Η εμβληματική μορφή του κινηματογράφου, Κριστόφ Κισλόφσκι

Στις 13 Μαρτίου του 1996, αφήνει την τελευταία του πνοή στην Βαρσοβία, από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του 20ου αιώνα, ο Κριστόφ Κισλόφσκι

Ο Κισλόφσκι γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου του 1941 στη Βαρσοβία. Σε ηλικία 16 ετών γράφτηκε σε σχολή πυροσβεστών, την οποία εγκατέλειψε γρήγορα. Το 1965, μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες, γίνεται δεκτός στην Κινηματογραφική Σχολή του Λοντζ και την επόμενη χρονιά γύρισε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του «Tramwaj» (1966). Τρία χρόνια αργότερα ολοκληρώνει τις σπουδές του, έχοντας στο ενεργητικό του τέσσερις ταινίες μικρού μήκους, και στρέφεται προς τα ντοκιμαντέρ.

Με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Personel», κερδίζει και το πρώτο του βραβείο από το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Μανχάιμ. Με την πρώτη του ταινία εντάσσεται στο ρεύμα του κοινωνικού ρεαλισμού, ένα ρεύμα που θα ακολουθήσει και στις επόμενες ταινίες του, όπως «Το Σημάδι», το «Ερασιτέχνης Κινηματογραφιστής», με το οποίο κέρδισε και το Μέγα Βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, το «Η τύχη». Η είσοδος του στον πολιτικό κινηματογράφο, πραγματοποιείται με την ταινία «Δίχως Τέλος» (1984). Ακολουθεί το «Ο Δεκάλογος», το οποίο αποτελείται από 10 ταινίες μικρού μήκους εμπνευσμένες από τις Δέκα Εντολές. Από αυτή τη συλλογή προέκυψαν και οι μεγαλύτερου μήκους εκδοχές του πέμπτου και έκτου επεισοδίου με τον τίτλο «Μικρή Ιστορία για ένα Φόνο» (1988) και «Μικρή Ερωτική Ιστορία» (1988).

Η διεθνής καταξίωση θα έρθει με τις ταινίες «Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα» (1991) και η τριλογία «Τρία Χρώματα: Η Μπλε /Λευκή /Κόκκινη Ταινία» (1993-1994).