Θα αναφέραμε ως εντυπωσιακό πως ένας μύθος παράγει 2 τόσο διαφορετικές
περιγραφές.
Στην αρχαιότητα η περιγραφή του ,γινόταν ή με το φίδι ή με τον
αετό.
Ένας σκορπιός θα είναι είτε καλός , είτε κακός αντιπροσωπεύοντας τις μεταμορφώσεις ανάμεσα
στα δύο αυτά επίπεδα.
Θεωρείται, πως υπάρχουν επτά μεταμορφώσεις κατά τη διάρκεια της
ζωής ενός σκορπιού.
Η αράχνη, Ο σκορπιός , Η σαύρα, Το ερπετό, Ο λύκος, Ο αετός και Ο
Φοίνικας.
Συνδέοντας τον μύθο με τη πραγματικότητα , εστιάζοντας στους ρυθμούς
της εποχής μας, οι περισσότεροι αισθανόμαστε πως ζούμε σε μια
μεταβατική εποχή.
Μια εποχή επιτακτικής μεταμόρφωσης.
Βρισκόμαστε στο μεσοδιάστημα , εκεί που ο μισός πλανήτης έχει
κυριευτεί από τη παγκόσμια μάστιγα του
καπιταλισμού χάνοντας αξίες , ήθη ,έθιμα προσκυνώντας σε βωμούς
χρήματος και τεχνολογίας και ο άλλος μισός μένει σκλάβος κυριολεκτικά
και μεταφορικά προσπαθώντας να κρατήσει βίαια πάνω του κολλημένο το
παρελθόν.
Ζούμε καιρούς γεμάτους αγριότητα , αποτρόπαιες πράξεις ανάμεσα στα ίδια
τα άτομα της κοινωνίας , γενοκτονίες , μεταναστεύσεις.
Ακόμη και σε οικολογικό πλαίσιο η μεταμόρφωση απαιτείται διότι το
σκοτάδι είναι πλέον πιο κοντά.
Θέλοντας να τονίζω την
μεταμόρφωση, την ανάγκη για αλλαγή και τη μαγεία του θανάτου-λήξης
συνέδεσα τον μύθο του σκορπιού με μια επιτελεστική δράση.
Δράση που δημιουργήθηκε για να κλίσει ένας κύκλος.
Γεννήθηκε για να πεθάνει .
Ξεκινάει για να προβάλλει μια συνέχεια, μια αλλαγή μια ουτοπία .
Έρχεται στο φως η πορεία του νεκρού, του ήδη σαπισμένου σώματος με τις πολλές εμπειρίες και
γνώσεις ,με τα λάθη και τις αμαρτίες όπου για να διατηρήσει ζωντανή τη
ψυχή του ορίζεται η μεταμόρφωση
αλλά πρώτα από όλα η ένωση με το σύμπαν και το έμψυχο μέρος του.
Άνθρωπο και Φύση.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου