Ferraù Fenzoni – The Deposition (Μέρος Β’)

Εικ. 1. The Deposition [Η Αποκαθήλωση], c. 1622

Η παρούσα σπουδή είναι η τρίτη σε μία σειρά από τέσσερα σχέδια που έχουν βρεθεί και που προετοίμαζαν το έργο της Αποκαθήλωσης της Faenza. 

 

Το πρώτο αναγνωρίσιμο είναι ένα μεγάλο σχέδιο σε μπλε χαρτί, που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Uffizi. Αναπαριστά τη σκηνή ανεστραμμένη και παρουσιάζει έναν μεγάλο μετωπικό σταυρό στο φόντο. Το δεύτερο σχέδιο είναι μια διπλής όψης μελέτη για τη φιγούρα του Χριστού και βρίσκεται σε ιδιωτική συλλογή. Απεικονίζει την αναστροφή της σύνθεσης: το πρώτο μέρος δείχνει τον Χριστό τοποθετημένο όπως στο σχέδιο στο Uffizi ενώ το δεύτερο μέρος δείχνει την φιγούρα όπως στο παρόν σχέδιο το οποίο παρουσιάζει αρκετές διαφορές από τον τελικό πίνακα όπως είναι η παρουσία του σταυρού. Το τελευταίο από τα τέσσερα σχέδια είναι ένα μικρό σχέδιο που βρίσκεται και αυτό στο Uffizi [Εικ. 3]. Αν και γρήγορα σχεδιασμένο είναι το πιο κοντινό με αυτό στον βωμό. Αυτά τα σχέδια πιθανότατα εκπροσωπούν ένα μόνο κομμάτι από τα προσχέδια για την “Αποκαθήλωση”.

Εικ. 3. Ferraù Fenzoni. The Deposition “Η Αποκάλυψη”, c. 1622 Πένα και καφέ μελάνι. 175 x 127 mm. Φλωρεντία, Gabineto Disegni e Stampe degli Uffizi, inv. 12651 F.

Για τα έργα του ο Fenzoni συνήθως σχεδίαζε έναν μεγάλο αριθμό από συνθετικές μελέτες με πένα και στη συνέχεια μελέτες προσώπου με παστέλ για τις περισσότερες από τις φιγούρες του. Για το λιγότερο σύνθετο έργο του “Ο Άγιος Σεβαστιανός” στην εκκλησία του San Stefano στη Faenza, χρονολογημένο περίπου την ίδια περίοδο με την “Αποκαθήλωση” υπάρχουν το λιγότερο τέσσερεις μελέτες πάνω στη σύνθεση και δύο πάνω στα πρόσωπα.

Λεπτομερώς εκτελεσμένο αυτό το έργο είναι ένα από τα πιο κομψά σχέδια από το δεύτερο μέρος της καριέρας του Fenzoni. Αν και ακόμα ριζωμένος στο μετα-Μανιεριστικό (retardataire Mannerist) στυλ, εξασκήθηκε στη Ρώμη στα τέλη του 1580 πάνω στη δυναμική σύνθεση και σε λεπτομέρειες όπως το σκοτεινό βλέμμα του Ιωσήφ από την Αριμαθέα, που δείχνει τη γνώση του πάνω στους σύγχρονους καλλιτέχνες που δρούσαν στη γειτονική Bologna.

Η “Αποκαθήλωση” είναι ίσως το τελευταίο μεγάλο έργο του Fenzoni. Μετά τα μέσα του 1620 το στυλ του έγινε πιο χαλαρό και μέχρι το τέλος της δεκαετίας σύμφωνα με ένα γράμμα που έστειλε σε ένα συμπατριώτη του στη Ρώμη ο Fenzoni είχε σταματήσει σχεδόν τελείως να ζωγραφίζει μιας και του είχε “στερηθεί σχεδόν ολοκληρωτικά η όραση”.

Απο το βιβλίο:

Powell, T. K. (2012). Capturing the Sublime: Italian Drawings of the Renaissance and Baroque. Art Institute of Chicago.

Κείμενο: Nicolas Schwed

Μετάφραση: Αντώνης Παππάς (9ο Εξάμηνο)