανέμορφες Μούσες, για να τους εμπνεύσουν, και να μπορέσουν να φέρουν σε πέρας το δικό τους έργο. Ουσιαστικά πρόκειται για μία προσπάθεια ανάκλησης και επαναφοράς της αρχέγονης μνήμης του ανθρώπου

«Μνήμη ονομάζουμε την διατήρηση των παραστάσεων και ανάμνηση την ανάπλασή τους. Οι άνθρωποι δεν ανήκουν όλοι στον ίδιο τύπο. Άλλοι είναι μνημονικοί και άλλοι αναμνηστικοί. Οι βραδείς στην σκέψη είναι κατά το πλείστον πιο μνημονικοί, ενώ οι ταχείς και ευμαθείς είναι αναμνηστικώτεροι. Η μνήμη διαφέρει απ’ την φαντασία κατά το ότι είναι κίνηση της αισθήσεως η διανοίας που ενεργεί. Άλλωστε τ’ αποτελέσματα της μιας και της άλλης κινήσεως τα λέμε φαντάσματα (είδωλα η εικόνες).Και η φαντασία είναι σαν μία ζωγραφιά, που συνθέτει η ψυχή».(Στοβαίος, «Ανθολόγιων», Αριστοτέλους, «Περί Μνήμης».)

Όλοι μοιραζόμαστε ένα μαζικό ασυνείδητο νου, διαμορφωμένο από τις μνήμες και τα πρότυπα συμπεριφοράς σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Από εδώ πηγάζουν πράγματα όπως οι αρχέγονοι φόβοι και ο μυστικισμός.

Karl Jung

Η μνήμη δεν είναι μόνο το αποτύπωμα του παρελθόντος πάνω μας. Είναι αυτό που φυλάει ότι είναι σημαντικό από τις πιο βαθιές ελπίδες και τους πιο βαθιούς φόβους μας.

Rollo May

Κάθε πάθος συνορεύει με το χαώδες, αλλά το πάθος του συλλέκτη συνορεύει με το χαώδες της μνήμης.

Walter Benjamin

Όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούμε με τον όρο μνήμη, αλλά μας είναι δύσκολό να το ορίσουμε ακριβώς έτσι οι ειδικοί την διαχωρίζουν σε δύο πολύ βασικές κατηγορίες μνήμης είναι η Μακρόχρονη, η Βραχύχρονη και τα παρακλάδια τους.

-Μακρόχρονη μνήμη είναι αυτό το είδος μνήμης το οποίο μας επιτρέπει να αποθηκεύουμε πληροφορίες για ένα χρονικό διάστημα διάρκειας μερικών λεπτών έως και πάρα πολλών δεκαετιών ή ακόμη και για πάντα.

-Βραχύχρονη μνήμη είναι  η μνήμη που διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα και μας βοηθάει να σκεφτόμαστε πάνω σε κάποιο έργο στο οποίο δουλεύουμε κάθε δεδομένη στιγμή.

- Αισθητηριακή η οποία έχει την μικρότερη διάρκεια ζωής, αποθηκεύει αισθητηριακά δεδομένα για λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου, ίσα-ίσα όσο χρειάζεται έως ότου χρησιμοποιηθούν από ανώτερα εγκεφαλικά κέντρα. Ουσιαστικά πρόκειται για τον προθάλαμο πριν την εισαγωγή δεδομένων στην Βραχύχρονη Μνήμη, η οποία είναι ο αντίστοιχος προθάλαμος της Μακρόχρονης Μνήμης.

-Διαδικαστική μνήμη αναφέρεται σε αυτό το είδος μακρόχρονης μνήμης που μας επιτρέπει να θυμόμαστε κάποιες αυτοματοποιημένες κινήσεις ή γενικότερες ρουτίνες, χωρίς να ανακαλούμε συνειδητά τις πληροφορίες αυτές

-Σημασιολογική μνήμη αυτό το είδος μνήμης μας επιτρέπει να αποθηκεύουμε διάφορες πληροφορίες για τον κόσμο γύρω μας κυρίως για “ψυχρά” πακέτα πληροφοριών που απλά υπάρχουν στην μνήμη μας και ανακαλούνται συνειδητά όποτε τα χρειαστούμε.

-Επεισοδιακή μνήμη είναι η τρίτη υποκατηγορία της μακρόχρονης μνήμης , η επεισοδιακή μνήμη , αφορά μνήμες που έχουμε αποθήκευση σχετικά με την ζωή μας, όπως τι φάγαμε εχθές, μια όμορφη εκδρομή που κάναμε πριν 8 χρόνια, ένα ταξίδι

ΑΝΑΜΝΗΣΗ

- Σωκράτης: η μάθηση είναι ανάμνηση, δηλαδή κάθε τι, το οποίο ανακαλύφθηκε και μαθεύτηκε απ’ τους ανθρώπους σε κάποια παλαιότερη χρονική στιγμή, έχει αποτυπωθεί σαν σφραγίδα στο D.N.A. των κυττάρων μας

-Πλάτωνας :η έννοια της ανάμνησης είναι ο απαραίτητος εκείνος παράγοντας, που θα μας βοηθήσει στην κατανόηση της γνώσης.

- Αριστοτέλης  κάθε άνθρωπος είναι εφοδιασμένος με δύο μνήμες, οι οποίες λειτουργούν με αντίθετο τρόπο η μία προς την άλλη. Η πρώτη μνήμη ονομάζεται «απλή μνήμη» και η δεύτερη μνήμη ονομάζεται «ανάμνηση».

Υπάρχει λοιπόν η απλή μνήμη του νου (μνήμη) με κέντρο λειτουργίας τον εγκέφαλο και η μνήμη της ψυχής (ανάμνηση) με κέντρο λειτουργίας την καρδιά μας. Υποστηρίζει ότι κάθε άνθρωπος έχει αποθηκευμένες στην μνήμη της ψυχής του το σύνολο των γνώσεων που έχει αποκτήσει σε όλες τις μέχρι τώρα ενσαρκώσεις του.

Δυστυχώς όμως, αυτές τις υπερπολύτιμες γνώσεις δεν μπορεί να τις χρησιμοποιήσει, για τον πολύ απλό λόγο, ότι δεν έχει μάθει να έρχεται σε επαφή με την μνήμη της ψυχής του, αφού όπως είπαμε, είμαστε «προγραμματισμένοι» να χρησιμοποιούμε αποκλειστικά την μνήμη του νου μας. Ο έξυπνος άνθρωπος χαρακτηρίζεται από την αυξημένη ταχύτητα της σκέψης του, γεγονός που μπορεί να το κατορθώσει μόνο αν καταφέρει να έρθει σε επαφή με την ανάμνηση της ψυχής του.

Φρόιντ :Οι υστερικοί υποφέρουν κυρίως από τις αναμνήσεις.

Salvador Dali:Κάθε συμμετοχή σημαίνει τη γέννηση μιας ανάμνησης.

Ανάμνηση = ενθύμηση = η δύναμη του αναμιμνήσκεσθαι = η ικανότητα του εγκεφάλου να ανακαλεί στη συνείδησή μας προηγούμενα ψυχικά συμβάντα εκουσίως, λειτουργία αποκλειστικά ανθρώπινη. Αυτή είναι και η διαφορά της απ’ την μνήμη, ο μηχανισμός της οποίας φέρνει ακουσίως στην συνείδησή μας προηγούμενα ψυχικά συμβάντα, που συνέβησαν στην ζωή μας.

Διαταραχές Μνήμης

-Αναδρομική αμνησία ο πάσχων δεν μπορεί να ανακαλέσει μνήμες που έλαβαν χώρα πριν την έναρξη της διαταραχής, αλλά παρόλα αυτά δεν έχει χάσει την ικανότητά του να διαμορφώνει νέες μνήμες. Σε αυτή την περίπτωση αμνησίας η μνήμη που επηρεάζεται περισσότερο είναι η Σημασιολογική Μνήμη και όχι η Επεισοδιακή, πράγμα που σημαίνει πως το άτομο είναι σε θέση να γνωρίζει βασικές πληροφορίες για τον εαυτό του. Τα πιο συνήθη αίτια της αναδρομικής αμνησίας είναι ο τραυματισμός του κεφαλιού (και κατ’ επέκταση του εγκεφάλου) και το εγκεφαλικό επεισόδιο, γεγονότα τα οποία δημιουργούν βλάβη στις εγκεφαλικές περιοχές που είναι υπεύθυνες για την αποθήκευση των μνημών με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η ανάκλησή τους

-Προχωρητική αμνησία  ο ασθενής θυμάται τα πάντα πριν την έναρξη της αμνησίας, αλλά δεν μπορεί να δημιουργήσει νέες μνήμες. Σε αυτή την περίπτωση συνήθως οι ασθενείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν την Βραχύχρονη Μνήμη τους, αλλά οι πληροφορίες δεν αποθηκεύονται ποτέ στην Μακρόχρονη Μνήμη, με αποτέλεσμα να χάνονται μετά από λίγα λεπτά.

