Ο Χάρης Κοντοσφύρης εξώφυλλο της ΗΧΩ ΤΩΝ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΩΝ στην καταχώρηση Ηχώ και Τέχνη σήμερα Σάββατο 22/11/ 2014

                                           

                                       

 Ακολουθεί κειμενική υποστήριξη του έργου που κοσμεί το εξώφυλλο

Αναρρ(ι)χητής

Πολιτισμός είναι η μεγαλύτερη ενιαία μονάδα ανθρώπινης οργάνωσης,  μια  υπομονετική διαδικασία αφομοίωσης και αλληλεπίδρασης σε ότι συγκροτεί μια κοινωνία . Πολιτισμός είναι η μεγαλύτερη από όλες τις εξιστορήσεις  που συμπεριλαμβάνει  στην ουσία της  τα πάντα και τους πάντες ,αρκεί να μπορούμε εμείς να αυτοπροσδιοριστούμε ως προς  τις αξίες του.

«Και είμαστε εδώ πάνω σε έναν μετέωρο βράχο,  ανάστατοι από θολούς ορίζοντες, ανατολές που δεν ξέρεις πως δύουν. Τυφλοί στρατοί συγκρούονται  στα έγκατα της γης » Ουίθαμ Ντλόνρα «Τα έγκατα του ηφαιστείου Ίταμ»

 Ο ανάριθμος  αναρρ(ι)χητής σκαρφαλώνει σταθερά τα βράχια του πολιτισμού. Η τέχνη της αναρχιτικότητας  είναι η καταγραφή του τι απέγινε η τέχνη και η κουλτούρα της αστικής τάξης από την στιγμή που αυτή η κοινωνία  εξαφανίστηκε.

Εδώ είναι ο αναρρ(ι)χητής ο κρεμάμενος επί  του βράχου. Αναρριχητής είναι εκείνη η ιδιάζουσα προσωπικότητα  που αναλαμβάνει την υποχρέωση να αναρριχάται τα σκαλοπάτια των στιγμών χωρίς δεύτερη σκέψη και  να διαβάζει τα πιο δυσανάγνωστα κείμενα. Κρέμεται  στο κατάμαυρο σταυρόλεξο της αβύσσου. Ζει με την ηχώ και στρατολογεί την ιλιγγιώδη της περιστροφή.

Ενώ είναι  πρωτόφαντο αυτό το πολιτιστικό σκηνικό, σαν  μια ύπαρξη  που κρεμάτε από την παλιά ηγεμονική, βασιλική, εκκλησιαστική και δημοκρατική  κουλτούρα ακόμα και μετά την  Γαλλική Επανάσταση,   σήμερα διαφοροποιείται. Στον κόσμο της εξουσίας και του μεγάλου πλούτου, τους κλασικούς πατρόνες  των υψηλών τεχνών και θεαμάτων, επιβιώνει ο αναρρ(ι)χητής   ως εκκρεμές, στην πανώρια του βράχου  κορυφή κρεμάμενος, ώστε να επιδεικνύεται ως δημόσιο θέαμα, σπάταλο ξόδεμα για το υψηλό κοινωνικό κύρος.

Καλή η ενατένιση της κοσμικής αρμονίας αλλά δεν μπορείς  να  βασιστείς  σε αυτή την πολιτική  και πολιτισμική κοινότητα. Σε έναν κόσμο  πολλών  αιώνων,  αιωρούμενο πάνω από την ματαιοδοξία ,τον φόβο και το συμφέρον. Στην πενταετία 1993-1998 δημιουργώ  τα πρώτα σχέδια ανδρείκελου,   που προσπαθεί  να αποκαθηλωθεί από τον σταυρό  του  και το έχει καταφέρει στο  σημείο που μετεωριζόμενο  στέκεται  στην άκρη της αποκαθήλωσης.( Σειρά σχεδίων,  ανδρείκελα στην άκρη της ύπαρξη τους).