Coursera /online πλατφόρμα δωρεάν μαθημάτων

                              

Το Coursera είναι μια εταιρεία εκπαίδευσης που συνεργάζεται με τα κορυφαία πανεπιστήμια και οργανισμούς στον κόσμο για να προσφέρουν online μαθήματα στον οποιονδήποτε, δωρεάν.

Έχετε ακούσει για τα “MOOC’s”; Πρόκειται για την ακροστιχίδα των λέξεων Massive - Open OnlineCourses, που μεταφράζεται σε Μαζικά - Ανοιχτά - Διαδικτυακά - Μαθήματα και είναι η νέα τάση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που έχει «αναστατώσει» την παγκόσμια πανεπιστημιακή κοινότητα. Ορισμένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου ακολουθώντας το παράδειγμα τεσσάρων διεθνώς αναγνωρισμένων αμερικανικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Stanford, Michigan, Princeton και Pennsylvania) «ανέβασαν» σε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα κάποια από τα μαθήματά τους, προσφέροντάς τα εντελώς δωρεάν σε κάθε ενδιαφερόμενο.

Η πλατφόρμα ανήκει στον οργανισμό COURSERA, που ίδρυσαν οι καθηγητές Επιστημών της ΠληροφορικήςAndrewNgκαι DaphneKoller ,από το πανεπιστήμιο Stanford.Το σκεπτικό των ιδρυτών της εταιρείας COURSERA είναι πολύ απλό και (ακούγεται) κοινωνικά δίκαιο ως και επαναστατικό. 

ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ, ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ;

Φυσικά όλη αυτή η ιστορία δεν μπορεί να είναι εντελώς δωρεάν. Από πού θα πληρώνονται οι διδάσκοντες και από πού θα προκύπτουν έσοδα για τα πανεπιστήμια που συμμετέχουν, και πώς θα βγάλει και το «κατιτί» της η εταιρεία που έστησε και συντηρεί την πλατφόρμα; Σύμφωνα με την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia,η πρώτη φάση του όλου εγχειρήματος στήθηκε με την οικονομική ενίσχυση- ύψους $16 εκατομμυρίων- χορηγών, όπως οι L.JohnDoerr και ScottSandell , των επενδυτικών κολοσσών Kleiner, Perkins, Caufield &Byersκαι New Enterprise Associates. Σταδιακά οι φοιτητές θα κληθούν να πληρώνουν για την πιστοποίηση των μαθημάτων που ολοκληρώνουν, ενώ τα έσοδα θα διανέμονται στα πανεπιστήμια που συμμετέχουν στην κοινοπραξία με ποσοστό 20% επί των ακαθάριστων κερδών. Εφόσον τα μαθήματα εξακολουθήσουν όμως να προσφέρονται δωρεάν, ποια μπορεί να είναι τα κέρδη θα ρωτήσει εύλογα ο αναγνώστης. Είπαμε ότι κάποια στιγμή θα αρχίσουν να χρεώνουν-τουλάχιστον για την πιστοποίηση (για τα πανεπιστημιακά credits) αλλά υπάρχουν κι άλλες πηγές εσόδων, όπως από διαφημίσεις (φανταστείτε ότι ορισμένα μαθήματα τα παρακολούθησαν περίπου 100.000 φοιτητές) ή από την πώληση στοιχείων σε ενδιαφερόμενες εταιρείες…π.χ μια εταιρεία θα πληρώνει για να παίρνει από την COURSERA τον κατάλογο με το 2% των καλύτερων σχεδιαστών, μηχανικών κλπ. (αλήθεια αυτό είναι νόμιμο, άραγε;)

ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ:

Καθώς τα μαθήματα είναι δωρεάν, ο καθένας έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει το μάθημα που επιθυμεί χωρίς καμία υποχρέωση ή προ-απαιτούμενη γνώση. Παρακολουθώντας είτε «ψήνεσαι» και συνεχίζεις, είτε «τα βρίσκεις μπαστούνια» και εγκαταλείπεις. Φυσικά είναι λογικό ότι σε πολλά μαθήματα χρειάζεται να έχει κάποιος βασική γνώση τόσο του γνωστικού αντικειμένου (επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) όσο και της αγγλικής γλώσσας (σε σχετικά προχωρημένο επίπεδο-poficiency Γ1 τουλάχιστον) για να είναι σε θέση να διαβάσει τη σχετική βιβλιογραφία, να παρακολουθήσει τις ολιγόλεπτες βιντεοσκοπημένες διαλέξεις των καθηγητών και να συμμετέχει στα φόρουμ, όπου γίνονται συζητήσεις και ανταλλαγές μηνυμάτων μεταξύ των συμφοιτητών. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Η εγγραφή είναι πολύ απλή. Αν διαθέτεις υπολογιστή και σχετικά γρήγορη σύνδεση στο διαδίκτυο, επισκέπτεσαι την ιστοσελίδα https://www.coursera.org/ και διαβάζεις πληροφορίες για τα προσφερόμενα μαθήματα (216 σήμερα που γράφουμε) των πανεπιστημίων που συμμετέχουν (33 σε αυτή τη φάση). Δημιουργείς το λογαριασμό σου δίνοντας τα στοιχεία σου και την ηλεκτρονική σου διεύθυνση και ξεκινάς.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ-ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ:

Τα περισσότερα μαθήματα διαρκούν 5-12 εβδομάδες και προσφέρονται με τη μορφή βιντεοσκοπημένων διαλέξεων (όχι πάνω από 10 λεπτά σε διάρκεια η κάθε μια) που συνοδεύονται από σχετική βιβλιογραφία και κάποιες δραστηριότητες-εργασίες. Σε ορισμένα μαθήματα, όπου το επιτρέπει το γνωστικό αντικείμενο και είναι πρακτικά δυνατό, η αξιολόγηση γίνεται μεταξύ συμφοιτητών (peer evaluation) ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις βασίζεται στις εργασίες που πρέπει να κατατεθούν σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Κατά μέσο όρο απαιτείται διάβασμα περίπου 7 ωρών την εβδομάδα αλλά μπορεί και περισσότερο ανάλογα με τη γνώση του αντικειμένου, το υπόβαθρο στην αγγλική γλώσσα και τη διάθεση του καθενός να αξιοποιήσει συμπληρωματικές πηγές και να μελετήσει διεξοδικότερα, πέρα από τα υποχρεωτικά άρθρα πάνω στα οποία βασίζονται και ορισμένες από τις εργασίες.

επίσημος ιστότοπος

κατηγορία Τεχνών και Ανθρωπιστικών Eπιστημών

πηγή άρθρου