Κάποτε διάβασα ότι ο Μιχαήλ Άγγελος όταν μπήκε σε αυτόν το χώρο, δεν ήξερε ότι θα έβγαινε ουσιαστικά μετά από τέσσερα χρόνια. Τότε κατάλαβα γιατί εκτός από το ανυπέρβλητο ταλέντο του χρειάστηκε τόσο σκληρή δουλειά γι αυτό το αποτέλεσμα.
Θεωρώ ότι είναι η μόνη γλυπτική ζωγραφική - οι μορφές ''ξεκολλάνε'' από το επίπεδο και σε προσεγγίζουν. Ίσως σαν γλύπτης ο ίδιος δεν μπορούσε να λειτουργήσει παρά μόνο στον όγκο. Είναι εντυπωσιακό ότι περιέγραφε πως όταν κύτταζε έναν όγκο μαρμάρου, έβλεπε (!!) μέσα του τη μορφή, που έπρεπε αυτός να απελευθερώσει...
Πρόσφατα σχετικά, πριν δέκα χρόνια, μια από τις πιο επίλεκτες παγκόσμια ομάδες συντηρητών από την Ιαπωνία, αφού αποκατέστησε το παμπάλαιο τέμπλο της περιβόητης πλέον μονής Βατοπεδίου, καθάρισε από την αιθάλη των κεριών αυτό το χώρο στο Βατικανό. Η εργασία αυτή αποκάλυψε συγκλονιστικά πράγματα, πχ τις διορθώσεις που είχε κάνει στην πορεία του έργου ο μεγάλος δημιουργός. Έτσι η δουλειά αυτή δεν βραβεύτηκε τυχαία με το βραβείο της Unesco, βραβείο με το οποίο δέκα χρόνια νωρίτερα τιμήθηκε ο ημέτερος Μανώλης Κορρές για την αναστήλωση του Ερεχθείου...
Απολαύστε λοιπόν με την ησυχία σας ένα χώρο όπου η απόπειρα και μόνο φωτογράφισης τιμωρείται αυστηρά.
(Αφού γεμίσει η οριζόντια μπάρα κρατείστε πατημένο το αριστερό κλικ και μετακινήστε αργά το βελάκι πάνω κάτω αριστερά δεξιά
Με το + και το - κάτω αριστερά, μεγέθυνση ή σμίκρυνση για να δείτε από κοντά οποιοδήποτε σημείο στην αίθουσα)
http://www.vatican.va/various/cappelle/sistina_vr/index.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου