Ferraù Fenzoni – The Deposition (Μέρος Α’)

Εικ. 1. The Deposition [Η Αποκαθήλωση], c. 1622

c. 1562 Faenza 1645

Φτιαγμένο με κιαροσκούρο, αυτό το δυναμικό σχέδιο [Εικ. 1], είναι είναι μία από τις αρχικές μελέτες για των μεγάλων διαστάσεων πίνακα του Ferraù Fenzoni “Η Αποκαθήλωση” (The Deposition) [Εικ. 2] ο οποίος βρίσκεται αυτή την στιγμή στην Pinacoteca Comunale στην Faenza.

Εικ. 1. The Deposition [Η Αποκαθήλωση], c. 1622

  

[Πένα και καφέ μελάνι, πάνω από μαύρη κιμωλία και απόδοση του φωτός με λευκό γκουάς (εν μέρη οξειδωμένο) σε καφέ τεντωμένο χαρτί τοποθετημένο πάνω από ανοιχτό καφέ τεντωμένο χαρτί. (404 x 299 mm)]

Το έργο ζωγραφίστηκε με σκοπό να τοποθετηθεί στον κεντρικό βωμό στο προσωπικό παρεκκλήσι του καλλιτέχνη, το οποίο απέκτησε στην εκκλησία της Santa Cecilia στην Faenza μετά από κάποια πράξη του στις 14 Νοεμβρίου, 1622.

Ήδη εκείνη την περίοδο ο καλλιτέχνης πιθανότατα να ήταν ένας από του πιο διακεκριμένους πολίτες της πόλης. Γύρισε εκεί το 1599 μετά από μια λαμπρή αλλά σύντομη καριέρα στη Ρώμη κατά την περίοδο του Πάπα Sixtus V (r. 1585-90) και ύστερα από μερικά προσοδοφόρα χρόνια δουλεύοντας για τον Επίσκοπο Angelo Cesi στην Todi στην Umbria. Πίσω στην Romagna πολύ σύντομα εξελίχθηκε στον πρώτο ζωγράφο της περιοχής, δημιουργώντας μεγάλα έργα για πολλές από τις εκκλησίες της πόλης του αλλά και της περιοχής.

Οι συνθέσεις του Fenzoni από εκείνη την περίοδο χαρακτηρίζονται από τον έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα επηρεασμένα από τα διδάγματα της Αντιμεταρρύθμισης.

Η σύνθεση της “Αποκαθήλωσης” είναι συμμετρική και όπως ήταν τυπικό για τον Fenzoni στην μετέπειτα φάση του, υπερπληθής, επιδεικνύοντας ένα έντονο συναίσθημα κενοφοβίας (horror vacui). Υποβασταζόμενος από τον Ιωσήφ από την Αριμαθέα και τον Νικόδημο, ο Χριστός μεταφέρεται στον τάφο. Η Παρθένος στέκεται στα αριστερά ενώ παράλληλα η Μαγδαληνή και μια άλλη γυναίκα γονατιστή περιβάλουν την σύνθεση.

Το επεισόδιο απεικονίζεται νύχτα, με το μόνο φως να προέρχεται από τους τέσσερεις πυρσούς που κρατούν άγγελοι. Ο Fenzoni μεταδίδει αυτόν τον δραματικό φωτισμό μέσα από την αντίθεση που δημιουργεί το καφέ του χαρτιού με το λευκό του γκουάς που καλύπτει σχεδόν ολοκληρωτικά το φόντο της σκηνής.

Χαρακτηριστικό για το στυλ που υιοθέτησε αργότερα, ο Fenzoni χρησιμοποίησε την πένα με μια ελαφριά εμμονή κάνοντας μερικά σημεία στο φύλλο να καλύπτονται σχεδόν ολοκληρωτικά με γραμμές από μελάνι. Κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας η φιγούρα της γυναίκας στα αριστερά κατέληξε να είναι ελάχιστα αναγνωρίσιμη σε σημείο που ο Fenzoni εφάρμοσε λευκό γκουάς με πινέλο με σκοπό να διευκρινίσει την θέση της.

Για την Μαγδαληνή και τον άγγελο στα αριστερά ο Fenzoni διερεύνησε διαφορετικές διευθετήσεις του κεφαλιού και των χεριών αφήνοντας τις απορριφθέντες λύσεις ακόμα ορατές.

Εικ. 2. Ferraù Fenzoni. The Deposition “Η Αποκάλυψη”, c. 1622 Λάδι σε καμβά. 280 x 190 cm. Pinacoteca Comunale, inv. 140.

 

(Συνεχίζεται...)

Απο το βιβλίο:

Powell, T. K. (2012). Capturing the Sublime: Italian Drawings of the Renaissance and Baroque. Art Institute of Chicago.

Κείμενο: Nicolas Schwed

Μετάφραση: Αντώνης Παππάς (9ο Εξάμηνο)