Μπορεί να λειτουργήσει εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος δίπλα σε αρχαιολογικό χώρο; Μπορείτε να φανταστείτε ένα λατομείο δίπλα σε βυζαντινή εκκλησία του 16ου αιώνα; Μια επιχείρηση εμπορίου γεωργικών μηχανημάτων μέσα σε έναν ιστορικό τόπο - αρχαιολογικό χώρο;
Με τον ισχύοντα αρχαιολογικό νόμο που προβλέπει την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς όχι.
Ο κίνδυνος όμως να δούμε τα παραπάνω παραδείγματα ως σενάρια που μπαίνουν σε δράση είναι ορατός αν δεν γίνουν οι κατάλληλες τροποποιήσεις στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο που κατατέθηκε την Παρασκευή στη Βουλή και το οποίο υπέγραψαν οι υπουργοί Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Οικονομικών και Πολιτισμού και Αθλητισμού, λέει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων.
Η πρόεδρος του ΣΕΑ επισημαίνει στο tvxs.gr πως ... «Το σχέδιο νόμου 'Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις' αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα μια μακράς σειράς νομοθετημάτων τα τελευταία χρόνια στην κατεύθυνση της παράκαμψης και συρρίκνωσης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και του «ψαλιδίσματος» του Αρχαιολογικού Νόμου, στο όνομα πάντα της «ανάπτυξης».
Πηγές του Υπουργείου Πολιτισμού λένε πάντως πως εξετάζουν τις ενστάσεις των αρχαιολόγων οπότε ενδεχομένως τις επόμενες ημέρες να σας ενημερώσουμε για τις σχετικές τροποποιήσεις. Για την ώρα φωτίζουμε με το ρεπορτάζ μας τα επίμαχα άρθρα για τα οποία οι αρχαιολόγοι ζητούν τροποποιήσεις.
Ο ΣΕΑ επισημαίνει πως το νέο νομοσχέδιο δίνει το πράσινο φως στους επενδυτές να προχωρούν στην εκμετάλλευση χώρων χωρίς την άδεια πλέον της αρχαιολογικής υπηρεσίας.
Το νομοσχέδιο επίσης, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους αμφισβητεί την αρχαιολογική υπηρεσία και με άλλους τρόπους καθώς η αρμοδιότητα για τον προσδιορισμό περιοχών αρχαιολογικού ενδιαφέροντος περνά στους Δήμους, με τα Τοπικά Συμβούλια Μνημείων να έχουν το δικαίωμα μίας απλής εισήγησης. Παύει δηλαδή να ισχύει, στην πράξη, ο αρχαιολογικός νόμος και η υποχρέωση εγκρίσεων από την Αρχαιολογική Υπηρεσία για κάθε είδους οικονομική δραστηριότητα.
Το βασικό αίτημα των αρχαιολόγων είναι λοιπόν η τροποποίηση του άρθρου 1 παράγραφος 3 που γράφει:
Η εφαρμογή των διατάξεων της πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας καθώς και των διατάξεων για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων δεν θίγεται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
Στο άρθρο αυτό ενώ προβλέπεται η προστασία του περιβάλλοντος δεν προβλέπεται εκείνη του πολιτισμικού περιβάλλοντος.
«Χωρίς καμιά δόση υπερβολής και κινδυνολογίας θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο σ/ν καταργεί ουσιαστικά τις αρμοδιότητες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και τον Αρχαιολογικό Νόμο (Ν.3028)» μας λέει η πρόεδρος του ΣΕΑ Όλγα Σακαλή. «Κι αυτό διότι, όπως τονίσαμε στην επιστολή του ΣΕΑ προς την υπουργό, περιέχει διατάξεις άκρως επικίνδυνες για την προστασία των αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων. Η κατάργηση της αρχαιολογικής νομοθεσίας είναι ενδεικτικό ότι προαναγγέλλεται σχεδόν πανηγυρικά στο πρώτο άρθρο του σ/ν, όπου, σε αντίθεση με την πολεοδομική και περιβαλλοντική νομοθεσία, η αρχαιολογική δεν εξαιρείται από την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου! Το άρθρο 24 του Συντάγματος αντιμετωπίζει την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος ως ένα ενιαίο σύνολο. Θεωρούμε λοιπόν πως είναι συνταγματικά επιβεβλημένο να προστεθεί και η εξαίρεση της αρχαιολογικής νομοθεσίας. Οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση, είναι εκ του πονηρού και θα έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος και άρα την υποβάθμιση του περιβάλλοντος εν γένει. Αν δεν προστεθεί η αρχαιολογική εξαίρεση, το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου τινάζει στον αέρα όλο το σύστημα προστασίας των αρχαιοτήτων» τονίζει.
