The   Triplets.

Art project by Zourou Maria.

Η συμετοχή της Αναστασίας Γιοβάνογλου στην Ομαδική έκθεση στην ΕPsilon Art Gallery

Η EPsilon Art Gallery κλείνοντας τον κύκλο των εκθέσεων για το 2016 διοργανώνει την ομαδική εικαστική έκθεση EPsilon Art Bazaar. Aπο της 20 Δεκεμβρίου 2016 έως 15 Ιανουαρίου 2017, στο Λουτράκι.

Ευτυχία 20χ30 μικτή τεχνική σε καμβά 2016 Αναστασία Γιοβανογλου

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

soundtrack

Συνεχίζοντας την άτακτη προσπάθεια συγκρότησης όλων των κομματιών μουσικής, ποιημάτων, εικαστικών έργων και ερευνών γύρω από τις επιστήμες ψυχικής υγείας, το πρότζεκτ δίνει σιγά σιγά μορφή σε ένα οπτικοακουστικό έργο, που θα φέρει τον τίτλο "ελπίς". Το εισαγωγικό μουσικό κομμάτι είναι αυτό:

Μαρία Τασούλα, 11ο εξάμηνο

Στρατιωτικά / Σπουδές

 

Moana-My Maui

Με αφορμη την νεα ταινια ΒΑΙΑΝΑ της Disney, εκανα μια δικη μου <<προταση>> σχετικα με τον πρωταγωνιστη χαρακτηρα, Μαουι. Η δικη μου προταση δεν εχει μεγαλη διαφορα απο το κανονικο σχεδιο-concept art. Επισης συνηστω ανεπιφυλακτα να δειτε την ταινια. Οτι παρομοια ταινια δεν σας αρεσε μεχρι τωρα προτεινω να δειτε την συγκεκριμενη γιατι απλα...θα σας μαγεψει !!!!

Μαρία Τοτού: Η απεικόνιση της Παναγίας στην παράσταση της Γεννήσεως του Χριστού στην Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Τέχνη

Η απεικόνιση της Παναγίας στην παράσταση της Γεννήσεως του Χριστού στην Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Τέχνη

Εικ.1  «Η Γέννηση του Χριστού» τμήμα τοιχογραφίας, έργο Μαρίας Τοτού, Ασπροκκλησιά  Καστοριάς 2011

Η απεικόνιση της Παναγίας στην παράσταση της Γεννήσεως του Χριστού απαντάται σε τέσσερις εικονογραφικούς τύπους. [1]

            Στον πρώτο εικονογραφικό τύπο η Θεοτόκος ιστορείται καθισμένη προ της φάτνης (εικ.2) εκφράζοντας έτσι τη θεολογική ιδέα της εκ Παρθένου ανώδυνης γεννήσεως του Χριστού[2].

Εικ.2 «Η Γέννηση του Χριστού», ψηφιδωτό α΄ μισό του 11^ου αι., Ιερά Μονή Οσίου Λουκά, Καθολικό,  Βοιωτία 

Digital Speed Sketch

Ενα γρηγορο ψηφιακο σχεδιο σχετικα με το θεμα της ομαδας που ειχα αναφερει και στο προηγουμενο ποστ

Πηνελόπη Γαίτη: « Γιαννούλης Χαλεπάς- Γιαννούλη, μη μιλάς για τη φθαρτότητα…….»

«….να’μαι να σου σιγοψιθυρίζω και πάλι...πως όλα: χώμα, ουρανός και γη είναι ένα κι ακόμη, να μη φοβάσαι τη φθαρτότητα. Υπάρχει λένε για να αναιρεί τη ζωή, μα μην το πιστέυεις...τίποτα δεν χάνεται.

Μια ιστορία σε περιέχει ποιητικά ΤΗΣ ΕΛΣΑΣ ΚΟΡΝΕΤΗ Αναγνώσεις της Αυγής

Φώτης Κόντογλου, Αλατότοπος κοντά στη θάλασσα της Μάκρης, 1938, αυγοτέμπερα σε ξύλο, 30,5 x 39,5 εκ. 

ΕΛΕΝΗ ΤΖΑΤΖΙΜΑΚΗ, Σε ποιόν ανήκει μια ιστορία;, εκδόσεις Μελάνι, σελ. 62

Μια ιστορία θα σε ωθήσει προς τα εκεί όπου δεν μπορεί κανείς να πάει Μια ιστορία είναι το συνονθύλευμα του μύθου του νου και της καρδιάς που δεν έχει σχέση με ό,τι υπήρξε και ποτέ πια δεν θα υπάρξει Μια ιστορία περιέχει ό,τι έχει λεχθεί και θα λεχθεί ακόμη Μια ιστορία περιέχει τις σκηνές που έχουν συμβεί και αυτές που δεν έχουν συμβεί ακόμα Μια ιστορία εν τέλει σε περιέχει ποιητικά

(Παραφράζοντας στίχους της Νανάς Ησαΐα).

Είναι γεγονός ότι μια ιστορία μας διαβεβαιώνει πως στη ζωή δεν υπάρχουν αθώα πράγματα. Προς τα πού πηγαίνει μια ιστορία; Ποιος είναι υπόλογος για μια ιστορία;

Υπερρεαλισμός, ιστορία και εικόνες ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΦΙΛΙΝΗ Αναγνώσεις της Αυγής

Κατερίνα Ζαφειροπούλου, Αντικειμενικότητα Νο3, 2016, υαλογράφος, γραφίτης σε ρυζόχαρτο και τζάμι φωτογραφικό κολάζ σε κορνίζα, 60 x117 εκ.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ, Υπερρεαλισμός και η Δημιουργία της Ιστορίας, εισαγωγή Lena Hoff, μετάφραση Ανδρέας Παππάς, εκδόσεις Άγρα, σελ. 152

Η έκδοση του βιβλίου Κάλας, με κείμενα της δεκαετίας του ’70, και η ταυτόχρονη παρουσία της παλιάς έκθεσης (1977) του Κάλας «Καθρέφτες του Νου» και πάλι στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη, έδωσε τη δυνατότητα να συνδέσουμε άμεσα εικόνες και λόγο, θεωρία και πράξη, προκειμένου να γίνει βαθύτερα κατανοητή η φιλοσοφική και αισθητική του άποψη αλλά και να ξαναδούμε σημερινά προβλήματα της τέχνης.

Ένα Βιβλίο για τη Φωτιά - Άννα Καμπουρίδου (Φλώρινα / Φωτιές 2016)

Άννα Καμπουρίδου, Βιβλίο για τη Φωτιά, Φλώρινα Φωτιές 2016. 1

Πόσο ανόητα προσπαθούμε 
να δαμάσουμε τους γεννήτορές μας.
Να περιορίσουμε τη φωτιά,
να ελέγξουμε το νερό.

Το νανούρισμα του Σατανά

Ανδρεοσόπουλος Δ., μολύβι σε ριζόχαρτο, "Σκατά", 2013

Νοιώθω τρομερά άσχημα καθώς ανακαλώ στο νου μου τα λόγια μου
τον τερατώδη εαυτό που μου έβγαλες
που μου έχτισες καρβουνάκι καρβουνάκι
με τρόπο ύπουλο και βουβό

Landscape-Waterfall - Digital Painting

Με αφορμη μια ομαδα του facebook με ονομα Greek Concept Artists Illustrators-Weekly Challenge, δημιουργησα αυτο το "Grayscale" ψηφιακο εργο. Η ομαδα-οι χρηστες της εχει σαν ιδεα-στοχο καθε εβδομαδα, να ανεβαζουν ενα εργο σχετικα με ενα συγκεκριμενο θεμα που τους δινεται.

Πηνελόπη Γαίτη: « Άνδρος: ............κονσερβοκούτια κι άνθη του γυαλού, ιστορίες ή όνειρο;..»

Τόπος: Άνδρος. Το τοπίο άνυδρο και παραδωμένο στο φως του Αιγαίου και κάπου κάτω από τον ήλιο μερικά άδεια κονσερβοκούτια ενός ρημαγμένου Κονσερβοποιείου παροπλισμένου από χρόνια κείτονται στην άμμο... αυτό το Καλοκαίρι για κάποια από αυτά ήταν διαφορετικό. Σημαδεύτηκε η από χρόνια ακινησία τους, αλώθηκε η θανατερή πλήξη που τα κυριεύει τους παγωμένους χειμώνες που δεν έχουν να πουν καμμιά ιστορία κι όλο γυρίζουν και γυρίζουν ξανά και ξανά στα παλιά χρόνια της ευημερίας του Κονσερβοποιείου Πρεσπών. Κάποια αποκόπηκαν για λίγο από τη γενέθλια γη. Ταξίδι που θα τα σημαδέψει για πάντα...τι ήταν κι αυτό; Η χρόνια ανία τους διεκόπη αιφνιδίως.....και ξαφνικά βρέθηκαν σε ένα φωτεινό νησί κι ανάμεσα όμορφα λευκά λουλούδια συντροφία ταπεινή, αγνή και πανέμορφη. Τα κονσερβοκούτια απορούν, δεν λένε τίποτα. Τι να πουν; Ίσως να ονειρεύτηκαν  αυτό το ταξίδι....κι είδαν πολλά κι άκουσαν και τα πιο όμορφα, όπως το θαυμαστό Χριστουγεννιάτικο διήγημα του μεγάλου Σκιαθίτη κοσμοκαλόγερου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (1851-1911) που δημοσιέυτηκε στις 24 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα  Εστία.

