Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

Διεστραμμένη παιδικότητα


Όταν ένας καλλιτέχνης βρίσκει σαν αφορμή για να μιλήσει, ένα ή περισσότερα τραγικά
γεγονότα (βλέπε προσφυγικό, περιστατικό στο Ορλάντο, κτλ) και δεν έχει σαν σκοπό του να μιλάει συνεχώς για, και να θίγει αδιάκοπα τον ανθρώπινο ψυχισμό καθώς και τις τραγικότερες αιτίες τέτοιων συμβάντων, εύκολα μπορεί να κατηγορηθεί για στυγνή εμπορικότητα και διαφήμιση στα πλαίσια μιας ρηχής ευαισθητοποίησης. Φτάνει με τα σωσίβια, φτάνει με τα "εικαστικά ρεπορτάζ", ας μιλήσουμε για τις ριζικές αιτίες αυτής της τραγικότητας, ας γίνουμε κάποια στιγμή ουσιαστικοί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου