aaaaaaaaaaaaa
«Στη ζωή μου δεν έκανα έργα. Περισσότερο μπορώ να πω ότι εξέφρασα απόψεις». Ο ζωγράφος όπως και ο δάσκαλος πρέπει να έχουν άποψη. Τα υπόλοιπα που δίνουν είναι απλώς πληροφορίες». Με αυτά τα λόγια ο Δημήτρης Αληθεινός, ο 67χρονος εικαστικός δημιουργός του οποίου τα έργα είναι σχόλια για την πολιτική και την κοινωνία, υποδέχτηκε τους πρώτους επισκέπτες της αναδρομικής του έκθεσης που εγκαινιάζεται το βράδυ της Πέμπτης στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Περισσότερα από 100 έργα της έκθεσης που καλύπτουν όλες τις περιόδους της διαδρομής του – από τη δεκαετία του 70 μέχρι εντελώς νέα έργα – επιτρέπουν στους επισκέπτες να ανακαλύψουν τον εικαστικό κόσμο του καλλιτέχνη μέσα από μια έκθεση «σύγχρονη και επίκαιρη, με βαθιά πολιτικό χαρακτήρα και εκπληκτική ποικιλία», όπως τόνισε η διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Άννα Καφέτση.
Ο εντυπωσιακός Εσταυρωμένος, η Απουσία – ένα τηλέφωνο που κουδουνίζει δίπλα σε μια κουνιστή πολυθρόνα που ακόμη κινείται καθώς μόλις κάποιος έχει σηκωθεί, τα φυσίγγια φτιαγμένα από σωληνάρια χρωμάτων διότι «η τέχνη είναι όπλο», το πορτρέτο του αρχιεπισκόπου που ευλόγησε τα τανκς στη Χούντα φτιαγμένο από πενταροδεκάρες...
Η Μαρία Μαγδαληνή που αποφασίζει να αλλάξει ζωή και κρεμάει τα διάφανα εσώρουχά της σε μια εικόνα των Αγίων Πάντων, βίντεο από παλιές περφόρμανς, ικριώματα που δημιουργούν έναν λαβύρινθο μέσα στον οποίο συναντά κάποιος από την Μπέτι Μπουπ έως την Μίνι και ομιλίες των Σαλβαντόρ Νταλί, Μαρσέλ Ντισάν και του ίδιου του Δημήτρη Αληθεινού, το «Συμβάν», τρία λευκά κουτιά από τα οποία εξέχουν ζωντανά ανθρώπινα μέλη.
Είναι μερικές μόνο από τις στάσεις που αξίζει να κάνει ο επισκέπτης σε αυτό το ταξίδι στον χρόνο και την εικαστική διαδρομή του Δημήτρη Αληθεινού. Μια διαδρομή γεμάτη με ζωγραφικά έργα, σχέδια, εγκαταστάσεις, γλυπτά, βίντεο και αρχειακό υλικό, που επιμελήθηκαν η Τίνα Πανδή και ο Σταμάτης Σχιζάκης.
Κορυφαία στιγμή, ωστόσο, αποδεικνύεται το ολοκαίνουριο έργο του καλλιτέχνη που αποτελείται 2.000 και πλέον ξαπλωμένα ρολόγια στο έδαφος καλυμμένα με χώμα διαφορετικού χρώματος. Ρολόγια που αν και χτυπούν δεν μπορεί κάποιος να ακούσει, όπως δεν μπορεί να ακούσει και τους χτύπους της καρδιάς του.
Στον απέναντι τοίχο ένας παγκόσμιος χάρτης κι αυτός φτιαγμένος με χώμα και στιγματισμένος με 176 αυγά. Όσες και οι Κατακρύψεις που έχει κάνει σε ισάριθμές γωνιές του πλανήτη ο καλλιτέχνης: από τη Θεσσαλονίκη έως το νησί του Ροβινσώνα Κρούσο στον Ειρηνικό, το Χουάν Φερνάνδος.
Τι είναι όμως οι Κατακρύψεις; Έργα που ο Δημήτρης Αληθεινός κρύβει στο έδαφος για να τα βρουν οι μελλοντικές γενιές. Κίνηση που δεν το κάνει για λόγους υστεροφημίας όπως εξηγεί αλλά επειδή πιστεύει ότι η τέχνη είναι ότι πολυτιμότερο έχει το ανθρώπινο είδος.
«Με ενδιαφέρει το παρόν. Με τις Κατακρύψεις θέλω να βοηθήσω τον κόσμο να καταλάβει ότι κινδυνεύουμε το ανθρώπινο είδος, όχι ο πλανήτης. Θα σταματήσω να κρύβω έργα όταν αισθανθώ ότι πέρασε ο κίνδυνος», καταλήγει ο καλλιτέχνης
«Στη ζωή μου δεν έκανα έργα. Περισσότερο μπορώ να πω ότι εξέφρασα απόψεις». Ο ζωγράφος όπως και ο δάσκαλος πρέπει να έχουν άποψη. Τα υπόλοιπα που δίνουν είναι απλώς πληροφορίες». Με αυτά τα λόγια ο Δημήτρης Αληθεινός, ο 67χρονος εικαστικός δημιουργός του οποίου τα έργα είναι σχόλια για την πολιτική και την κοινωνία, υποδέχτηκε τους πρώτους επισκέπτες της αναδρομικής του έκθεσης που εγκαινιάζεται το βράδυ της Πέμπτης στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Περισσότερα από 100 έργα της έκθεσης που καλύπτουν όλες τις περιόδους της διαδρομής του – από τη δεκαετία του 70 μέχρι εντελώς νέα έργα – επιτρέπουν στους επισκέπτες να ανακαλύψουν τον εικαστικό κόσμο του καλλιτέχνη μέσα από μια έκθεση «σύγχρονη και επίκαιρη, με βαθιά πολιτικό χαρακτήρα και εκπληκτική ποικιλία», όπως τόνισε η διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Άννα Καφέτση.
Ο εντυπωσιακός Εσταυρωμένος, η Απουσία – ένα τηλέφωνο που κουδουνίζει δίπλα σε μια κουνιστή πολυθρόνα που ακόμη κινείται καθώς μόλις κάποιος έχει σηκωθεί, τα φυσίγγια φτιαγμένα από σωληνάρια χρωμάτων διότι «η τέχνη είναι όπλο», το πορτρέτο του αρχιεπισκόπου που ευλόγησε τα τανκς στη Χούντα φτιαγμένο από πενταροδεκάρες...
Η Μαρία Μαγδαληνή που αποφασίζει να αλλάξει ζωή και κρεμάει τα διάφανα εσώρουχά της σε μια εικόνα των Αγίων Πάντων, βίντεο από παλιές περφόρμανς, ικριώματα που δημιουργούν έναν λαβύρινθο μέσα στον οποίο συναντά κάποιος από την Μπέτι Μπουπ έως την Μίνι και ομιλίες των Σαλβαντόρ Νταλί, Μαρσέλ Ντισάν και του ίδιου του Δημήτρη Αληθεινού, το «Συμβάν», τρία λευκά κουτιά από τα οποία εξέχουν ζωντανά ανθρώπινα μέλη.
Είναι μερικές μόνο από τις στάσεις που αξίζει να κάνει ο επισκέπτης σε αυτό το ταξίδι στον χρόνο και την εικαστική διαδρομή του Δημήτρη Αληθεινού. Μια διαδρομή γεμάτη με ζωγραφικά έργα, σχέδια, εγκαταστάσεις, γλυπτά, βίντεο και αρχειακό υλικό, που επιμελήθηκαν η Τίνα Πανδή και ο Σταμάτης Σχιζάκης.
Κορυφαία στιγμή, ωστόσο, αποδεικνύεται το ολοκαίνουριο έργο του καλλιτέχνη που αποτελείται 2.000 και πλέον ξαπλωμένα ρολόγια στο έδαφος καλυμμένα με χώμα διαφορετικού χρώματος. Ρολόγια που αν και χτυπούν δεν μπορεί κάποιος να ακούσει, όπως δεν μπορεί να ακούσει και τους χτύπους της καρδιάς του.
Στον απέναντι τοίχο ένας παγκόσμιος χάρτης κι αυτός φτιαγμένος με χώμα και στιγματισμένος με 176 αυγά. Όσες και οι Κατακρύψεις που έχει κάνει σε ισάριθμές γωνιές του πλανήτη ο καλλιτέχνης: από τη Θεσσαλονίκη έως το νησί του Ροβινσώνα Κρούσο στον Ειρηνικό, το Χουάν Φερνάνδος.
Τι είναι όμως οι Κατακρύψεις; Έργα που ο Δημήτρης Αληθεινός κρύβει στο έδαφος για να τα βρουν οι μελλοντικές γενιές. Κίνηση που δεν το κάνει για λόγους υστεροφημίας όπως εξηγεί αλλά επειδή πιστεύει ότι η τέχνη είναι ότι πολυτιμότερο έχει το ανθρώπινο είδος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου