Στίχοι της Αμαλίας Μπόζι Κεχαγιά

ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ

Πόλη χωρίς σύνορα, κρυσταλλική, πανώρια

στον ορίζοντα μιας χώρας ξεχασμένης

που απ το λήθαργο ζητά να βγει και να ενώσει

ντόπιους αυτόχθονες και ξενικούς

με σπάνια γιατρικά ανέμους ποτισμένους,

αδύναμες καρδιές να δυναμώσει.

Πόλη κρυσταλλική απ΄ το σινιάκι κι απ το πνεύμα

να δώσεις σύνθημα ενωτικό να δώσεις

νόες μηχανικούς να υποτάξεις

σοφίας χείμαρρους να στείλεις

κι όλο το κύμα απ το βορά να σε φωτίσει

να γίνεις Πόλη ένα με τη Γνώση

----------

Μαγιάμπ σε λένε

έρχεσαι από τα βάθη των αιώνων

σε δυσωδίες κι αν κυλίστηκες

πιο πλούσιος σε υφή

έρχεσαι να υφάνεις με την κλωστή σου

το πεπρωμένο της φυλής .

Μαγιάμπ σε λένε.

----------

Λεμονοκυπαρίσσια μου

σα στρατιώτες στη σειρά

ορθώνεστε και στέλνετε

όλη σας την οσμή

τριγύρω στην αυλή.

Λεμονοκυπαρίσσια μου

έτσι που είστε ενωμένα και δεμένα στα κλαδιά

το αεράκι του νοτιά

ίσα που μπορεί και σας κουνά.

----------

Τη μάννα του δε ξέχασε

ο δόλιος Οδυσσέας

ούτε και τον Τηλέμαχο

ούτε την Πηνελόπη

μα πιότερο δε ξέχασε Την Αθηνά τη γλαύκα.

----------

Ο βοσκός στο χωριό

με τ΄αρνιά του πάει βόλτα

Αχ Θεούλη ευλόγα τους

μπόλικα να βρούνε χόρτα.

χορταράκια για τ΄αρνάκια

και για το βοσκό δροσιά .

Άφθονο το γάλα, το τυρί, το βουτυράκι

όλο το χειμώνα στου σπιτιού τη ζεστασιά.

----------

Ο αγοραφοβικός

Βιαστικός και τρομαγμένος

μη τυχόν προλάβει η νύχτα

και τον εύρη μες το δρόμο.

Το τσιγάρο του στο στόμα

το καπνίζει δεν το σβήνει

έχει άγχος όλη μέρα

το κρατάει δεν το αφήνει

΄Αχ ψυχή μου παιδεμένη

άς του δείξουνε το δρόμο

τα αγγελάκια και οι αγγέλοι

αχ ψυχή μου παιδεμένη

ότι και αν έχεις κάνει

σου το συγχωρεί Η Μητέρα

έλα βγές από την πλάνη.

Την ψευδαίσθησή σου πέτα

πέτα και το τσιγαράκι

στη γιορτή της φύσης έλα

και ξαπόστανε λιγάκι.

Άχ της εποχής αρρώστια

πόσοι άνθρωποι τρομάζουν

Θεέ μου δείξε τους το δρόμο

άλλο πια ας μη κοπιάζουν.

Στης Μητέρας την αγάπη

ο άνθρωπος ξαναγεννιέται

κι όλα τα παλιά του πάθη

συγχωρούνται και ξεχνιέται.

----------

Το βράδυ χιόνι, το πρωί έχει φως

έτσι είναι στη Φλώρινα τρελός, ωραίος καιρός .

Τα παιδιά στο πάρκο μπροστά

κτυπούν τη μπάλα παίζοντας

λεν και καμιά βρισιά

αχ οι μεγάλοι έχουν κάνει τη ζημιά.

Και κει το παιχνίδι που δυναμώνει

ξάφνου αρχίζει το χιόνι.

Το βράδυ χιόνι το πρωί έχει φως

έτσι είναι στη Φλώρινα τρελός ωραίος καιρός.

----------

Ο νιός στο φλάουτο

τραγουδά της αγάπης τις λέξεις

και στέλνει τον ήχο

στης κόρης τις πλέξεις

γλυκιά ευωδιά

και κλώνοι που ανθίζουν

πουλιά τραγουδούν

φύλλα θροΐζουν.

Το μυστικό ποιο νάναι για όλα αυτά τάχα

Μήπως του πλάστη Θεού η αγάπη;

Μην είν΄ Της Μητέρας Το άμωμο χέρι;

----------

Το σκυλάκι γαυγίζει

μέσα στη νύχτα

στο απόλυτο κρύο

μέσα στο χιόνι

φυλάει τον αφέντη

και κείνος μονάχα

κονσέρβες του δίνει

για ευγνωμοσύνη.

----------

Ηλιοτρόπιά μου κάθε μέρα ψηλώνετε.

Τον ήλιο πατέρα έχετε

και μάνα τη σελήνη

τη μέρα τρέφεστε με φως

τη νύχτα μ αγιοσύνη

τη μέρα τρώτε ζεστασιά

τη νύχτα τη δροσούλα

τη μέρα σας βλέπουν οι άνθρωποι

τη νύχτα οι αγγέλοι

και μύριους σπόρους βγάνετε

δώρα προς τον πατέρα

να τρώνε όλα τα πλάσματα

να χαίρεται Η Μητέρα.

----------

Πουλιά πέταξαν πέρα δώθε

ήταν θαρρώ σπουργίτες

κι άλλα πουλιά πετάξανε

και ήταν χελιδόνια

κάθουνταν στη γη

χορταίναν με τους σπόρους

κι Η Θεία Χάρη μ΄ευλογούσε

ανοίγοντας το κρανίο μου.

----------

Η αλεπού αλλάζει με τον ήλιο

μα ο ήλιος δεν αλλάζει

μόν γίνεται λαμπρότερος.

------------

Το τριαντάφυλλο άνοιξε

χωρίς να νοιάζεται το άρωμά του ποιος θα πάρει.

κάθε τι που θα πλησιάσει θάναι ιερό

γιατί έχει αγάπη απ΄Το Θεό.