Ζωή multitasking.

Ζούμε κυριολεκτικά στην επανάσταση της πληροφορικής, των τηλεπικοινωνιών και των νέων τεχνολογιών. Οι εξελίξεις είναι όντως ραγδαίες σε βαθμό που δεν είναι σε θέση να τις παρακολουθήσει ο μέσος άνθρωπος.
Αποτέλεσμα αυτού είναι να κατακλυζόμαστε κυριολεκτικά όχι μόνο από τα τεχνολογικά μέσα αλλά και από υπερβολικά ποσά πληροφοριών που διακινούνται ταχύτατα μέσω αυτών.


Multitasking σημαίνει πολλές δραστηριότητες ταυτόχρονα μέσα στο ίδιο το λεπτό.. Για παράδειγμα αν κάποιος βλέπει βίντεο στο youtube , μιλάει στο MSN, ακούει μουσική και γράφει στο adslgr, είναι απόλυτα φυσιολογικό αν συμβαίνει μέσα σε τέσσερις ώρες. Άν όμως όλα αυτά γίνονται ταυτόχρονα, τότε έχουμε το συζητούμενο πρόβλημα του multitasking.
Έτσι δουλεύουν και πολλες μηχανές, όπως οι υπολογιστές και τα i-phone.Είναι ένας τρόπος να κερδίζουμε χρόνο, να γινόμαστε πιο παραγωγικοί και δραστήριοι.
Ποιές επιπτώσεις όμως έχει στη ζωή μας; Αυξάνει τις μαθησιακές δυσκολίες, την αδυναμία συγκέντρωσης και εξασθενεί την πρόσφατη μνήμη. Κι όλα αυτά αν και επικρατεί ευρέως η άποψη ότι η ταυτόχρονη ενασχόληση με πολλά πράγματα είναι ένδειξη υψηλών νοητικών ικανοτήτων. Στο βιβλίο του "Τhe shallows'' (= Oι ρηχοί), ο Αμερικάνος συγγραφέας και δημοσιογράφος Nicholas Carr αναλύει πως το διαδύκτιο έχει αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, διαβάζουμε και θυμόμαστε. Οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί σε κυνηγούς πληροφοριών, υποστηρίζει. Αν το διαδύκτιο μας βοηθά να ανακαλύπτουμε πληροφορίες, ωστόσο κάνει ζημιά στην ικανότητα μας να απορροφήσουμε και να παρακρατήσουμε την πληροφορία . Εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου του.
Επιπλέον εξηγεί σε αυτό, πως ο εγκέφαλος μας δεν εκτοξεύει ταυτόχρονα βέλη σε διάφορες κατευθύνσεις, αλλά με απίστευτη ταχύτητα και ακρίβεια ένα-ένα τα βέλη του προς συγκεκριμένη κατεύθυνση και στόχο.
Ο Nicholas Carr ,πάλι, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ''The Atlantic'' υπό το τίτλο ''Μας κάνει ηλίθιους το Google;'', υποστήριξε ότι αυτοί που περνούν πάρα πολλή ώρα στο διαδύκτιο, συνηθίζουν στο να χειρίζονται πλήθος ερεθισμάτων, χάνοντας όμως την ικανότητα να εμβαθύνουν  σε συγκεκριμένα πράγματα, κείμενα, ιδέες. Το πρόβλημα, είναι ότι η επιπόλαιη κατανάλωση πληροφορίας έχει γίνει η κυρίαρχη μορφή σκέψης.
Έρευνα του Αμερικάνικου Πανεπιστημίου του Στάνφορντ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α έδειξε ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα συγκέντρωσης και προσοχής όσοι επιδίδονται στο multitasking. Η υπερκινητικότητα και η μειωμένη προσοχή των παιδιών δεν είναι πάρα αυτή η ανισορροπία στο ισοζύγιο των ερεθισμάτων που δεχόμαστε και εκείνων που μπορούμε να διαχειριστούμε. Κάπως έτσι, εμφανίζονται και κάποιες ελαφριές μορφές δυσλεξίας. Είναι στο χέρι μας, λοιπόν, να χειριστούμε τη ζωή μας έτσι ώστε να μη γίνουμε θύματα της τεχνολογίας και να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες του μυαλού μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όσο γίνεται.