 «....Τα δάκρυα της κόρης επίκραναν το κύμα τ᾿ αρμυρό, οι αναστεναγμοί της εδιαλύθηκαν στον αέρα, κι᾿ η προσευχή της έπεσε πίσω στη γη, χωρὶς να φθάσει στο θρόνο του Μεγαλοδύναμου. Ένα λουλουδάκι αόρατο, μοσχομυρισμένο, φύτρωσε ανάμεσα στους δυὸ αυτοὺς βράχους, οπού το λεν Ανθὸς του Γιαλού, αλλὰ μάτι δεν το βλέπει. Και το Βασιλόπουλο, που είχε πέσει στα χέρια των βαρβάρων, επαρακάλεσε να γίνῃ Σπίθα, φωτιὰ του πελάγους, για να φτάση εγκαίρως, ως την ημέρα που γεννάται ο Χριστός, να φυλάξη τον όρκο του, που είχε δώσει στη Λουλούδω.
    »Μερικοὶ λένε, πως το Άνθος του Γιαλοῦ έγινε ανθός, αφρὸς τοῦ κύματος. Κι᾿ η Σπίθα εκείνη, η φωτιὰ του πελάγου που είδες, Μάνο, είναι η ψυχὴ του Βασιλόπουλου, που έλιωνε, σβήσθηκε στα σίδερα της σκλαβιάς, και κανεὶς δεν την βλέπει πια, παρά μόνον όσοι ήταν καθαροί τον παλαιόν καιρόν, και οι ελαφροΐσκιωτοι στα χρόνια μας».

Εκ των υδάτων αναδυόμενο Φρούτο

Χαρά

η σιωπή και μεταμόρφωση

Tilt Brush

Συμμετοχή των Νίκου Μαραντίδη /Θοδωρη Μαυρίδη στην έκθεση ''Πρόσωπο ή Προσωπείο'' στο Βυζαντινό Μουσείο της Βέροιας.

«Πρόσωπο ή Προσωπείο;»
Μία σπονδυλωτή έκθεση, η οποία ξεκινάει την 22η του Δεκέμβρη (2016), τη μέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, και ολοκληρώνεται την 22η του Φλεβάρη (2017), εποχή των εν άστυ Διονυσιων ή Κρονίων.Η
Η εκθεση χωρίζεται σε δύο χρονικά μέρη: από την 22 του Δεκέμβρη έως την 31 του Γενάρη εκτίθεται το «πρόσωπο», ενώ στη δεύτερη φάση, από την 6η του Φλεβάρη έως τη λήξη της Αποκριάς (22.02.2017)ι το «προσωπείο».
Το θέμα  της έκθεσης ειναι το «πρόσωπο» - «προσωπείο» ως τοπίο του εαυτού μας αλλά και του ‘Αλλου.
Το «πρόσωπο» - «προσωπείο» ως Χώρα συνομιλίας του καλλιτέχνη με τον εαυτό του και τους Άλλους. Μια συνομιλία με το σώμα και την ψυχή του εαυτού και του Άλλου.
‘Ετερος Εγώ. Ή πότε άραγε το πρόσωπο είναι «πρόσωπο» ή «προσωπείο»;
Μια εικαστική περφόρμανς στην οποία καλούνται οι καλλιτέχνες να αποδώσουν στο πρώτο μέρος το εικαστικό πρόσωπο και στο δεύτερο μέρος με την τεχνική του installation να κρύψουν το «πρόσωπο» με ένα «προσωπείο» ώστε το «πρόσωπο» να λειτουργεί σαν μια μυστική ύπαρξη.
  Δεκαέξι καλλιτέχνες, που ζουν στην Ημαθία, συναντώνται με τα έργα τους, μέσα από διαφορετικές κινηματικές επιρροές, τεχνικές, τρόπους και αυστηρά προσωπικούς δρόμους, σ’ έναν κοινό τόπο˙ στο ΠΡΟΣΩΠΟ.
Μια σπονδυλωτή έκθεση ζωγραφικής, που αρθρώνεται χρονικά σε δύο περιόδους, και εξελίσσεται σε εικαστική περφόρμανς, στην οποία ο καλλιτέχνης ασκείται στην ετερότητα του Εγώ. Μια απόπειρα να αποδοθεί το «πρόσωπο» - «προσωπείο» ως τοπίο – ως Χώρα συνομιλίας του εαυτού και του ΄Αλλου˙ ή, πότε, άραγε, το πρόσωπο είναι «πρόσωπο» και πότε «προσωπείο».
Η έκθεση συνδιοργανώνεται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ημαθίας και την ομάδα καλλιτεχνών «Εμείς οι Άλλοι» στα πλαίσια του κύκλου εκδηλώσεων εκθέσεων, επιστημονικών ημερίδων συναντήσεων και εκδόσεων της ΕΦΑ Ημαθίας "Αναζητώντας την Βέροια".
Επιμελητής έκθεσης: Γιώργος Λιόλιος

Εγκαίνια έκθεσης: 22.12.2016, 9 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 
22.12.2016-21.01.2017
22.01.2017-22.02.2017
Οι συμμετέχοντες είναι (με αλφαβητική σειρά):
ΚΑΚΙΡΔΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΚΟΥΚΟΥΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΗΣ ΧΑΡΗΣ
ΚΟΥΤΣΙΜΑΝΗ ΜΑΡΙΑ
ΜΑΡΑΝΤΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΘΟΔΩΡΗΣ
ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΣΑΜΟΥΚΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
ΣΠΥΡΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ
ΤΣΟΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
ΧΑΜΙΔΙΕΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΧΟΛΕΒΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζάφος Ξαγοράρης: Οι δημιουργοί οφείλουν να παρατάσσονται σε κοινές διεκδικήσεις και αγώνες

Παρασκευή, 9 Δεκεμβρίου 2016 17:21

Στα πλαίσια του προγράμματος του ΝΕΟΝ ‘ΕΡΓΟ ΣΤΗ ΠΟΛΗ’ και με αφετηρία την ιστορική παράσταση Το Μεγάλο μας Τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο Ζάφος Ξαγοράρηςδημιούργησε την εγκατάσταση Παράσταση στο υπαίθριο πάρκινγκ πίσω από το εγκατελειμμένο θέατρο Αθήναιον, στο οποίο ανέβηκε το έργοπριν από την εξέγερση στο Πολυτεχνείο κατά της χούντας το 1973, και με πρωταγωνιστές την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο. Η παράσταση θεωρήθηκε μια από τις σημαντικότερες πράξεις καλλιτεχνικής αντίστασης και κριτικής κατά της δικτατορίας.  

Συνέντευξη: Στρατής Πανταζής

Culture Now: Τι σας ώθησε να δημιουργήσετε ένα έργο εμπνευσμένο από την ιστορική θεατρική παράσταση Το Μεγάλο μας Τσίρκο; Αφορά την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας;

Επιστρέφω, ίσως.

Έκανα λάθος σε όλα, πάω πίσω και τα ξαναλέμε.

Ανδρεοσόπουλος Δ., Self portrait (detail)
Λάδια, 2015

Αποκρυφα

Κάπου ανάμεσα

στο σημαινόμενο και τη σάρκα

Έκθεση ζωγραφικής του Στόγια Άγγελου /Ξενοδοχείο king Alexander της Φλώρινας.

Στόγια Άγγελου  Πύλη φωτός

Δελτίο τύπου

Έκθεση ζωγραφικής του Στόγια Άγγελου

 Ξενοδοχείο king Alexander της Φλώρινας.

Έναρξη έκθεσης από 19 /12/2016 έως  10/01/2017

Ζωγραφική των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων  όπου ο ζωγράφος αναζήτησε ψυχικές αντανακλάσεις μιας ανοδικής πορείας προς την ατραπό του φωτός. Η υπέρβαση της ύλης και της ζωγραφικής γίνεται με σύμβολα που αποποιούνται  την κυριολεκτική τους σημασία  μετουσιώνοντας την κοινοτοπία σε  αλληγορική εικόνα.

Ζωγραφικά τελάρα με λάδια θα εκτίθενται για το κοινό στο ισόγειο χώρο του ξενοδοχείου.

Voldemort-Character Design Challenge

Με αφορμη το Character Design Challenge με θεμα Harry Potter 

Πηνελόπη Γαίτη:Γερμανία-Βερολίνο: «......στο Τείχος η διάφανεια έχει πια τον πρώτο λόγο και τα αόρατα γίνονται ορατά ...»

 Τα τείχη είναι γραμμές που θέτουν όρια σε ένα χώρο. Περικλέιουν χώρους, τόπους, πόλεις, χώρες. Είναι γραμμή και σύνορο. Δημιουργούν εγκλεισμό περιορισμό και όριο. Μέσα τους μπορεί να κρύβουν παιδικά προσωπάκια, γεροντικά βλέμματα, νεανικά όνειρα. Κρύβουν πράγματα, κάνουν τα ορατά μη ορατά, όμως μπορούν να λειτουργούν και ως τιμωροί, ως φύλακες της ελευθερίας και τότε αυτό πληγώνει...

  Τείχη, φράκτες και όρια. Τείχη ανάμεσα σε χώρες και λαούς που ευτυχώς σήμερα δεν υπάρχουν. Όμως μετά από την 9^η Νοεμβρίου 1989 στη Γερμανία ένα τείχος που μόνο θλίψη, φόβο και πόνο προκαλούσε έπαψε να υπάρχει. Στις 13 Αυγούστου 1963 χτίστηκε και χώρισε μια πόλη, βουβός πέτρινος μάρτυρας της ιστορίας. Χωρίστηκαν οικογένειες,χωρίστηκαν φίλοι. Για χρόνια ένα γκρίζο τείχος φόβιζε τους ανθρώπους, εμπόδιζε το ορατό. Όμως μπορεί ένας τοίχος να σιωπήσει το όνειρο και τη φαντασία; Εκεί  που η ματιά εμποδίζεται από την πέτρα, η φαντασία αρχίζει να ζει και δημιουργεί τη διαφάνεια. Φτιάχνει παράθυρα διαφάνειας να μπουν μέσα από εκεί τα σχήματα, τα χρώματα, τα αγαπημένα πρόσωπα της άλλης πλευράς του τείχους κι αφήνει την ελευθερία να γίνει αεράκι και να ξεπερνάει το όριο μιας γραμμής.

 Ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Γιάννης Ρίτσος λέει:      

Φορτώνομαι ένα τεράστιο κύβο διαφάνεια

τον μεταφέρω με άνεση μέσα έξω

η ουσία του δεν εμποδίζεται από σκέψεις ή πράγματα

δε σκοντάφτει στα υπόστεγα στα τηλεγραφικά σύρματα

τον αποθέτω στον αγρό ή στην ταράτσα

μπαίνω μέσα του παρατηρώ την ησυχία

υπάρχει το φωτεινό το αμετάβλητο η ακίνητη περιστρεφόμενη σπείρα

Ύστερα όταν περάσεις το σύνορο μαθαίνεις πως δεν υπάρχει σύνορο

είναι ολότελα πια φυσικό το σκυλί μ’ ένα λουλούδι στα δόντια του

και με το ίσκιο του στη σκάλα

το αέρινο άγαλμα σάρκα και δέντρο στυλωμένο στο βράχο-

τί μπορείς πια να προσθέσεις ή ν’ αλλάξεις;

κλείνεις τα μάτια προς τα έξω-το έξω

περνάει προς τα μέσα μεγεθύνεται αέναα μέσα

δεν πιέζει τα τοιχώματα-τοιχώματα διόλου δεν υπάρχουν

κ’ αυτό ήταν που σου έλεγα δ ι α φ ά ν ε ι α –

Αφήστε με – έλεγε-να υπάρχω

να βλέπω και να υπάρχω

να βλέπω και να ονειρεύομαι ως την άκρη της πραγματικότητας

πιο πέρα απ’ το όνειρο πιο πέρα πιο πέρα

αυτό ‘ναι η ελευθερία το πιο πέρα-η ελευθερία να σας φωνάζω

γεια σας

( Αποσπάσματα όπό την Ποιητική Συλλογή « Διαφάνεια», Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 1980)

  Κι ο χρόνος να κυλάει ως στιγμή κι ως δεκαετία...στο σήμερα: Το τείχος είναι πια μνήμη, γραμμή και φρακτης ενθυμήσεων –μικροιστορίες και άνθρωποι που έζησαν μαζί του για χρόνια κι είδαν την ιστορία να τους πλακώνει σαν πέτρα την ψυχή. Σήμερα στην Βernauerstrasse υπάρχει μια μνήμη του, έτσι για να αφήνει πίσω της απτά ίχνη παλαιών σκοτεινών χρονων, ενώ το χαμόγελο της διαφάνειας υπάρχει στο προσωπάκι του ξανθού παιδιού που στρίβει τη γωνία της...............................................

Όπως δεξιά έτσι και αριστερά

Ανδρεοσόπουλος Δ., περιγραφή ενός ξηφσδπ~?@!φ, ψηφιακά μέσα, 2016

12/12/16 - 7:57 μ.μ.

Ο ψηφιακός κόσμος είναι το ίδιο πραγματικός με τη σκιά ενός τρισδιάστατου σώματος στο τοίχο.

Αυτοπραγμάτωση

Ανδρεοσόπουλος Δ., περιγραφή με ψηφιακά μέσα, 2016

Μαρία Τοτού: «Θεωρία των χρωμάτων» - Μαθήματα ζωγραφικής στο Κέντρο Νεότητας «Άγιος Κήρυκος» της Ιεράς Μητρόπολης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας

«Θεωρία των χρωμάτων» - Μαθήματα ζωγραφικής στο Κέντρο Νεότητας «Άγιος Κήρυκος» της Ιεράς Μητρόπολης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας

Στα πρώτα μαθήματα τα παιδιά διδάχτηκαν τα βασικά και δευτερεύοντα χρώματα και χρησιμοποίησαν τις γνώσεις τους στην πράξη, κάνοντας μία ομαδική εργασία.

Λόγω των ημερών επέλεξα την κατασκευή ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου, που προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό στα παιδιά.

Αρχικά σχεδίασαν το περίγραμμα των χεριών τους τα οποία στην συνέχεια χρωμάτισαν με πράσινο αναμειγνύοντας μπλε και κίτρινο.

°°°

Ανδρεοσόπουλος Δ., περιγραφή με ψηφιακά μέσα, 2016


Πολιτισμός χτισμένος πάνω στην αίσθηση της όρασης και τη κουλτούρα του θανάτου.

Πηνελόπη Γαίτη: Γερμανία-Βερολίνο «Μνημείο Ολοκαυτώματος-άορατη κι όμως πάντα ορατά παρούσα μνήμη»

«.....στο Βερολίνο, στην Cora Berliner stasse 1, ένα ολόκληρο τετράγωνο από τσιμεντένιους ογκόλιθους. Θυμίζουν σαρκοφάγους, κενοτάφια, ηρώα. Όμως δεν υπάρχουν ονόματα, δεν υπάρχουν ημερομηνίες. Μια αίσθηση παγωνιάς και κρύας θλίψης....κι οι διάδρομοι ανάμεσα στους ανώνυμους 2711 τάφους είναι στενοί, πέρασμα για ένα μόνο άτομο που κλείνει μέσα στη ματιά του ένα θολό λαβυρινθο από γκριζους όγκους που γίνηκαν έτσι για να θυμίζουν τη γκρίζα στάχτη των  περίπου 6.000.000 Εβραίων που χάθηκαν στα χρόνια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου σε ένα κρεσέντο θηριωδίας από το φασιστικό καθεστώς του Χίτλερ

Υπαρξιακή Αυτονομία

Ανδρεοσόπουλος Δ., περιγραφή ενός ξηφσδπ~?@!φ, ψηφιακά μέσα, 2016

Ο τρόπος επικοινωνίας πρέπει να είναι επί ίσης όροις. Οφείλουμε ατομικά, να φυτέψουμε τα ερωτήματα μας, να σκαλίσουμε τις απαντήσεις μας, να καλλιεργήσουμε την ταυτο-νόηση μας και αφού ωριμάσει να την θερίσουμε. Όλη αυτή η "ετοιμοσύνη" γύρο μας, δεν βοηθάει επί της ουσίας. Έτοιμο σπίτι, έτοιμη οικογένεια, έτοιμη ιστορία, έτοιμος τρόπος επικοινωνίας. Και όμως τόση δυσχέρεια παντού. Έτοιμες απαντήσεις και "λυτρωτικές" επεξηγήσεις μόνο να μας αποχαυνώνουν καταλήγουν. 

Αγάπη Μαντζιώρη ευχές με το έργο «Δόνηση» που συμμετέχει στο REMBRAND NAME PROJECTστην γκαλερί Τεχνοχώρος της Αθήνας

Συμμετέχω με έργο ζωγραφικής σε ομαδική έκθεση της φημισμένης αθηναϊκής γκαλερί «Τεχνοχώρος». Η έκθεση γίνεται στο πλαίσιο του RemBrandName Project, όπου υποστηρίζεται η προσπάθεια νέων καλλιτεχνών.Λαμβάνω μέρος με τη «Δόνηση», η οποία είναι αντιπροσωπευτικό έργο του προβληματισμού μου στις ανθρώπινες σχέσεις .Αποτελεί ένα από τα έργα που εξέθεσα πέρυσι στη Φλώρινα, στο πλαίσιο της ατομικής ζωγραφικής μου παρουσίασης, «Στιγμές Φωτός», όπου και εισέπραξα θετικά σχόλια. Θεωρώντας πως οι ανθρώπινες σχέσεις αποτελούν μια απο τις ισχυρότερες πηγές φωτός, υπαρξιακή αναγκαιότητα, θα χαρώ να παρευρεθείτε στη γκαλερί και να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά. Θα βρίσκομαι στον Τεχνοχώρο από 27 έως 30 Δεκεμβρίου. Σας στέλνω φωτογραφία του έργου μου, καθώς και ενημερωτικό link με το σχετικό project και εύχομαι σε όλους καλές γιορτές. :

http://www.athens-dayandnight.gr/…/rembrandname-project-i-g…

Κοφτερά, μουντά, μαχαίρια

 

Ανδρεοσόπουλος Δ., περιγραφή εικόνας με ψηφιακά μέσα, 2016

 Απομεσήμερο, χειμώνας. Ώρα, 4¨38.
Ονειροπολείς μια παραλία ουτοπίας,

Αφορισμός νο.69

Ανδρεοσόπουλος Δ., περιγραφή με ψηφιακά μέσα, 2016

・Τα πέλματα, ειδικά τα γυναικεία, πρέπει να φωτογραφίζονται αυστηρώς 

στα πλαίσια της αναλογίας 3/4. 

・Να κροπάρονται 4 με το πολύ 9 εκατοστά πάνω από τον αστράγαλο.

・Και να βρίσκονται σε στάση κατά την οποία θα φαίνεται πως μόλις ακούμπησαν στην εκάστοτε επιφάνεια, έτσι ώστε τα μετατάρσια οστά να είναι τα μισά στον αέρα και τα μισά να εφάπτονται στην επιφάνεια, μαζί με τις φάλαγγες, κοινώς δάχτυλα ποδιών. 

Βλέπετε στο παράδειγμα της φωτογραφίας.

Το Α. και το Β.

 

Ανδρεοσόπουλος Δ., απεικόνιση αυτό-προσώπου με ψηφιακή φωτογράφιση, 2016  

   Γοητεύουμε το άτομο μας, γιατί δεν μας γοητεύει κάτι άλλο. Κάτι άλλο μας γοητεύει επειδή έχουμε γοητεύσει το άτομο μας. Η πηγή στερεύει, και πες μου ποια η αξία του χρυσού;

Σιχάθηκα την εικόνα

Ανδρεοσόπουλος Δ., εικόνα, ψηφιακά μέσα, 2016

9/12/2016            

  Καλησπέρα. Από την σχολή Εικαστικών, ή "Καλών Εικαστικών και Εφαρμογών". Στην οποία χρόνια τώρα, δεν μιλάει κανείς για Τέχνη, δεν ενδιαφέρει κανέναν σίγουρα η Τέχνη. Όμως πολλούς μάστορες θα βρει κανείς, στο τομέα της ζωγραφικής, γλυπτικής, περφόρμανς, στα εικαστικά γενικότερα. Πολλές ομορφιές, πολύ ενδιαφέρον, πολλή δυστυχία ή ευτυχία. Καλλιτέχνες όμως ελάχιστους. Οι οποίοι μάλιστα δεν είναι καλλιτέχνες...μα ο καλλιτέχνης Είναι. Δεν ποιεί κανείς Τέχνη, η Τέχνη ποιεί ημάς. Σχεδόν σαν σαδίστρια με πανέμορφα άκρα.

Sarkothymia, Ατομική έκθεση της Ειρήνης Πουλιάση στην Balkan art Gallery.

Η BALKAN ART GALLERY 

προυσιάζει 

ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΥΛΙΑΣH |SARKOTHYMIA

​

Εγκαίνια: 7 Ιανουαρίου , 20:00-23:00

Διάρκεια: από 7 Ιανουαρίου – 2 Φεβρουαρίου 2017

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη- Σάββατο , 18:00-21:00

Στρατιωτικά / Λαϊκές σημειώσεις

Ηλεκτρονικο Φωτοστεφανο (Διονυσης Βλαχος)

ΦΩΤΙΕΣ 2016: Διονυσης Βλαχος
"Ηλεκτρονικο Φωτοστεφανο"

