Οι «six free style» σε μια απολαυστική συνέντευξη στη Βέροια

Γιώργος Χατζηγεωργίου

Στην πόλη της Βέροιας και συγκεκριμένα στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών πραγματοποιείται εδώ και μια εβδομάδα η έκθεση έξι νέων ταλαντούχων καλλιτεχνών με τίτλο «six free style». Η έκθεση παρουσιάζει τις ιδιαίτερες εικαστικές ανησυχίες, αναζητήσεις και προτάσεις των έξι αυτών καλλιτεχνών, που απορρέουν από τους προβληματισμούς και τα βιώματα της καθημερινότητας τους και εκφράζονται ως μια νότα αισιοδοξίας. Το kathemera.gr βρέθηκε στο χώρο της έκθεσης με σκοπό να απολαύσει τα δημιουργήματα αλλά και να μάθει περισσότερα για αυτήν την ομάδα των 6 δραστήριων και χαρισματικών νέων.

.

Την συνέντευξη μας την παραχώρησέ η Ίριδα Σπινούλα

Αρχικά, καλωσορίσατε και συγχαρητήρια για αυτήν την υπέροχη έκθεση που πραγματοποιείται στην πόλη μας. Κατά δεύτερον θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτήν την έκθεση;

Καλώς σας βρήκαμε και ευχαριστούμε. Αρχικά, λοιπόν, να πούμε ότι βρισκόμαστε στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στη Βέροια και παρουσιάζουμε μια ιδιαίτερη έκθεση. Είμαστε μια ομάδα από τη Φλώρινα οι «six free style»,  η οποία αποτελείται από είναι έξι άτομα από την Σχολή Καλών Τεχνών και οι έξι είμαστε στο 4ο έτος τελειόφοιτοι και αποφασίσαμε να μπούμε σε όλο αυτό το κλίμα της παραγωγής και της έκθεσης και να γευτούμε την αγωνία τη χαρά και το άγχος…

Η απορία που γεννάται βλέποντας κανείς τα εκθέματα σας είναι πως σας δημιουργήθηκε αυτή η πρωτοβουλία; Γεννήθηκε μέσα από προσωπικές αναζητήσεις σας;

Ακριβώς, θέλαμε να κάνουμε μια έκθεση… μέσα από βιώματα και ανησυχίες της καθημερινότητας. Είμαστε μια παρέα που ο καθένας έχει το δικό του προσωπικό στυλ και ύφος. Η έκθεση δεν έχει συγκεκριμένο θέμα. Η απόφαση ήταν κοινή σχετικά με το γεγονός ότι η έκθεση δεν θα έχει μια συγκεκριμένη θεματικά, ο καθένας στόχος ήταν να δώσει τον εαυτό του. Να βγάζει συναισθήματα στον άλλο,  να τον ακουμπάει όσο μπορεί.

Η τεχνοτροπία των εκθεμάτων παρατηρούμε ότι είναι διαφορετική, υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος;

Ναι, σαφώς,  θέλαμε και προσπαθήσαμε να το καταφέρουμε, να δημιουργήσουμε μια πλήρης έκθεση, να έχει γλυπτά, έργα χαρακτικής, έργα ζωγραφικά. Βέβαια το κοινό θα κρίνει αν τελικά το καταφέραμε…

Θα θέλαμε να μας παρουσιάσετε έναν έναν τους δημιουργούς και την τεχνοτροπία που χρησιμοποιούν ώστε ο κόσμος να τους γνωρίσει λίγο καλύτερα και ίσως να προσπαθήσει να τους καταλάβει κιόλας;

Λοιπόν, οι ομάδα όπως προαναφέραμε αποτελείται από έξι άτομα. Ας ξεκινήσουμε με τη Σόφη Κεβρεκίδου και τα χαρακτικά έργα της τα οποία δηλώνουν το μικρόκοσμο στον οποίον ζει, τα εκθέματα της δηλώνουν πως αυτή τον αντιλαμβάνεται και πως βγαίνουν τα προβλήματα στη ζωή της. Συνεχίζουμε με την Μαρία Ελένη Θαλασσινού όπου η δουλειά της έχει γίνει με πενάκι, συναντάμε και εδώ ένα μικρόκοσμο, όπου για την ίδια είναι προσωπικά βιώματα, και τα έργα της είναι σαν ένα τύπου ημερολόγιο με κλειδάκι…. Ουσιαστικά αν έρθει κάποιος και τα δει από κοντά θα το καταλάβει ότι τα έργα της είναι ένα ημερολόγιο. Μετά συναντάμε τα έργα του Λάζαρου Τσολαρίδη, τα οποία άλλα είναι σε καμβά και άλλα σε μεμβράνη, η θεματική τους έχει να κάνει με τη μετανάστευση, τη νεκρή φύση και τη μοναξιά. Μετά έχουμε την Ίριδα Σπίνουλα, όπου γενικά όλη η δουλεία της είναι με ακρυλικά, έχει να κάνει με ακρυλικό και ακουαρέλα. Συγκεκριμένα, τα παράθυρα και οι πόρτες των εκθεμάτων της έχουν γίνει από ακουαρέλα. Η Ίριδα θέλει να δηλώσει… να δείξει πως ότι μας συμβαίνει στη ζωή μας εμείς το καθορίζουμε αν θα μας επηρεάσει,  επιλέγουμε εμείς τι θα μπει τελικά στη ζωή μας. Συνεχίζουμε με τον Ζάχο Σεργίου, ο οποίος δουλεύει με πενάκι και ακρυλικά, πειραματίζεται με το ανθρώπινο και πιο πολύ με το γυναικείο σώμα, δουλεύει αφαιρετικά.

