Ο κριτικός και υποστηρικτής του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού Harol Rozenberg το 1952 έγραψε:
«Ο μουσαμάς άρχισε πια να αντιμετωπίζεται... ως πεδίο δράσης και όχι σαν ένας χώρος όπου αναπαράγεται, αναλύεται ή εκφράζεται ένα αντικείμενο, υπαρκτό ή φανταστικό. Αυτό που θα φιλοξενούσε πια ο μουσαμάς δεν ήταν μία εικόνα αλλά ένα γεγονός. Ο ζωγράφος δεν πλησίαζε πια το καβαλέτο του με μια εικόνα στο μυαλό του, η εικόνα τώρα θα ήταν το αποτέλεσμα της συνάντησης των υλικών που είχε μπροστά του».
Παρά τον φαινομενικά τυχαίο χαρακτήρα τα έργα επεξεργάζονται σχολαστικά και υποκύπτουν σε μια ρυθμική διαδικασία. Η κόλλα ρέει πάνω στον μουσαμά, σχηματίζοντας ημικυκλικές ίνες. Το χέρι δείχνει να πράττει από μόνο του τις κινήσεις και οδηγεί το έργο στην τελική του μορφή. Όταν αυτές οι ίνες διασταυρώνονται δημιουργούνται άμορφες κηλίδες, άλλοτε μικρές και άλλοτε μεγάλες. Ένα πλέγμα από εκατομμύρια σωματίδια κόλλας, όπως το σχήμα των αποφυάδων του εγκεφάλου. Με πολλές διακλαδώσεις οι αποφυάδες συνθέτουν μαζί με το κυτταρικό σώμα, τους νευρώνες του εγκεφάλου.
Εγκλωβισμένα σε έναν κυκλώνα κινήσεων σκέψεων και ιδεών, τα χρώματα παίρνουν από μόνα τους το τελικό τους σχήμα και οριστική μορφή. Η χρήση των χρωμάτων δε περιορίζεται μόνο πάνω στην ύλη της κόλλας. Το χρώμα καλύπτει κάποιες ενιαίες με κόλλα επιφάνειες, για την εξισορρόπηση της οπτικής πληροφορίας. Προτεραιότητα ενός έργου είναι η ροή, η πορεία και συνεπώς η κίνηση και όχι το χρώμα. Το χρώμα χρησιμοποιείται ως δευτερεύον στοιχείο που καλύπτει ανάγκες οπτικής ένταξης των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος.
Το υποσυνείδητο ορίζει την εξέλιξη της δημιουργίας των έργων. Μορφές γνωστές αποθηκευμένες στο υποσυνείδητο, οι οποίες είχαν περιπέσει σε λήθη εμφανίζονται ξανά με μια άλλη ακατέργαστη μορφή από την αρχική τους. Έρχονται σαν αναμνήσεις για να θυμίζουν όλα όσα βρίσκονται μέσα μας. Σκέψης, βιώματα που ίσως έχουμε απωθήσει ή ξεχάσει καθημερινά, σημαντικά ή ασήμαντα.
Ως εξέλιξη των έργων, σε ένα μετέπειτα στάδιο η κόλλα απελευθερώνεται από το μουσαμά και ρέει στο χώρο ως ανεξάρτητο τρισδιάστατο γλυπτό.
Φλώρινα 2016
Αφίσα: Γιάννης Βγόντζας
Φωτογραφίες: Αγησίλαος Ρόμπολας και Γιάννης Ρόμπολας
Φωτογραφικό υλικό Πτυχιακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου