Η έκθεση που εγκαινιάζεται την 1 Νοεµβρίου 2012 εξετάζει την έννοια της πιθανότητας – τύχης στην ιδιωτική και δηµόσια ζωή µε µια επιλογή ιδιαίτερα προκλητικών περφόρµανς των Μαρίνα Αµπράµοβιτς, Ντέιβιντ Χάµµονς και Ρόµπιν Ρόουντ.
Η πιθανότητα µε την έννοια του εφήµερου στην καθηµερινότητα, συνδέεται άµεσα µε την τέχνη της περφόρµανς, που εδώ παρουσιάζεται και αποκαλύπτεται µέσω της µονοχρωµατικής φωτογραφίας, του βίντεο και της εγκατάστασης. Κάθε περφόρµανς προκαλείτη µυστηριώδη φύση της τύχης πειραµατιζόµενη αυθαίρετα µε το σώµα και άλλα µέσα. Ηδράση αµφιταλαντεύεται πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο και ο θεατής στο µετάιχµιο καλείταινα κάνει την επιλογή.
Η αυτοαποκαλούµενη «γιαγιά της περφόρµανς» Μαρίνα Αµπράµοβιτς δηµιουργεί ένα παιχνίδι µε τα φθαρτά σηµεία του σώµατος και το µυαλό. Σε συνεργασία µε τον επί σειρά ετών σύντροφό της Ουλάι, παραδίνεται ολοκληρωτικά, εισερχόµενη σε µια ευάλωτη και απειλητική για τη ζωή της κατάσταση στην περφόρµανς τους, Rest Energy (1980).
Με το βάρος των σωµάτων τους καθώς κλίνουν προς αντίθετες κατευθύνσεις, η Αµπράµοβιτς κρατά ένα τόξο, ενώ ο Ουλάι σηµαδεύει την καρδιά της µε το τεντωµένο βέλος. Καθώς τα τέσσερα χρονοµετρηµένα λεπτά περνούν, παραµένουν σταθεροί δοκιµάζοντας την αντοχήτους και ραγδαία επιταχύνοντας τους καρδιακούς παλµούς. Κατά την Αµπράµοβιτς, η περφόρµανς εξερευνά τα όρια της αγάπης και της «απόλυτης και ολοκληρωτικήςεµπιστοσύνης».
Ο Ντέιβιντ Χάµµονς στη δεκαετία του 1970 ασχολήθηκε µε την κατάρρευση των πολιτιστικών προτύπων και έθεσε υπό αµφισβήτηση τους καθιερωµένους κανόνες στην ιστορία τηςΤέχνης. Η εγκατάσταση Untitled του 2008 προωθεί αυτή την ιδεολογία αµφισβητώντας την ελιτίστικηταυτότητα της ζωγραφικής, και συγκεκριµένα του αφηρηµένου εξπρεσσιονισµού. Ο Χάµµονς τοποθετεί µια ξύλινη ντουλάπα από την πλευρά του καθρέφτη της, απέναντι στην πολύχρωµη επιφάνεια καµβά. Καλεί το θεατή να φανταστεί και να επανεξετάσει διακεκριµένες φόρµες τηςτέχνης του 20ουαιώνα, χωρίς να ενδιαφέρεται για την τελική ερµηνεία.
Αντλώντας έµπνευση από τις νοτιοαφρικάνικες µετά το Απαρτχάιντ εµπειρίες και τιςαναµνήσεις των προγενέστερών του γενεών, η θεµατική του Ρόµπιν Ρόουντποικίλει: φτώχεια, πολιτική, µικροεγκλήµατα, τυχερά παιχνίδια και φυλετικά στερεότυπα. Στην φωτογραφική εγκατάσταση, 36 Ways a Dice can Roll / Dice (2011), αιχµαλωτίζει την βασικήανάγκη του ανθρώπου για επιτυχία και επίτευξη επιθυµητών στόχων, που συχνά απαιτούνµεγάλο ρίσκο. Τα 36 φωτογραφικά πανέλα, µε αφηγηµατική διάσταση, παρουσιάζουν τον Ρόουντ ως πρωταγωνιστή, µε ένα κοινότυπο «κοστούµι», να ρίχνει ένα φανταστικό, κολοσσιαίο ζευγάρι ζάρια πάνω σε τοίχο βιοµηχανικού – αστικού τοπίου. Μέσω µιας σειράςσκηνοθετηµένων ενεργειών, ο θεατής στοχάζεται πάνω στην ένταση µεταξύ επιθυµίας, κέρδους και απώλειας στο πλέον απρόβλεπτο παιχνίδι της ζωής.
Εγκαίνια: Πέμπτη 01 Νοεμβρίου 2012
∆ιάρκεια έκθεσης: 01.11-26.02.2013
Χώρος: Συλλογή Γιώργος Οικονόμου στο Μαρούσι, Γράμμου 77
∆ευτέρα έως Παρασκευή, 10.00 π.µ. -18.00 µ.µ. & Πέµπτη 10.00 π.µ.- 20.00 µ.µ
Η επίσκεψη µε ξενάγηση είναι δυνατή κατόπιν κράτησης, τηλ.
Περισσότερες πληροφορίες: Συλλογή Γιώργου Οικονόµου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου