Την Πέμπτη, 27-11-2014, θα ξεκινήσει κύκλος μαθημάτων σχετικά με την ανάλυση των Μορφικών Στοιχείων και την αξιοποίηση τους στην δημιουργική διαδικασία.Τα μαθήματα απευθύνονται στους φοιτητές/τριες του κύκλου του 3ργαστηρίου καθώς και σε όσους/ες από την κατεύθυνση επιθυμούν να τα παρακολουθήσουν.
Πρώτη συνάντηση με θέμα το "Σημείο", Πέμπτη, 27 - 11 - 2014 ώρα 11:30, στην μεγάλη αίθουσα των θεωρητικών.
"Επομένως , αν το σώμα σε μέγιστον βαθμό είναι ουσία, αλλά αν από το άλλο μέρος περισσότερο ουσίες από το σώμα είναι αυτά που είπαμε, η επιφάνεια , η γραμμή και η στιγμή(σημείο), και αν ωστόσο ούτε αυτά είναι κάποιες ουσίες, μας διαφεύγει τι το Ον και τις η ουσία των Όντων…»
«…Ξεκινώ από εκεί που έχει την αρχή της η εικαστική μορφή: από το Σημείο
που τίθεται σε κίνηση. Από το σημείο στη γραμμή.
Το σημείο δεν είναι κάτι χωρίς διαστάσεις:
Ένα Απειροελάχιστο μικρό στοιχείο της επιφάνειας, που σαν παράγοντας δράσης, βρίσκεται στην κίνηση μηδέν, δηλαδή είναι ακίνητο.
Η κινητικότητα είναι προεισαγωγική κατάσταση
για κάποια αλλαγή. Όλα τα πράγματα από οργανική άποψη κινούνται.
Σαν πρωταρχικό στοιχείο , το σημείο είναι συμπαντικό.
Πάνω στην Γη , τα πράγματα εμποδίζονται στην κίνηση τους και έχουν ανάγκη από μια ώθηση. Η πρωτογενής κίνηση, στην πρώτη αρχή της, δεν είναι παρά ένα σημείο που μπαίνει σε κίνηση ( γένεση της μορφής.)
Σαν αποτέλεσμα προκύπτει η γραμμή...»
Η αναγωγή ενός σημείου σε αξία κέντρου, αποτελεί στιγμή κοσμογονίας. Σε αυτή την διαδικασία αντιστοιχεί η ιδέα κάθε αρχής. Ήλιοι, ακτινοβολία, περιστροφή, έκρηξη, πυροτέχνημα, θημωνιές.
ΠΟΛ ΚΛΕΕ
Το πρόβλημα του χρόνου στη ζωγραφική είναι κάτι το αυθυπόστατο και πολύ σύνθετο. Εδώ και μερικά χρόνια άρχισε να γκρεμίζεται και σε αυτή την περίπτωση, ένας τοίχος. Αυτός ο τοίχος χώριζε μέχρι τώρα δυο καλλιτεχνικούς τομείς: τον τομέα της ζωγραφικής από τον τομέα της μουσικής.Ο διαχωρισμός, φαινομενικά ξεκάθαρος και δικαιολογημένος:
Ζωγραφική – χώρος (επιφάνεια) Μουσική – χρόνος
Σε μια εξέταση πιο επιμελημένη (ακόμη και αν μέχρι τώρα είναι συνοπτική), εμφανίζεται απρόοπτα αμφίβολος και, τουλάχιστον όσο εγώ γνωρίζω, πρώτα στους ζωγράφους. Το γεγονός ότι το χρονικό στοιχείο παραμελείται γενικά ακόμη και σήμερα στη ζωγραφική, αποδεικνύει ολοφάνερα, την επιπολαιότητα της κυρίαρχης θεωρίας που καταφανέστατα απομακρύνεται από κάθε επιστημονική βάση.
Το σημείο είναι η πιο σύντομη μορφή μέσα στο χρόνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου