Την Παρασκευή στις 3 Ιουνίου
2016 πραγματοποιήθηκε στο Canterbury-UK, διεπιστημονικό συμπόσιο το οποίο διοργανώθηκε
από την Dr
Silke Panse του University for Creative Arts του Canterbury και από
τον Prof
Connal Parsley του Centre of Critical Thought της Νομικής
Σχολής του Kent, στα
πλαίσια της Whitstable
Biennale με θέμα
την Hθική,
την Tέχνη
και την κινούμενη εικόνα.
Το ερώτημα που τέθηκε εξ αρχής ήταν για τον
ρόλο της Hθικής
ανάμεσα στον άνθρωπο-καλλιτέχνη, την τέχνη και τα ανθρώπινα ή μη πρότυπα και
συμμετέχοντες. Αναμφίβολα, η Hθική
συμβάλει στη μορφοποίηση και την παραγωγή του εικαστικού έργου και της εικόνας,
από τον μοντερνισμό μέχρι σήμερα. Θεωρητικοί της Tέχνης και καλλιτέχνες, αλλά και
μελετητές των νομικών σπουδών, εξέτασαν το ρόλο της Tέχνης και της κινούμενης εικόνας στη
δημιουργία ηθικών σχέσεων διαμέσου μιας νέας ματεριαλιστικής, οίκο-πολιτικής
και μέτα-ανθρώπινης σκέψης και πρακτικής. Το συμπόσιο μέσα από το πρίσμα αυτής
της νέας σκέψης, παρακάμπτει τη διαίρεση της ενεργής πράξης της ηθικής και της
αισθητικής θεωρίας και προάγει την έμφυτη ηθική πέρα από τη διαίρεση ανάμεσα
στην ηθική της προσωπικότητας και τις απρόσωπες ιδιαιτερότητες. Χρησιμοποιώντας
φιλοσόφους όπως τους Spinoza, Deleuze, Guattari, Levinas, Nietzsche, Agamben, Grosz, Massumi, Haraway, Plumwood, Blanchot και Nancy, οι διαφορετικές απόψεις κινούνται από τις ανθρώπινες σχέσεις μέχρι τις
μη ανθρώπινες σχέσεις στην προαγωγή μιας οικολογικής και μετανθρώπινης Hθικής με σεβασμό στην Tέχνη.
Τελικά, η επιλογή των
θεμάτων, των αντικειμένων, των προσώπων, της απεικονιζόμενης τοποθεσίας από τον
καλλιτέχνη συνδέεται άμεσα με την Ηθική. Η τέχνη άλλωστε δεν προέρχεται από το
καλλιτεχνικό στούντιο, αλλά από την ίδια τη ζωή, αποτελεί (είναι) και παράγει
ηθική. Η Ηθική και η Τέχνη αλληλεπιδρούν ή και ταυτίζονται, αναμφίβολα όμως η
Τέχνη προσλαμβάνει από την Ηθική, αλλά και την προάγει. Οι προεκτάσεις και οι
πτυχές της σχέσης Τέχνης και Ηθικής ξαφνιάζουν τόσο τον καλλιτέχνη, όσο και τον
ασχολούμενο με τη φιλοσοφία.
Σημείωση: Μέρος των
ανακοινώσεων στο παρακάτω video:
00:00 – 57:20
Jon Kear (Independent Scholar, I)
“A Game that Must be Lost: Intersubjectivity,
Otherness and Ethics in Cezanne’s Cardplayers”
57:20 -1:30:00 Mike Marshall (Artist and Senior Lecturer, University for the Creative arts, UK)
“The perils of Aesthetic Freedom / Being Bad
Can Feel so Good”
1:32:00 – 2:11:00 Mikhail Lylov (Artist, Berlin, D)
Passive Strategy : Two Moments of a Fold
2:11:00 – 2:30:00 Fiona McDonald (Artist, UK)
“Ant-ic Actions – An Experimental Exploration
of the Ethics of Co-production”
2:30:00 – 2:57:00 Phillip Warnell (Filmmaker and Associate Professor, Kingston University, UK)
“Being Held to Account : Writing in the Place
of the Animal”
Συντάκτης κειμένου
Φανάρας Γεώργιος
6ο εξάμηνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου