Βιοδιασπώμενα κυκλώματα; Ναι, χρησιμοποιώντας μετάξι και μαγνήσιο.

Μία ομάδα ερευνητών στο Πανεπιστήμιο του Illinois και το Πανεπιστήμιο Tufts, ανέπτυξαν την κατασκευή πλήρως λειτουργικών ολοκληρωμένων κυκλωμάτων που διαλύονται στο νερό. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για νέας γενιάς μηχανικά μοσχεύματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ιατρική, αλλά και άλλων εφαρμογών που θα επιτρέπουν την καλύτερη ανακύκλωση των διαφόρων μερών των ηλεκτρονικών συσκευών.

Όπως δημοσιεύτηκε στο Science, οι ερευνητές συνδύασαν σιλικόνη και μαγνήσιο για να κατασκευάσουν αγώγιμα κυκλώματα και τα «τύλιξαν» σε μετάξι, στο οποίο μπορούν να ελέγξουν την διαδικασία διάσπασης. Έτσι, ανάλογα με την επεξεργασία που θα υποστεί το μετάξι, μπορεί να διασπαστεί σε νερό είτε σε μερικά λεπτά, είτε σε μερικά χρόνια.
Οι ερευνητές προς το παρόν έχουν δοκιμάσει το δημιούργημά τους σε ποντίκια, εφόσον τοποθέτησαν ένα τέτοιο κύκλωμα στο σώμα τους για να παρακολουθήσουν την συγκέντρωση βακτηρίων σε μία τομή. Έχουν, όμως, δημιουργήσει και ανάλογες «κατασκευές» που περιλαμβάνουν μία κάμερα 64 pixel, ένα αισθητήρα θερμοκρασίας και άλλα. Πέρα από την ιατρική, όπως είπαμε, η συγκεκριμένη εφεύρεση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην περιβαλλοντολογία, καθώς θα μπορούν οι επιστήμονες να «εξαπολύουν»  στο περιβάλλον κατά χιλιάδες τέτοια βιοδιασπώμενα κυκλώματα που θα φέρουν σένσορες, ώστε να παρακολουθούν την εξέλιξη μίας οικολογικής καταστροφής, ή ενός οικολογικού φαινομένου, χωρίς να επιβαρύνουν περαιτέρω το περιβάλλον.
Cool?