Ειναι οι σπινθηρες που ανατρεχουν τα χιλιομετρα χαλκινων καλωδιων που χρησιμοποιουμε καθημερινα, μεσα στις ηλεκτρονικες συσκευες μας. Μια σκιερη μορφη εθισμου που πηγαζει απο τις αναδυομενες αναγκες ενος τεχνολογικου πολιτισμου. Διψαει για ηλεκτρισμο με "τασεις" ολο και πιο απαιτητικες, ολο και μεγαλυτερες φωτιες στους ηλεκτρικους σταθμους για να καλυφθει η ζητηση. Ειναι ενας κρυφος χαρος σε κοινη θεα, που τον παρουσιαζουμε σαν εναν αγγελο, με ηλεκτρικο φωτοστεφανο. Τα χαλκινα καλωδια που πηγαζουν απο εσενα τον θρεφουν καθημερινα με καθε κιλοβατωρα ριχνοντας βενζινη στην φωτια του παγκοσμιοποιημενου καταναλωτικου καθεστώτος που θα ειναι η καταστροφη μας. Και ομως.

Εμεις θα πεφτουμε στα ποδια του και θα τον προσκυναμε μεχρι τελευταια στιγμη. Μια σιδερενια μαζα, συνολεθευμα των ψηφιακων θελω μας και των αδυνατων ονειρων μας. Θα παρει χρονια να μαθουμε απο αυτο το λαθος, αλλα δεν θα εχουμε χρονια. Και ισως να ειναι για το καλυτερο.

-Διονυσης

Επιτελεστική Δράση.       Sasori 

''The death of the Eagle and the rise of the Phoenix. ''

Φωτογραφικό Υλικό από τον Γιάννη Βγόντζα. 

Η δράση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της έκθεσης << Άβιο >>  στις 18 Νοεμβρίου 2016 στη γκαλερί BETON7 στον Βοτανικό , Αθήνα. 

1η Art Thessaloniki, της Κατερίνας Καρούλια

 Στο Εκθεσιακό και Συνεδριακό Κέντρο της ΔΕΘ HELEXPO, από 1 έως 4 Δεκεμβρίου 2016, στα περίπτερα 10 & 9 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η πρώτη Art Thessaloniki, με συμμετοχή των ΕΝ-ΦΛΩ και LO.VE του ΤΕΕΤ Φλώρινας .Η Art-Thessaloniki Fair είναι μια συνεύρεση αιθουσών τέχνης, που επενδύει στη γεωγραφική θέση της Θεσσαλονίκης, την πολυπολιτισμική της ταυτότητα με τους ιδιαίτερους δεσμούς της με τις χώρες των Βαλκανίων, την Ρωσία, το Ισραήλ, την Τουρκία και την πλούσια και μακραίωνη ιστορία της.

Η Θεσσαλονίκη είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός και φημίζεται για τα φεστιβάλ, τις εκδηλώσεις και την έντονη πολιτιστική ζωή της. Το 2010, το Lonely Planet παρουσιάζει τη Θεσσαλονίκη ως την πέμπτη καλύτερη party-city του κόσμου. Για το 2013 το περιοδικό National 

Geographic συμπεριέλαβε τη Θεσσαλονίκη μέσα στους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς σε όλο τον κόσμο, ενώ το 2014 το Financial Times FDI ανακήρυξε τη Θεσσαλονίκη ως την καλύτερη μεσαίου μεγέθους μελλοντική ευρωπαϊκή πόλη όσον αφορά το ανθρώπινο κεφάλαιο και τον τρόπο ζωής.

Ιδιαίτερα θερμή ήταν η ανταπόκριση του κόσμου στην 1η Art Thessaloniki Contemporary Art Fair, η οποία, μετά από ένα πλούσιο τετραήμερο τέχνης και πολιτισμού, ολοκληρώθηκε  με 9.420 άτομα να έχουν περάσει τις πύλες της. Επίκεντρο της τέχνης με υπερτοπική και περιφερειακή βαρύτητα από την πρώτη διοργάνωση της η Art Thessaloniki International Contemporary Art Fair καθιερώνεται ως ένα νέο γεγονός τέχνης.

Περιμένοντας την 2η Art Thessaloniki, δύο αεικίνητοι εργάτες της τέχνης σε ένα φανταστικό διάλογο, μέσα στα περίπτερα της 1ης Art είπαν: Juan Ramon Jimenez, ποιητής "...άν λοιπόν σου δώσουν ένα χαρτί με γραμμές, γράψε από την άλλη πλευρά", και ο Paul Klee, καλλιτέχνης, 

συμπλήρωσε "...Εξ άλλου γραμμή είναι μία κουκίδα που πήγε βόλτα".