Να σημειωθεί ότι η έκθεση γίνεται και προς τιμήν του πατέρα του Ζάχου ο οποίος «έφυγε» από κοντά μας και πολλά από τα έργα του Ζάχου υποδηλώνουν την δύσκολη κατάσταση που πέρασε ο δημιουργός. Το έργο του που έχει τίτλο «απόγνωση» αφορά τον πατέρα του. Επίσης, μέσα από το έργο του με τα παιδιά που βγαίνουν μέσα από μια τηλεόραση ουσιαστικά θέλει μας κάνει να ξυπνήσουμε από όλο το παραμύθι της παραπλάνησης που η τηλεόραση καθημερινά μας παρουσιάζει. Όλα είναι προσωπικά βιώματα. Τέλος, είναι ο Νίκος Μάτας,  του οποίου τα δημιουργήματα είναι γλυπτά, ένα άλογο από μάρμαρο και ένα από μέταλλο και πτηνά – φλαμίγκο- από μέταλλο. Ο Νίκος είναι και αυτός αφαιρετικός, δίνει τις απαραίτητες λεπτομέρειες έτσι ώστε η φαντασία να σε οδηγήσει εκεί που θέλεις. Ουσιαστικά, δεν θέλει να δώσει κάτι ρεαλιστικό, θέλει να υπάρχουν κενά που εσύ θα γεμίσεις. Έτσι είναι ένας τρόπος επικοινωνίας και αλληλοσυμπλήρωσης.

Ποίος ήταν ο στόχος των έργων σας;

Όλοι μας θέλαμε να φύγουμε από το ρεαλιστικό, το έτοιμο και το παραστατικό. Θέλαμε ο θεατής να μπει στο κάθε έργο, να δουλέψει τη σκέψη του πάνω στη σκέψη μας. Δεν θέλουμε όμως να δει κάτι καταθλιπτικό αλλά κάτι ανοιχτό και ευχάριστο να έχει μια όμορφη ανάμνηση και σκέψη.

Γενικά η απήχηση του κόσμου ήταν ικανοποιητική;

Η απήχηση και η επαφή με τον κόσμο ήταν θετική. Το ενδιαφέρον δεν εστιάστηκε κάπου συγκεκριμένα, αλλά το αντίθετο, ενδιαφέρθηκε ο κόσμος για όλους τους καλλιτέχνες.

Θα πραγματοποιήσετε άλλη έκθεση;

Ναι στη Λάρισα, έχουμε προγραμματισμένη έκθεση στο Χατζηγιάννειο πνευματικό κέντρο για 8 ημέρες, από 28 Απριλίου έως 5 Μαϊόυ. Έχουμε ένα μήνα δουλειά, καθώς θα παρουσιάσουμε και νέα έργα μας.

Γνωρίζουμε ότι η τέχνη είναι κάτι υποκειμενικό, ποια είναι όμως η πορεία που μπορεί να έχει ένας καλλιτέχνης; Που στοχεύετε; Υπάρχει εμπορικό κομμάτι;

Όντως η τέχνη είναι κάτι υποκειμενικό. Ναι έχουν πουληθεί έργα. Στόχος μιας έκθεσης δεν είναι μόνο να έρθει ο καλλιτέχνης σε επαφή με τον κόσμο αλλά και ο κόσμος να σε βάλει μέσα στο χώρο του. Σκοπός ήταν και η πώληση έργων αλλιώς θα μπορούσαμε να τα δημοσιεύσουμε στο διαδίκτυο και να μπει ο οποιοσδήποτε να τα δει. Σκοπός δεν είναι να κρατάμε τη δουλεία μας για μας σκοπός είναι η δουλεία μας να μπορεί να φύγει και πέρα από εμάς, σε κάποιον που να του αρέσει και να την εκτιμήσει.

Κλείνοντας, η απορία που δημιουργείται σε καιρούς κρίσης είναι, αν υπάρχει κοινό στην Ελλάδα που μπορεί να εκτιμήσει ένα έργο και να αφιερώσει χρήματα για τα το αποκτήσει;

Δύσκολα και λόγο καταστάσεων αλλά υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται, να δει εκθέσεις και να θαυμάσει την τέχνη. Δεν είναι εύκολο όμως να αποκτήσει ένα μεγάλο έργο.

Σας ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στην σταδιοδρομία σας.

Ευχαριστούμε πολύ.

Η συζήτηση μας έκλεισε με έναν ιδιαίτερο τρόπο καθώς ο κόσμος δεν σταματούσε να συγχαίρει τους καλλιτέχνες. Ιδιαίτερη αίσθηση μας έκανε το ενδιαφέρον του κόσμου να μάθει και για την επόμενη έκθεση αυτών των χαρισματικών νέων. Η έκθεση και η συζήτηση ήταν πέρα του δέοντος απολαυστική. Ευχόμαστε και από πλευράς μας καλή επιτυχία στο έργο τους.

πηγή : www.kathemera.gr