-Γενικευμένη αμνησία το άτομο έχει σχεδόν ολοκληρωτική απώλεια μνήμης, συμπεριλαμβανομένης της Σημασιολογικής και της Επεισοδιακής. Σε αυτή την περίπτωση ο πάσχων αδυνατεί να ανακαλέσει ακόμη και βασικές αυτοβιογραφικές πληροφορίες (ποιος είναι, που γεννήθηκε, ποιοι είναι οι γονείς του κ.α.). Το ευχάριστο με την γενικευμένη αμνησία είναι πως συνήθως διαρκεί από λίγες ώρες έως λίγες ημέρες, καθώς σταδιακά οι μνήμες αρχίζουν και επανέρχονται. Τα αίτια αυτής της αμνησίας παραμένουν γενικά άγνωστα, αλλά σχετίζονται με το βίωμα πολύ τραυματικών εμπειριών και την ύπαρξη έντονου άγχους

-Αποσυνδετική αμνησία το άτομο κρατάει ανέπαφες τις μνήμες από το παρελθόν του, αλλά χάνει όλες τις πληροφορίες που σχετίζονται με ταυτότητά του. Έτσι, ο πάσχων παρόλο που ξέρει τα πάντα για όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν, δεν γνωρίζει ποιος είναι. Και σε αυτή την περίπτωση τα αίτια επικεντρώνονται κυρίως σε τραυματικά γεγονότα και ύπαρξη έντονου άγχους

-Αλτσχάιμερ είδος γεροντικής άνοιας

-Σύνδρομο Κορζακώφ είδος άνοιας που οφείλεται κυρίως στην χρόνια κατανάλωση αλκοόλ ανάμεσα σε άλλα συμπτώματα αναπτύσσουν και προβλήματα ανάκλησης μνημών από την Μακρόχρονη Μνήμη αλλά και προβλήματα διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων της Βραχύχρονης Μνήμης. Στην περίπτωση αυτών των συνδρόμων αυτό το οποίο συμβαίνει είναι πως νεκρώνονται οι νευρώνες μιας εγκεφαλικής περιοχής ή μια ολόκληρη νευρική οδός με αποτέλεσμα την καταστροφή των πληροφοριών ή την ανικανότητα ανάκλησής τους.

-Αμνησία της παιδικής ηλικίας

Σίγκμουντ Φρόιντ: πρότεινε την όρο «αμνησία της παιδικής ηλικίας» και πρότεινε μια αμφιλεγόμενη εξήγηση, σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι απωθούν τις πρώτες αναμνήσεις τους λόγω της ανάρμοστης σεξουαλικής φύσης αυτών των αναμνήσεων.

Μπάουερ: το πιθανότερο είναι ότι τα παιδιά απλά ξεχνούν ταχύτερα επειδή δεν έχουν αναπτύξει τις νευρικές διαδικασίες που συγκεντρώνουν τις πληροφορίες μιας ανάμνησης. Για να αναπτύξει κανείς μια αποτελεσματική αυτοβιογραφική μνήμη, λέει η ερευνήτρια, «πρέπει κανείς να μάθει να χρησιμοποιεί ημερολόγιο και να κατανοεί τι σημαίνουν οι μήνες και οι μέρες της εβδομάδας. Πρέπει επίσης να έχει αναπτύξει την αίσθηση του εαυτού του και να κατανοήσει ότι η οπτική του γωνία είναι διαφορετική από ότι άλλων ανθρώπων».

                                                           Κείμενο τεκμηρίωσης

Η έρευνα μου πάνω στο ζήτημα του εγκεφάλου, της μνήμης και της ανάμνησης με οδήγησε να επιλέξω ως μέσω παρουσίασης της πτυχιακής μου εργασίας την εγκατάσταση. Θεωρώ πως η εγκατάσταση θα με βοηθήσει πιο άμεσα να επικοινωνήσω με τον θεατή-επισκέπτη του μυαλού μου. Ως έντονα εσωστρεφής άνθρωπος επιλέγω να τοποθετήσω τον εγκέφαλο μου σε ένα υπόγειο δίχως επιπρόσθετο φωτισμό πέραν του φυσικού με στοιχεία φθοράς και υγρασίας. Ο χώρος μεταμορφώνεται σε μια προσομοίωση τμημάτων του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μνήμη. Στην ουσία μετατρέπεται σε ένα ασφυκτικό πεδίο-λαβύρινθο της μνήμης, της ζωής, του κενού, του χρόνου και του θανάτου, του ατέρμονου κύκλου δηλαδή. Εκατοντάδες μπαλόνια αντικαθιστούν τη ζωτική λειτουργία του εγκεφάλου καθώς ταυτόχρονα φυλάσσουν μέσα τους χάρτινες παγωμένες αναμνήσεις. Η ανάμνηση είναι θολή από τη φύση της είναι η προθήκη της μνήμης που είναι καταγεγραμμένη ξεκάθαρα . Οι μνήμες που επιθυμούμε να κρατήσουμε αποθηκεύονται στην μακρόχρονη μνήμη μας αλλά πάντα στην προσπάθεια ανάκλησης τους επηρεαζόμαστε από την εκάστοτε ψυχολογική μας κατάσταση και τις ¨προσαρμόζουμε ¨ανάλογα. Στο άσφυκτα αχανές περιβάλλον υπάρχουν μικρά ¨ ξέφωτα ¨ φορτισμένα με πολύ ζωτικές και σταθερές αξίες στον κύκλο της ζωής κάθε ατόμου όπως ο χρόνος που σταματά, ξεκινά, τρέχει η και κοντοστέκετε η σταθερή έννοια της γέννησης με τις πολλαπλές τις ερμηνείες το κουτί που όλοι μας αποθηκεύουμε υλικά και χειροπιαστά αποδεικτικά στοιχειά των στιγμών μας και τέλος το κενό με τους θλιβερούς συμβολισμούς που το συνοδεύουν, απώλεια θάνατος θλίψη κ.α. Σε μία προσπάθεια να ξεγυμνώσω τον εσωτερικό, ανέγγιχτο και απλησίαστο κόσμο μου δημιουργώ ένα παιχνίδι εξερεύνησης μέσα στον ογκώδη ψυχεδελικό λαβύρινθο - εγκέφαλο που έχει δημιουργηθεί. Σκοπός είναι ο ¨εισβολέας¨ έχοντας μία και μοναδική ευκαιρία να προσπαθήσει να ξεσκάψει μια ανάμνηση μου. Με αυτό το τρόπο επιτρέπω στον θεατή να αποκτήσει μια δική του ανάμνηση βασισμένη στη δική μου που του επιτρέπω να δει, δημιουργώντας έτσι ιστορίες σε ένα δικό του προσωπικό πλαίσιο, αλλά ταυτόχρονα δεν θα μπορεί να πάρει την φωτογραφία  μαζί του, διότι θα είναι αναγκαίο να την επιστρέψει πριν την έξοδο του από το χώρο. Αυτό θα πραγματοποιείται με το σκάσιμο ενός μπαλονιού τι φορά, καθώς υπάρχει η πιθανότητα εύρεσης μιας ανάμνησης ή το κενό. Οι φωτογραφίες που θα βρίσκονται μέσα σε ορισμένα  μπαλόνια καθώς και ελάχιστες προσωπικές μου σκέψεις  είναι το τρόπαιο του κάθε επισκέπτη. Παρόλα αυτά θα πρέπει κατά την έξοδο του η φωτογραφία ή οτιδήποτε άλλο βρεθεί να επιστραφεί στο κουτί με τις αναμνήσεις που θα υπάρχει. Το αποτέλεσμα που θα προκύψει από τα σκασμένα μπαλόνια θα είναι η πλήρως φθαρμένη και αλλοιωμένη εικόνα της εγκατάστασης, όπου θα υποδεικνύει τον βανδαλισμό που δέχεται η μνήμη κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να αποσπάσει ένα από τα πιο προσωπικά κομμάτια της.

                                                             

                                                                     Δεύτερο κείμενο

Εγώ. 25 χρόνια ανακατώνομαι στο κόσμο. 25 χρόνια ο κόσμος ανακατώνεται μέσα μου. Κοιμάμαι αργά, πολύ αργά. Ονειρεύομαι δυνατά. Ξυπνώ μουδιασμένη. Διψώ για καφέ και τσιγάρο. Σηκώνομαι ντύνομαι .Αγκαλιάζω την πραγματικότητα. Γελώ. Κλαίω. Πέφτω. Σηκώνομαι. Αγαπάω. Απεχθάνομαι. Γεύομαι .Μαθαίνω. Ξεχνάω. Τρομάζω. Γράφω. Χρωματίζω. Μυρίζω. Αγκαλιάζω. Απορώ. Εξασκώ. Τεμπελιάζω. Ξημερώνει πάλι σβήνω το φως. Και όλα πάλι από την αρχή. Μια καθημερινή διαδρομή. 25 χρόνια και σήμερα . Σου φαίνεται ίδια αλλά σε διαβεβαιώνω κάθε της στιγμή έχει ως μόνιμο παρανομαστή το απρόοπτο. Εσύ με βλέπεις συχνά. Αλλά απλά με κοιτάς επιφανειακά. Εγώ με κοιτώ καθημερινά. Όχι πάντα καθαρά αλλά με κοιτώ. Εδώ που τα λέμε είναι παραπάνω και από δύσκολο. Αυτό το να κοιτάς καθαρά το εγώ σου. Συχνά με πιάνω να το φοβάμαι. Το προσπαθώ όμως. Κλείνω τα στόρια. Απομακρύνομαι από τα πάντα. Κατεβαίνω με αργά και ασταθή βήματα στο υπόγειο μου. Στην αχανή αποθήκη των στιγμών μου. Στο σκοτάδι του ανεξιχνίαστου μυαλού μου.  Εκεί φως δεν ανάβω. Εκεί χαζολογώ με τις ώρες. Εκεί έχω κουβαριασμένα τα πάντα μου. Ότι αγαπώ. Ότι με φτάσε εδώ. Ότι με τρομάζει. Συσκευασμένα σε χιλιάδες προθήκες. Στρογγυλές .Εύθραυστες. Διάφανες. Άλλες μικρές και άλλες μεγάλες. Βαριές. Ανάλαφρες. Έχω μια συλλογή μεγάλη. Θολή, αλλά μεγάλη. Ακατάστατη γιατί όλα μπουρδουκλώνονται στη διαδρομή. Έχω και άλλες τόσες για ότι θα έρθει. Τ' ομολογώ, είναι αμέτρητες οι φορές που ξεχνιέμαι στο χτες. Βουλιάζω στην ταινία μου. Ανασύρω μεθοδικά προθήκες. Εκείνες που με ευλάβεια έχω συλλέξει για να με χτίσω. Μα όσο και να έχω προσπαθήσει να τις κρατήσω ανέπαφες ο χρόνος πάντα τις μουτζουρώνει χρόνος. Αυτός ο καλός .Αυτός ο κακός. Που άλλοτε είναι γοργός και άλλοτε βραδύς. Εσύ πάλι δεν βλέπεις αλλά έχω τόσες άσβηστες στιγμές. Ναι, δεν θέλω εσύ να βλέπεις. Είμαι ταμπουρωμένη. Ναι είμαι εσωστρεφής πολύ. Εδώ φυλάσσω την διαδρομή μου. Στο απόλυτο σκοτάδι μου . Στο απόλυτο φως μου. Δεν είναι για τον καθένα. Αν θες παρόλα αυτά σε προκαλώ. Ωχ, συγνώμη, σε προσκαλώ ήθελα να πω. Έλα μια βόλτα. Σε προειδοποιώ κάνει κρύο εδώ. Μπορεί να νιώσεις και κάποια ασφυξία. Συγχώρα με . Έτσι είμαι εγώ. Αλλά πιστεύω ίσως κάπως έτσι είσαι και εσύ.

                                                   Φωτογραφικό υλικό

  

                                                            Βίντεο πτυχιακής εργασίας