Οι αρχαιολόγοι ζητούν επίσης όσον αφορά στο άρθρο 3 την προσθήκη της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς ως κριτηρίου για την υπαγωγή ορισμένης δραστηριότητας σε διαδικασία προηγούμενης γνωστοποίησης ή έγκρισης.
Θεωρούν απαραίτητο τα ΠΔ να βγουν με συμμετοχή του ΥΠΠΟΑ για να εξασφαλιστεί η προστασία των αρχαιοτήτων και όσον αφορά ζητούν να προστεθεί το πολιτιστικό περιβάλλον στα κριτήρια εξειδίκευσης της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος (άρθρο 5 παράγραφος 2)
Αν δεν προστεθεί η εξαίρεση του αρχαιολογικού νόμου στο άρθρο 1 ή αν δεν υπάρχει συμμετοχή του ΥΠΠΟΑ στα σχετικά ΠΔ/ΚΥΑ, υπάρχει ο κίνδυνος να καταρρεύσει όλο το σύστημα προστασίας του πολιτιστικού περιβάλλοντος, αφού σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 5 «.... δεν απαιτείται η λήψη αδειών που προβλέπονται στην κείμενη νομοθεσία ως αναγκαίες για τη λειτουργία της δραστηριότητας στο χώρο άσκησής της». Αρα εν δυνάμει καταργείται και η έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Σε σχέση με το άρθρο 7 οι αρχαιολόγοι τονίζουν πως πρέπει να προστεθεί το πολιτιστικό περιβάλλον στα κριτήρια υπαγωγής μιας δραστηριότητας σε καθεστώς έγκρισης. Διαφορετικά, καθίσταται σαφές (στις παρ. 1 και 4) ότι τα σχετικά ΠΔ μπορούν να τροποποιούν τις ισχύουσες διατάξεις (άρα και τις διατάξεις της αρχαιολογικής νομοθεσίας) και ότι αν δεν προβλέπεται η λήψη άδειας από την αρχαιολογική υπηρεσία στην ΚΥΑ ως αναγκαία για τη λειτουργία της δραστηριότητας στο χώρο άσκησής της καταργείται.
Εξαιρετικά επικίνδυνη θεωρούν και τη διάταξη του άρθρου 16.
Σύμφωνα με αυτήν, τα ΠΔ και οι ΚΥΑ που είναι απαραίτητες για την υπαγωγή των εκατοντάδων οικονομικών δραστηριοτήτων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου σε καθεστώς γνωστοποίησης και έγκρισης πρέπει να έχουν εκδοθεί μέσα σε 2 χρόνια (μέχρι 31.12.2018). Μετά την ως άνω ημερομηνία κάθε άδεια, βεβαίωση, πιστοποιητικό κλπ που δεν έχει προβλεφθεί με αυτά τα ΠΔ και τις ΚΥΑ, καταργείται. Η συγκεκριμένη διάταξη ούτε λίγο ούτε πολύ κάνει τη χώρα ένα απέραντο ξέφραγο αμπέλι, λέει ο ΣΕΑ. Σε κάθε περίπτωση η διάταξη αυτή καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την εξαίρεση της αρχαιολογικής νομοθεσίας στο άρθρο 1, γιατί σε περίπτωση που δεν έχει βγει κάποιο ΠΔ ή ΚΥΑ, ή έχει βγει αλλά δεν προβλέπει την έγκριση/άδεια της αρχαιολογικής υπηρεσίας, τότε αυτή καταργείται.
ΠΗΓΗ: http://tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου